คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร
กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ
มดเอ๊กซ:
เพชรในหัวคางคก อัญมณีในความน่าเกลียด หาสุขได้จากทุกข์ ปลูกดอกบัวกลางเปลวเพลิง ปลูกดอกบัวในโคลมตม นิพพานท่ามกลางสังสารวัฏฏ์
ทุกวิกฤติ คือ โอกาส พระพุทธะ ใช้ปัญญาฝ่าด่าน ท่านแปรอุปสรรคสู่องค์คุณแห่งมรรค องค์คุณแห่งบารมี องค์คุณแห่งปัญญา
โลกทั้งใบล้วนใช้การได้ ทุกอณูถึงอนันต์ล้วนมีพระพุทธเจ้าจำแลงกายสอนธรรม ตัดผ่านปรากฏการณ์ด้วยปัญญา สู่ องค์ธรรมล้ำค่า
หากมีปัญญา เหมือน เราจับโลกมาโยนเล่น หยิบแล้ววาง มิใช่ หยิบแล้วยึด หยิบแล้วแบก หยิบเอามาเล่นได้ ก็ย่อมวางได้ ใน นานาสมมุติ สู่ วิมุตติธรรมฉ่ำเย็น
* เขียนให้กำลังใจตัวเอง ปีเสือ เหลือหลาย ร้ายร้อยล้าน งานนอกงานใน หายใจลึก ๆ ยาว ๆ สติ ๆ เยอะ ๆ ปัญญา จ๋า
มดเอ๊กซ:
จะวิ่ง จะพเนจร อีกแล้วหรือมึง ผุดภาพฝัน วางแผนการใหม่ ร่อนเร่สุดขอบฟ้าขอบฝัน กับ ถ้อยคำในหัวใจ เดินทางไปสุดแดน จนไร้ขอบเขต ฟ้าดินมิอาจกั้น จัวหวะความมันในหัวใจ เพราะ พุทธธรรมนำไป หรือ กิเลสลากไป อะไรกันหนอ พ่อเจ้าประคุณ กายนิ่งแต่จิตวิญญาณเดินทาง สู่ ทั้งกายใจจิตไปพร้อมกัน มันเป็นความบ้า หรือ พัฒนาการ ออกจาก Save Zone สู่ ปริศนา นานาภัย Zone
ถ้อยคำในหัวใจ จำนวนน้อย แต่ มากในความลึกที่ไร้ก้น เรียบง่าย แต่ แฝงความงามอันลี้ลับ เรามันบ้า หรือ ภูตดลเทพบันดาล ชีพจรลงเท้าอีกแล้วหนอ รอวัน เตรียมตัว หรือ อาจมิได้เตรียม ดั่งโดนฝ่าเท้ายูไล คุรุผู้อารี ถีบให้ว่ายน้ำเอง อีกครา ก่อรูปร่าง มณฑล แสนพัน มันดาร่า เริ่มจาก หนึ่งเม็ดทราย ความไม่มีอะไร สามารถสร้างอะไรได้มากมาย โอกาส ดี ๆ สร้างจากความว่างเปล่า เพียงคนเดียว เพียงครั้งแรก หรือ อีกแล้วหรือมึง
*เขียนไป อะไร ก็ไม่รู้ อาจรู้เพียงคนเดียว
มดเอ๊กซ:
กระทู้ มองภาพ มองไฮกุ อ้าว ภาพหาย ลิ้งเน่า เห็นทีจะต้องหาใหม่ ซะแล้ว ลืมแค๊ปเจอ อะจิ เศร้า ๆ หม่น ๆ นิด ๆ ถอนหายใจ ภาวนา น้อย ๆ ภายใน เกิดดับลับลา เป็น ธรรดา อนิจจัง ล่ะ ถอนหายใจ ยาว ๆ ลึก ๆ ทำใหม่ พลังมา
มดเอ๊กซ:
ไซอิ๋ว มี ตอนหนึ่ง จำได้ว่า มีคณะ หลวงจีนบ้าพลัง กลุ่มหนึ่ง ลากอิฐหินปูนทรายขึ้นเขา ทางลัดไม่ขึ้น ดันมาขึ้นทางยาก ทางไกล ทางวิบาก อีลิงจ๋อ หงอคง ฤทธิ์แกเยอะ มองเห็นหลวงจีนบ้าพลัง แล้วจึง ถอนขน เสกเป็น หงอคง โคลนนิ่ง อีกเป็นร้อย เป็นพัน จำแลงร่างหดซ่อน อยู่ในซอกเล็บของ คณะหลวงจีน บ้าพลังทั้งหลาย เรียกว่า ให้ไปคุ้มครอง น่ะ แหละ เออ ลืมบอกไปว่า ใน ขณะที่ลากอิฐหินปูนทรายขึ้นเขา บรรดาหลวงจีนบ้าพลัง เปล่งเสียง ว่า " มหาพลังโพธิสัตว์ ๆๆๆ " ไปตลอดทาง ปริศนาธรรมแฝงอยู่ในบทนี้ เราคิดแตกแขนงเพิ่มเติม รายละเอียดไปอีก จิตลิง ไอ้จ๋อในใจ อดไม่ได้ คิดขบ จนเราโอเค เออใช่ ในความแว๊บ ปิ๊ง ๆ ในหัว
มือ ซอกเล็บ สิบนิ้ว หมู่คณะ ล้วนมีความหมาย ในทางธรรม แทบทั้งสิ้น ใครอยากฟัง คราหน้า ข้าน้อยผู้โง่งม ผสมบ้า จะมาเฉลยให้ฟัง เด้อ พี่น้อง มิตรรักแฟนเพลง อิ อิ อิ
มดเอ๊กซ:
ความหมายแรก รัก คือ โอบกอด การไกล้ชิด ปกป้อง ดูแล สมหวัง ความสุข
อีกความหมาย รัก คือ กล้าที่จะปล่อยมือ ให้อิสระ ปล่อยให้อีกฝ่ายมีความสุข แม้ไม่ใช่เรา เจือความเศร้า แต่สุขใจ อิ่มใจ เต็มใจ อยู่ภายใน นิยามหลังยากที่สุด เราเข้าใจหม่องสะ เขียนไปน้ำตาไหลเลย
ช่วงแรก ใจเราธรรมดา ก็ ประทับใจอยู่ แต่ มาฉาก หม่องสะ ปรากฏกาย เสียงซออู้ กรีดดดด เขย่าอารมณ์ จนขนลุกเลย ข้างในเราสะอื้น เอามือคลำเบ้า ตา อ้าว น้ำตาไหล ฮ่า ๆๆๆ
ชอบละครแนวพีเรียด ย้อนยุค ใน มุมมอง ใหม่ ๆ รสละมุน ดีต่อใจ มาก ทำต่อไป นะ ครับ ท่านทีมงาน
**ซีรี่ จากเจ้าพระยาสูอิรวดี ตอนจบ ฉากคลายปม ริมอิรวดี ใต้ต้นอุทุมพร( มะเดื่อ ) พักครึ่ง ช่วง ดูหนัง ดูเรา ดูโลก ดูละคร ย้อน ดูตัว ใน อารมณ์แบบ โลก ๆ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version