คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร
กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ
มดเอ๊กซ:
1.ท่านทากุอัน พระอริยเซน ปราสาทนกกระเรียน มุซาชิ
2.นารูโตะ ล่าสุด พลังแห่งความรัก แปรเป็นพลังเซียนหกวิถี ปิดผนึก
จักระจิ้งจอกเก้าหางสำเร็จ ถึงขั้น คุมพลังจักระจิ้งจอกเก้าได้แล้ว
3.วางหนึ่งดาบฆ่า มา คว้า หมื่นดาบช่วย ปริศนาธรรม กำมือ
ปล่อยให้ พี่ชาย สหายหน่วยรบพิเศษเก่า แกเมาปลิ้น พลุ่งพล่าน
สติแตกซ่าน เรียกได้ว่าเมาแหลก อาการเปราะบาง ตะโกนโหยหวน
ความเจ็บปวด ร้าวราน ที่อัดแน่น ออกมาในรูป ความบ้าคลั่ง เมาว่ะ
เห็นความเศร้า ผนึกความแค้น กิเลส โกรธ เศร้า เหงา
มันทะยานออกมา ไร้สติคุม มีแต่ผม กับ ลุงอีกคน
ที่รับรู้เรื่องราว สุดรันทด สุดอัดอั้น รู้แล้ว พยายามจะช่วยกันเยียวยา
ตามกำลัง วันเสาร์นี้ รู้ผล นะ ยังไงวันนี้ ตอนเย็น ข้าจะลากพี่ไปเคลีย
เคลียปัญหา ให้ได้ แกวิตกจริต ฟุ้งซ่าน อ่อนไหว คิดมากไป
ภาพนิดเดียว ที่พบ ติดตา แกไปตีความ แล้วเสือกซัดเหล้า
ไปเลย 1 วันเต็ม ๆ
วันนี้ตอนเลิกงาน เห็นแกโขกหมากกระดานกับคนข้างห้อง
บอกให้แกไปนอน แกรับปาก ว่าจะไปนอน ไอ้เราก็ง่วง นะ
ทำงานเสร็จ ช่วยเว็บ 2 ชั่วโมง ขอไปนอนก่อน
หัวถึงหมอน นอนเลยหลับ โหยยยยยยยยย นอนได้ซักพัก
นั่นแหละ กูรู้เลย งานเข้าแล้วพี่น้องเอ้ยยยยยยยยยยยยยย
แกเมาจนถึงขั้น จักระจิ้งจอกเก้าหาง กลืนกิน สติแกแล้ว
เรารู้นะ เห็นสำเนียง ถ้อยคำที่ปล่อย สำเนียง เมาแบบสุด ๆ แล้ว
เรานอนดูอาการอยู่ ทุกคำ ทุกอาการ ที่พรั่งพรู ไหลออกมา
เล่นเอา วงเหล้า นั้นแตก วันนี้ รู้รส รึยังล่ะ พี่เขาเมาแล้วบ้า
บ้าสุด ๆ นักรบเก่า รบพิเศษ เคยฆ่าคน ผ่านความทุกข์มาเยอะ
มีสิ่งคั่งค้าง ตกตะกอนมากมาย ในใจ มันพร้อมระเบิดเสมอ
หนาวขี้เลย วันนี้ ไอ้คนข้าง ๆ ห้อง เห็นสัจธรรม
ไอ้วันนั้น เรารู้รส แกคว้า มีดสปาต้า จะวิ่งออกนอกห้อง
พร้อมอาการเมา จะเอาไปไหนก็ไม่รู้ กูแทบบ้า ยื้อแกอยู่
ตั้งนาน จนแกวาง มีดสปาต้าทหาร จน สงบลง ได้อุบาย
ลุงที่เคารพ ช่วยปราบอาการ บ้า อาการเมา
มีดที่แก้คว้า มันเฉียด แขนข้าพเจ้าไปหวุดหวิด ตอนแกเหวี่ยง นะ
ตอนนี้ ข้าพเจ้า เอา ดาบ มีสปาต้าทหาร ของมีคมไปเก็บไว้หมดเลย
บางอัน ตั้งใจจะผิดศีลว่ะ จะขโมยไปถวาย พระ เป็นสังฆทาน
และ จะมุสากับแกว่า แกเมา ทำของหายไปเอง
ศีล 2 ข้อ ข้าพเจ้ายอมผิด นะ และขอรับเศษกรรมอันนั้น
นี่ ๆๆๆๆ เหลือปืนอีก นะ เฮ่อ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต่อ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตื่นมา แม่งนอนไม่เต็มที่ เพลีย ด้วย หิวด้วย ปล่อยแม่งเลย
นอนดู อาการ ฟังอาการแก ซักนิด วงเหล้าตรงนั้น กระเจิงไปแล้ว
เหลือแต่แก เดินเซ คว้าน้ำมาราดตัว เป๋ นอน คว่ำ พลิกไปพลิกมา
เหล้าแดกคนแล้วพี่น้อง แก แหกปาก ตะโกน สุดจะโหยหวน รันทด
รู้ว่า แกเจ็บปวดมากกกกกกก อาการเก่า ๆ ภาพเก่า ๆ ที่ฝังตรึง
มัน ปลดผนึก ออกมา หลอกหลอน เป็นเสียงร้องอันบ้าคลั่ง
เดินไม่ไหวแล้ว ได้แต่คลาน ๆ ชนของกระจุยเลย
เหวี่ยงโดน มั่วไปหมด สติหาย เป๊ แต่ยังมีฤทธิ์
ปล่อยเลย มองดูแก ใจก็คิด ๆ เอาไงดีวะ
เลย พาพี่ข้างห้องลาก แกไปนอนในห้องแก
ปิดกุญแจนอกห้องไว้เลย กะให้แก นอนหลับไปเลย
ไม่ให้ ออกมา แสดงอิทธิฤทธิ์ อีก
เปิดพัดลม ให้ด้วย จะได้เย็น หลับสบาย หายห่วง
ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ ซักพัก นะ แกมีแรงว่ะ แว๊ก ๆๆๆๆๆๆๆ
แกใช้วิชา กระแทก ประตูกลอน กระเด็น แล้วออกมา
เซ เป๋ คลาน อยู่ข้างนอก
ตะโกนแหกปาก ด้วยความเจ็บปวดเหมือนเดิม
ช่างแม่ง ละกัน ผมนึกในใจ
หิวด้วยว้อย ยยยยยยยยยยย
เลยปล่อยให้แก ออกกำลังกาย
แสดงอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ ให้เต็มที่
เราหิว เลย คว้า ข้าวมากิน ตรงหน้าประตู ดู อาการ
เราอิ่ม และอาการ พี่แกคลายตัว
เลยคุย ลองคุยกับแก ใจเย็น เบา ๆ
พาแกเข้าไปนั่ง บนหน้าประตู แล้ว ลากกระป๋องน้ำ
เอาแก้ว ตักราด ตัวแก ค่อยลาด แก ระบาย บ่น
พรั่งพรู ความทุกข์ ความเศร้าภายใน ออกมา
น้ำตาแกไหลพรากกกกเลย ผมราดไป พูดเบา เย็น
ปลุก ปลอบ แย๊บ ๆ เตือน สติแก
เฮ่อ ๆๆๆๆๆ อาการเมา บ้าแกคลายตัวแล้วล่ะ พอฟังกันรู้เรื่อง
ผมพูดถึงความฝันของแก เกษตรธรรมชาติ เชียงราย
ดอยรายปลายฟ้า เรียบง่าย ในบั้นปลายชีวิต ธรรมะ ธรรมชาติ
อายุแกไกล้จะ ปลายทางแล้ว แกเปรยความฝันให้เราฟังบ่อย
พี่ชายสหายนักรบคนนี้ พื้นฐานแกเป็นคนดี เราสัมผัสแกมาแล้ว
ข้างหลักแกสัก รูป พระพิฆเณศ เต็มหลังเลย ศิษย์พระพิฆเณศว่ะ
ทำไม ข้อย จะต้องมา รู้จักแกด้วยวะ 2 เดือนแล้วนะ ฮ่วย ๆๆๆ
เราก็ทุกข์ และยังไม่เข้าที่นะ อ้าววววว ตาย 5 แกยิ่งกว่าเราอีกว่ะ
นึกถึง ปราสาทนกกระเรียน
ปริศนาธรรมกำมือ และนารูโตะ มาเลย
สิ่งที่ขวางพี่คนนี้ คือ เหล้า กับ ความแค้น
2 อัน ที่จะทำลายความฝันแก วันนี้ เราบอกแกไปยกใหญ่ แกฟังเรา
พูดไป ราดน้ำไป ให้ ใจแกคลาย ด้วยน้ำเย็น น้ำตาแกไหล แปลใจแกคลายลง
ใจตอน ตักน้ำ เรานึกถึงน้ำทิพย์ของพระแม่กวนอิม
เมื่อ คืนได้สัมผัส เรานึกถึงท่านแว๊บ ๆ แป๊บเดียวมีสิ้นค้า
เป็น รูปปั้นเจ้ากวนอิม มาที่บริษัทเลย เฮ่ยยยย จิตกูแปลกจังว่ะ
อะไรก็ช่าง เว่ยยยยย ถือว่า เป็นมงคลละกัน
เมื่อ คืน เรานึกถึงท่าน ถึงปัญหาของพี่นักรบคนนี้ ในที่ทำงาน นะ
แล้ว ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สิ้นค้ามาเลย รูปปั้น องค์กวนอิมโพธิสัตว์
ห้องผม เป็นที่มีความแปลก พี่เขาเคยมาค้าง วันแรก
จากที่แก นอนไม่ค่อยหลับ กระสับ กระส่าย พอมาห้องผม
แกบอกว่า แปลกดี ห้องผมมันเย็น นอนแล้วหลับสบายเลย
วันนี้ เลยลากแกมานอน ตอนคลายจากอาการอาการเมา
ในห้องนี้แหละ แกหลับไปเลย เฮ่อ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไอ้ สามอันแรก เขียน กะจะเขียน แต่เขียนไม่ออก งานเข้า อ่ะ
ต่อไป อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิด เรายื่นมือไปแตะ ช่วยแค่บางส่วน
นอกนั้น แล้วแต่ เขา ชีวิตเขา เส้นสาย ลายแทงแห่งกรรมเขา
สาธุ ขอให้โล่ง ว่ะ โล่งทั้งสองฝ่าย จะอยู่ รึ จะจาก ก็ขอให้เป็นไปด้วยดี นะ
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:45: อนุโมทนาครับพี่มด บ่นยาวเหมือนเดิมเลย อิอิ
ตามสะดวกครับพี่ ใต้ร่มธรรมเป็นที่เก็บข้อมูลจะไม่ให้หายครับ :13:
มดเอ๊กซ:
16.16 ยามเย็น วันที่ 8 ก.ค 53
ฝนตกข้าง ๆ ห้อง เปิดเพลง ลูกทุ่งพุงกลม ของพี่จุ้ย ฟัง สลับ เสียงฝนพรำ
มหาเมฆาธรรม หลั่งสายฝนพรำ หลั่งธาร อุทก ชะโลมโลก ชะล้างโลก
ชะล้างใจ สิ่งเก่า ๆ หมักหมม ออกไปบ้าง ใจของข้า และคนอื่นด้วย
ฟ้าหลังฝน ฝนหลังฟ้า ฟ้าหลังฝน ไปเรื่อย ๆ ตราบใดที่ยังมีฤดูกาล
สว่าง มืด หยิน หยาง ทุกข์ โศก สุข เศร้า เหงา เป็นกระแสธารธรรม
ไหล ไปเรื่อย ๆๆๆๆ ในโลกแห่งนี้ ยามที่ใช้ตาใน ตาธรรม ตาพุทธะ ตาปัญญา
เปิดดอกไม้แห่งสติ จิตยิ้ม น้อย ๆ มองมัน มันก็ไหล ตามแต่เหตุปัจจัย เช่นนี้แล
เราก็ปรับ จิตใจ ธรรมภายใน ให้สอดรับ กับ โลกแห่งปรากฏการณ์เสมอ
ทันมั่ง ไม่ทันมั่ง ลองผิด ลองถูก ก็ สุดแต่ ละว้าาาาาาาาาา
เห็นมันไหล บ่อยครั้ง ที่ไหลไปตามมัน ใจข้านั้น ไม่ทันเลย
วันนี้ เว็บใต้ร่มธรรม ใต้ร่มโพธิ ที่น้องมันทำ จากที่เคยพูดพร่ำ ๆๆๆๆๆๆ
มาวันนี้ ข้านั้น ขอตัวอยู่เงียบ ๆ ดีไหมหว่า รู้สึกอยากเงียบ ๆ
หลังจาก หมดแรงไปกับ หลาย ๆ เรื่อง ฝากเว็บละกัน
ไม่ใช่เว็บฉัน เป็นเว็บของเราทุกคน แต่ฉันดันเสือกชอบเขียนมากหน่อย
ไม่ค่อยเข้ามา ติดตาม แบบเกาะติด 24 ชั่วโมง
เหมือนดังแต่ก่อนเก่า ก็ยินดีมาช่วยแว๊บ ๆ พอให้หายคิดถึง
อยากบอกว่า ฉันเหนื่อย ว่ะ ขอเงียบ ๆ ในห้องระบาย บ่น นี่แหละ
ฝนเริ่มซาเม็ดแล้ว นะ เปาะ ๆ แปะ ๆๆ ๆๆๆๆๆ
น้ำหยดกระทบพื้นปูน หน้าประตู
หน้าประตูบานน้อย ของฉันเปียก ละอองน้ำ นะ
ใจ กับ ละอองน้ำภายในตาของคนอื่น
ฉัน พยายามจะวาง มันล่ะ
ปีนี้ ฉันฝึก ฝึก ฝึก ฝึก ฝึก ฝึก
ท้าทายแดดลม รู้ว่า เจอแน่ ก็เจอ ดั่งใจฉันอธิษฐาน
ผ่านหลักสูตร ที่ ฉันเลือกเองมาแล้ว ครึ่งทางแล้ว นะ
ความทุกข์ ของคนอื่น อยู่ท่ามกลาง ทะเลเพลิง อบายมุข
ดอกบัวของฉัน อาจแกว่งไปบ้าง
แต่ ฉันไม่จม ไม่มีวันจม เพราะใจฉัน
ภาพต่าง ๆ นั้น แจ่มชัด เกินร้อย แรงบันดาลใจ
ไฟฝัน ความคิดอ่าน จินตนาการ พันธกิจ สารพัด
มันกำลังจัดเรียง จัดลำดับ สรรพกำลังภายในใจ
ปลายทางครั้ง ท้าย ๆ ที่เว็บพลังจิต มาเว็บระเบียง มาอกาลิโก
แล้วก็พุทธยาน เว็บเขากะลา มาเว็บล่าสุด
ใต้ร่มธรรม แหม ชื่อมัน คล้องกับ ใต้ร่มโพธิ จังเลย
ใต้ร่มแห่งนี้ ชื่นใจจริงหนอ เงาไม้บังแดดยามร้อน ของเอนกาย
หลับตาหลังพิงต้นไม้แห่งโพธิ สัมผัสรับลมเย็น ๆ จากสิบทิศ
สายลมแห่งฤดูกาล บน สายธารแห่งเวลา ยังเย็นเสมอ นะ
เย็นอะไร หนอ จะสู้เย็นใจ
เย็นจากภายใน แล้วหลั่งไหลสู่ภายนอก ได้เล่า
ใจเธอเย็น เย็นไปด้วยธรรม แล้วไหลออกสู่โลกแห่งปรากฏการณ์
เป็น การร่วมกลุ่มทำเว็บแบบนี้ ใต้ร่มธรรม กับ เว็บสุขใจ
สไตน์คล้าย ๆ กันเลย
ขอให้ความเย็นแห่งพุทธธรรม ที่เธอสัมผัสได้ ภายในโลกแห่งใจ
ได้โปรดจง หลั่งไหล แรงบันดาลใจ ที่เคยปิดผนึกอยู่ภายใน
ออกมาสู่ โลกแห่งปรากฏการณ์เถิด เธอทั้งหลาย
จาก หนึ่ง เป็น สอง เป็น สาม สี่ ห้า ......ไปเรื่อย ๆๆๆ นะ
เว็บอาจหาย กลุ่มอาจแตกสลาย กระจัดกระจาย แต่ จิตวิญญาณ แบบนี้
เป็น จิตวิญญาณ ที่ไม่เคยตาย
ถ่ายทอด กันได้
จากเรา สู่ เธอ
จาก เธอ สู่ ฉัน
จาก คนหนึ่ง สู่ คนทั้งหมด
จาก คนทั้งหมด สู่ คนหนึ่ง
มันเป็น การเดินทางของ จิตวิญญาณภายใน ยามติดปีกพุทธธรรม
และ มันก็บินไปในใจ ของผู้คน ทีมงาน สืบต่อไป ไร้สุดจบ
อจินไตยพุทธบุตร พุทธธิดา ศากบุตร ศากยธิดา เอ๋ย
เวลาฉันบ่นว่า เหนื่อย ๆ ก็อย่ามาเสือก เหนื่อยไปกับฉัน นะ
แค่อารมณ์ ร่องอารมณ์ลบ ทุกข์จร ว่ะ มาแว๊บ ๆ ให้พอเขียนออก
ฉันเหนื่อย แต่ขอให้แกมีแรง ถ้าเราเหนื่อยทั้งหมด ทั้งฝูง
พร้อมกัน เว็บบอร์ดเน่า แน่ ใช่ อาจ มีทุกข์ มีเซ็ง มีเหนื่อย
แต่ ขอให้เป็น อาการ แหว่ง ๆ แห่ง ดวงใจ ที่ สลับกันสิ
วันนี้ ช่วงนี้ ฉันแหว่ง แกดี แกก็ดึงฉันด้วยยยยยย
คราวหน้า แกแหว่ง ฉันดีมีกำลัง ฉันก็สลับ มาดึงแกบ้าง
ก็อ่านไป อ่านซะ ดูความแหว่งของกัน ในวันนี้
พรุ่งนี้เช้า ก็คงดีเหมือนเดิมแล้วล่ะ
บทเพลง ลูกทุ่งพุงกลม ของพี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยงจบแล้วล่ะ
มันเหลือแต่ความเงียบงัน สายฝนที่เคยโปรยปราย หยุดแล้วล่ะ
ทุกข์มันจรไปแล้ว นะ ไปพร้อมกับสายฝน บทเพลง และถ้อยคำที่ฉันเขียน
ท่ามกลางความเงียบ พลัน เราก็แว๊บ ๆ ว๊าบ ๆ อะไรต่อท้าย
พระอาจารย์เซน ท่านท่านบอก โกอาน ปริศนาธรรม มาว่า
หนึ่งหยุด หมื่นเรื่องหยุด
หยุดอะไร หนึ่งอะไร หมื่นอะไร ล่ะ คิดเอง สาธุ
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:05: ก็เอาไว้เป็นที่พักใจของทีมงานเรานั่นล่ะจุดประสงค์หลัก เว็บเราไม่จำเป็นต้องหนักมากหรือโพสมากครับพี่มด
ผมอยากให้เป็นที่พักจากการร้อนกายไม่สบายใจมากกว่านะ ผมไม่สนว่าจะเด่นดังหรือยิ่งใหญ่เทียบเท่าเว็บธรรมะใหญ่ๆนะ จะกี่สิบปี มีแค่ ไม่กี่บทความก็ไม่เป็นไรครับ
อยากให้ที่นี่ เป็นที่เติมกำลังใจกันและกันมากกว่าครับ
แค่ให้พวกเรามีที่ได้คุยกันก็พอแล้วครับ มาเขียนระบายความรู้สึก บ่นๆ แบบเล่าเรื่องให้ฟังก็พอ ส่วนอนาคตค่อยว่ากันครับพี่มด :12:
ธรรมะอวยพรครับพี่มดที่เคารพของผม
แก้วจ๋าหน้าร้อน ยะฮู้ 555+
มดเอ๊กซ:
หาเพลง พี่ศุ มาฟัง เกือบทุกอัลบั้มเลย ฟังอยู่นะ อืมมมม :06:
52 เพลง เหลืออีก 50 กว่าเพลง
แว้กกกกกกกกกกกกก น้องบอลเปิดห้องแอ๊ดดมินให้ ลอง
ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆ กลายเป็น แอ๊ดมึน ไปเลย ตอนท้าย ๆ
เวลาจะหมดแว้ววววววว ยังไม่ชิน ไอ้ห้อง ศีลเจพรตนั่นแหละ
ตั้งไง ล่ะ ให้ ให้ ชั้นของห้องมัน เท่ากับ ธรรมะอินเทรนด์
เราเลือกคำว่า หลัง ไว้ท้าย ๆ ธรรมะอินเทรนด์
เง่ย มันเสือกกลายเป็น ห้องย่อยของ ธรรมะอินเทรนด์
เดี๋ยวลองใหม่ ห้องทุกห้อง คำทุกคำมันดิ้นได้ ปรับได้
ถ้าเห็นว่า ของใหม่ดีกว่า ว่า น่าจะ น่าจะ น่าจะ ก็ จะปรับให้
วันนี้ลง แบบ ดิบ ๆ สด ๆ ไม่ไม่ได้เตรียมตัวเลย
เฮ่ยยยย บอร์ดเวอชั่นนี้ จัดการง่ายกว่า แต่ก่อนเยอะเลย
นี่ ๆๆๆๆ เราไม่ได้ลำดับห้องใหญ่ แต่จะไหลไปตาม
ห้องใหญ่ที่น้องบอลตั้งเป็นแกนหลัก น่าจะได้อีกอารมณ์ อีกสไตน์นึง
ไม่ต้องตรงตามความคิดทุกอย่าง ตรงตามตัวตามของเก่า ทุกอัน
ให้ไหลไปตาม สิ่งใหม่ ที่ผุดพรายยยย ผุดโผล่ โพล่งออกมาใน เวลานี้
เรียกว่า ไดนามิก ปรับปรุงเปลี่ยน ตาม สถานการณ์ ในแต่ละขณะ
ทำทำได้ บ้างบางส่วนนอกนั้น ให้คนอื่นช่วย ๆ ปรับละกันตามวันเวลา
ตามแต่ เหตุปัจจัยปรุงแต่ง ภาษาทางวิชาการ เรียกว่า การจัดองค์กรตัวเอง
แต่งแต้ม เส้น สี แสง เงา ต่าง ตามแต่ไอเดียจะอำนวย
ฮ่าาา ๆๆๆ เดี๋ยว จะ ลองห้องใหม่ ลบ ย้าย ตั้ง อย่า ศีลเจพรตเป็นต้น ล่ะ
ห้อง กฏแห่งกรรม
ห้อง ศีลเจพรต
ห้อง ไหว้พระหน้าคอม
ห้องซ้ำซ้อน แนวคล้าย ๆ กัน ค่อยจัดหมวดหมู่ที่หลัง นะเออ
ให้เป็นห้องหลัก ในแต่ละหมวด จัดไปอยู่หมวดไหน ดู หมวดใหม่ ๆ ก่อน
พอก่อน
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version