คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ > ธรรมะเสวนา

นิทานเซน

<< < (2/3) > >>

ดุจเม็ดทราย:
เจออยู่ในจอทีวี  แต่เอาออกมาไม้ได้ครับ
 :08: :08: :08:

เงาใจ:

--- อ้างจาก: ดุจเม็ดทราย ที่ สิงหาคม 24, 2012, 09:06:33 am ---เจออยู่ในจอทีวี  แต่เอาออกมาไม้ได้ครับ
 :08: :08: :08:

--- End quote ---

  จอทีวีมันมองเห็นจับก็ต้องได้ ยังเอาสิ่งที่เห็นว่ามีอยู่ออกมาไม่ไดั  เพราะมันไม่มีอะไรอยู่ในจอได้จริง ๆ
แล้วจิตที่ไม่มีตัวตน มองไม่เห็นจับต้องไม่ได้นี้เล่า จะมีอะไรอยู่ในจิตได้จริงๆหรือ ?
แล้วทุกข์กับเรื่องอะไรกันเล่า ?

ดุจเม็ดทราย:


  จอทีวีมันมองเห็นจับก็ต้องได้ ยังเอาสิ่งที่เห็นว่ามีอยู่ออกมาไม่ไดั  เพราะมันไม่มีอะไรอยู่ในจอได้จริง ๆ
แล้วจิตที่ไม่มีตัวตน มองไม่เห็นจับต้องไม่ได้นี้เล่า จะมีอะไรอยู่ในจิตได้จริงๆหรือ ?
แล้วทุกข์กับเรื่องอะไรกันเล่า ?
[/quote]

ทุกข์กับเรื่องมีไม่จริงกระมังครับ

เงาใจ:

 :37: :37: :37:

หลวงพ่อเล่าว่า  วันหนึ่งมีโยมมาสนทนากับหลวงพ่อเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม
หลวงพ่อถามว่า  โยมปฏิบัติเพื่ออะไรหรือ ?
โยมตอบว่า  เพื่อออกจากทุกข์ครับหลวงพ่อ
หลวงพ่อถามว่า  ปฏิบัติอย่างไรหรือโยม ?
โยมบอกว่า  โดยหลักแล้วอุปาทานขันธ์ห้าเป็นตัวทุกข์ครับหลวงพ่อ  จะออกจากทุกข์ต้องละอุปาทานขันธ์ห้าครับ
หลวงพ่อ  แล้วทำอย่างไร ? จึงจะละอุปาทานขันธ์ห้าได้เล่าโยม ?
โยม  ต้องเจริญสติปัฏฐานสี่ครับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ   แล้วโยมเจริญสติปัฏฐานสี่อย่างไร ? หรือโยม
โยม  ผมนั่งภาวนาโดยการพิจรนาลมหายใจเข้าออกทุกคืน   คืนละ 1-2 ช,ม ครับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ นั่งภาวนาเพื่ออะไร หรือโยม ?
โยม  เพื่อให้จิตมันสงบจากนิวรณ์ 5 ครับ
หลวงพ่อ  แล้วมันสงบไหมล่ะ ? โยม
โยม  มันเอาแน่ไม่ได้ครับหลวงพ่อ  บางทีมันก็สงบ  บางทีก็คิดนั้นคิดนี่ไปเรื่อย
หลวงพ่อ  แล้วยังไงต่อ
โยม  ถ้าคืนไหน ?  จิตมันสงบดี  ผมก็พิจรนากายบ้าง  เวทนาบ้าง  พิจรนาจิตบ้าง  ครับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ  พิจรนาเพื่ออะไรหรือโยม ?
โยม  เพื่อให้เห็นว่ามันเป็นอนิจจัง  ทุกขัง  อนัตตา  มันใช่ตัวไม่ใช่ตน  ไม่ใช่เรา  ไม่ใช่ของเรา  ยึดไว้ไม่ได้ครับ
หลวงพ่อ  ก็ถูกแล้วนี่  ว่าแต่ว่าโยมปฏิบัติมานานเท่าไรแล้ว ? ล่ะ
โยม  สิบกว่าปีเห็นจะได้ครับ 
หลวงพ่อ  แล้วมันออกจากทุกข์ได้หรือเปล่าเล่าโยม ?
โยม   ตอบตามตรงนะครับหลวงพ่อ  มันไม่ทุกข์ตอนมันนั่งนิ่งสงบ  และตอนพิจรนาครับ   แต่ตอนใช้ชีวิตประจำวันนี่มันยังมีเรื่องให้ทุกข์เหมือนเดิมครับ  ผมจึงอยากถามหลวงพ่อว่า  ทำไมมันจึงยังทุกข์ไม่เลิก ?  แล้วผมจะทำยังไงดีครับ ?
หลวงพ่อ  ถ้าทุกข์ไม่ใช่ของโยมๆจะทุกข์ไหม ?
โยม  คงไม่ครับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ  ทุกข์ที่ว่านั่นน่ะมันเกิดที่ไหนหรือโยม ? 
โยม  เกิดที่จิตครับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ   ถ้าโยมไม่นึกไม่คิดเลยมันจะทุกข์ไหม ?
โยม  ไม่ทุกข์ครับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ  เอ้า  แล้วโยมคิดทำไม ?  ทำไม่หยุดคิดเสียล่ะโยม  จะได้ไม่ทุกข์
โยม  ห้ามไม่ได้ครับหลวงพ่อ  ยิ่งห้ามมันยิ่งยาวเลยครับ
หลวงพ่อ  ก็นั่นนะซี  มันห้ามไม่ได้หรอก  เพราะความคิดมันไม่ใช่โยม  ไม่ใช่ของโยม   ถ้ามันเป็นโยม  เป็นของโยม  โยมก็ต้องห้ามมันได้นะซี   จริงไหม ?
เออ  คงจริงครับหลวงพ่อ
หลวงพ่อ  ความคิดมันเป็นสังขารขันธ์ ของขันธ์ 5 เขา  มันเกิดชั่วขณะแล้วดับไป  มันมีไม่จริงหรอกโยม  ยึดไว้ก็ไม่ได้   แล้วไอ้ขันธ์ 5 นี่มันเป็นโยมหรือเปล่าล่ะ ?

โยม  ไม่ใช่ครับ
หลวงพ่อ   แล้วความทุกข์มันเป็นของโยมหรือของขันธ์ 5 เขาล่ะ ?
โยม   ของขันธ์ 5 ครับ
หลวงพ่อ  เอ้า!  แล้วโยมไปทุกข์กับมันทำไม เล่า ?
โยม  หลวงพ่อพูดได้น่าคิด นะครับ ?
หลวงพ่อ  คิดอีกก็ถูกหลอกอีกนั่นแหละโยม  เรื่องมีไม่จริงทั้งนั้นโยม
โยม  อืม !  แล้วหัวเราะ ฮึฮึ   

ดุจเม็ดทราย:
นึกว่าเรื่องอะไร  ที่แท้ก็แค่เรื่องหลอก ๆ
 :25: :25: :25:

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ

Go to full version