ประชาสัมพันธ์ > โครตเกรียนล้างโลก - ลงชักโครกซะ !
บ่นเรื่อยเปื่อย...เมื่อยก็พัก...ตามประสา นักปฏิบัติไม่เอาไหน ฯ ( Episode 4 )
บัวผ่อง:
--- อ้างจาก: ---
หลบภัย ว่า...
หูย มีใครแแถวนี้ ไม่รักแบบปุถุนมั้งอ่ะ ชักอยากรู้ซะแระ
"เคยได้ยินคำนี้ไหม มีคนที่เรารัก ก็สุขอยู่แล้ว "แบบนั้นที่ทำให้ตัวเอง ไม่ลื่นแบบนั้นแระ
คือหนทางเดิน ไม่หล่อ ไม่สวย แต่เลือกได้ อยู่ี่ที่ใจ
--- End quote ---
อิตั้วเจ้ นู๋บี ว่า....
อืม...ไว้ครึ้ม ๆ จะมาโม้
เรื่อง ฟามร้ากกก หั้ยฟัง นะจ๊ะ อินู๋ หุหุ
เฮ้ออ สำหรับปุถุชนอย่างเจ้ น่ะ
เจ้ ถือว่า การเสพกามคุณทั้งหลาย
ไม่ว่าจะ จากทวารทั้ง 5 และ เซ็กส์
หรือ สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่า ฟามร้ากกก นั้น
มันก็เป็นเรื่อง ปกติธรรมดา ๆ นะ
ครึ้ม ๆ เจ้เองก็มักหาเรื่องเสพสิ่งเหล่านี้เล่น ๆ เสมอ
โดยไม่เห็นว่า มันจะผิดบาปอะไรด้วยนะเธอว์
การหักห้ามใจ จากเรื่องพรรณนี้ ไม่เคยมีอยู่ในสมอง เจ้ เรยอ่ะ
เอ ? งี้ เรียกว่า เจ้เป็นพวก มิจฉาทิฐิ ตัวแม่ ไหมน้อออ หุหุ
เฮ้ออ ไม่รู้สิ แบ่บว่า เผอิญเจ้ คิดว่า
ตัวเองมี สารพัดพิษ เป็นชาติตระกูล
และ เจ๋งพอ อ่ะจร้าาาาาาาาาาาาาา
เลยสามารถบริหารจัดการความระย้ำของตัวเองได้
โดยไม่เกิดเป็นโทษแก่ตน แล้วกลายเป็นทุกขังกะละมัง
ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็น กามคุณทั้ง 5 แล เสน่หายาใจ
หรือ แม้กระทั่ง ตะบองเพชร ซ่กเล็ก
เจ้ ก็แหล่กได้โม๊ดดดดดดด
โดยไม่สะเทือนซางว่ะ เอิ๊ก ๆ
อนึ่ง อันกามคุณทั้งหลายนั้น
ถ้าเสพแต่พอดี ๆ มันก็ เหมือน..
การ กรึ๊บยาดองเหล้าแก้กระสัย มั้ง
ทำให้กระชุ่มกระชวย ดีออก หุหุ
ที่สำคัญ ไอ้เรื่องธรรมมะ เนี่ย
เขา เรียนรู้ และ ฝึกปฏิบัติกัน
เพื่อจะเอามาใช้บริหารจัดการความทุกข์ ในชีวิตประจำวัน
( ตาม ยถาสภาวะ ณ ปัจจุบันขณะ) ตะหากจร้าาา
ไม่มีใครมันบ้า เอาธรรมะ มาใช้เพื่อเอาชนะคะคาน
หรือ งัดข้อกับ ความรัก หรอกน้าาา
เจ้ว่า ธรรมมะ กับ ความรัก น่ะ มันไปด้วยกันได้นะ
ถ้า รู้จัก รักให้เป็น คีย์เวิร์ด มันอยู่ที่ ความคาดหวัง มั้ง
ถ้า ตราบใดที่ ยังมีความคาดหวัง ในความรัก
ฉันทาคติก็จะเกิด พรมหมวิหาร 4 มันก็จะเตลิดเปิดเปิง
แล้วเอียงกะเท่เร่ ไม่สามารถเกิดสมดุลในใจ
จึงตั้งอยู่ได้อย่างไม่มั่นคง ครบทั้ง 4 เสา
สุดท้ายจึงเกิดเป็น ทุกขังกาละมัง
อ้อ อีกอย่าง ที่อยากจะเตือน อินู๋ก็คือ
ถ้ามัววิตกจริตคิดมาก เอาแต่ สังวร สำรวม ระแวง เอ๊ย ระวัง มากไป
บางทีอาจจะโดน ไอ้เจ้าหิริโอตตัปปะ มันทิ่มแทง
จนเลือดไหลซิบ ๆ ได้นะจ๊ะ ทูนหัววว :'(
ด้วยฟามปาดถะหนาดี จาก พี่ ศิราบี คนดีที่น่าร้ากกก (k)
ปอลิง
เฮ้ออ นี่ ๆ รู้แล้ว เหยียบไว้เรยน้าาาาาาาา
เวลา เห็นนักปฏิบัติคนไหน
มันเจื๋อกทะลี่งไปติดบ่วงเสน่หายาใจ
แล้วหน้ามืด เผลอแต่งงานไปมีครอบมีครัว
จนเกิดมี ราหุล ชาตะ พันธนะ เป็นตัวเป็นตน เนี่ย
เจ้มักจะรู้สึก เวทนา( แกมสมเพช ) เสมอนะ
แล้ว ก็อดสงสัย มิได้ ว่า
เฮ้อออ พวกมันเป็นนักปฏิบัติภาษา5อะไรฟระ
แค่ ขันธ์ 5 ใบ ของตัวเอง ก็หนักจะแย่อยู่แล้ว
ยังเจื๋อก แค่น ไปหา ขันธ์ ใบที่ 10 มาแบกเพิ่มอีก
แมร่ง ...โง๊ โง่....เสียฟอร์มนักปฏิบัติหมดเยยย อิอิ :36:
+++++++++++++++++++++++++
เอิ่ม...อินู๋หลบเอ๊ยยยย
เจ้ เชื่อว่า ความรักน่ะ เป็นสิ่งที่งดงาม เสมอนะ
ถ้ามันเป็น ความรักที่ ไร้ซึ่งเงื่อนไข
และ ปราศจากความคาดหวังอันเป็นวาระซ่อนเร้นในใจ
ที่จะนำมาซึ่ง ความยึดมั่นถือมั่นแห่งจิต
ขออนุยาด ยกตัวอย่าง ฟามร้ากกก
ที่ ปนเปื้อน ไปด้วย ความคาดหวัง
แล้ว เกิดเป็น ทุกขังกาละมังงงงงงงงงง
( เด็ก ๆ อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง นะจ๊ะ :'( )
ความรักคือการรอคอย....
รอตั้งแต่เอ็งนั้นยังเดินไม่ได้
รอจนใหญ่เริ่มเป็นสาววัยขบเผาะ
รอจนสาวพราวร่างช่างเอ๊าะ...เอ๊าะ...
พอเริ่มเหมาะ ข้าเสือกแก่ แย่จริง ๆ :30:
ที่มา :
http://board.palungjit.com/f4/การเอาชนะความรัก-ด้วยธรรม-358406-2.html#post6680936
บัวผ่อง:
► ►►. . ..The Letter : จม. เปิดผนึก จาก ลิ้มเซียนยี้ ถึง ไอ้เฒ่าทารก.. . .◄ ◄◄
เอิ่ม...คือว่า เห็นไอ้นกตะกรุมที่ไหนก็มิลู้
มันมาบ่นแง้ว ๆ ถึง แม่นางลิ้มเซียนยี้ ใน กระทู้เนี๊ยะ ว่ะ
--- อ้างถึง ---
เจ้าเฒ่าทารก ว่า....
ความคิดเห็นที่ 13
หนูบี...เอ็งโกวเนี้ย ม่วยๆยังไม่เลิกเสี้ยม
จิวแป๊ะทงเฮียอยู่ที่นี่ มือที่สามไม่เห็นมี
วิชาเราล่อหลอกย้อนสู้ความไร้สำนึก
ปรากฎมายาเป็นมือมากมาย
แท้จริงมีเพียงสองฝ่ามือโคจรพลังอย่างอิสระ
ไร้ผู้ต้านทานแม้แต่จอมยุทธอินทรี
ไปดีเถิด...ม่วยๆ
จากคุณ : จิวแป๊ะทง (JitZungkabuai)
เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 19:11:46
--- End quote ---
เฮ้ออ อ่านแล้ว เจ้าตัวผู้รู้
ที่กำลังจะจำศีลอยู่ในรูจอมปลวก ของอิช้าน
ก็เลยต้อง ขออนุญาต ออกมา
ใช้สิทธิพาดพิง สักหน่อย ว่า
นี่แหน่ะ เจ้าจิวแป๊ะทงเอ๋ย
ไม่ว่า กาลเวลาจะผ่านไปกี่ปี
ท่านก็ยัง ฟังไม่ได้ศัพท์
แล้ว จับเอาไปกระเดียด เหมือนเดิ้มมมม
นี่ ๆ จงไป ลงทะเบียนเรียน
วิชา ทักษะภาษาไทย เสียใหม่ เลย นะยะ ไอ้เฒ่าทารก
เผื่อมันจะช่วยให้เกิดมรรคผล จนเห็นดวงตาธรรม
แล อ่านหนังสือได้แตกฉาน มากกว่าที่เป็นอยู่
อืม... ที่อิฉัน พูดถึง นั้นน่ะ
ไม่ใช่ พูดว่า มีผู้เป็น มือที่ 3 นะยะ
แต่ หมายถึง การยืมมือ บุคคลที่ 3 ตะหากว้อยยย
แล้ว ลักษณะของ ไอ้เจ้ามือที่ 3 กับ บุคคลที่ 3 นี่
มันต่างกัน ในส่วนของ วงปฏิจฯ ตรงไหน
ขอเชิญเมิงไป เสิร์ช ถาม ิอากู๋ เอาเอง แระกัน เช๊อะ !
เออ แล้ว ทั่นมาพูดว่า
" ม่วยๆยังไม่เลิกเสี้ยม"
ในเวบบอร์ดสารธณะ เยี่ยงนี้
ถือว่า ทั่นเฒ่าทารกกำลัง กล่าวใส่ความ
ทำให้ เซียนยี้ ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง นะว้อยยย
แมร่ง จะพูดจะจาอะไร ก็ระวังปากหน่อยสิยะ ทูนหัววว
( โจทก์เก่า เซียนยี้ ในห้องนี้ ยิ่งยั้วเยี้ย อยู่ด้วย อิอิ )
เนี่ย เกิดพวกมัน อ่านข้อความที่ทั่น เปรย ๆ ขึ้นมา นี้
แล้วเสือก วิตกจริต คิดเป็นจริงเป็นจัง
เสือกสะสม อคติ มาแทนที่ สัมมัปปทาน 4
จนเกิดมี การจงเกลียดจงชัง ในตัว เซียนยี้ เพิ่มขึ้น
ทั่นจะรับผิดชอบยังไงฟระ ?
และ ถ้าหาก ตะละแม่เซียนยี้
อีเกิดมีลูกบ้า บู้ระห่ำ เหมียนบักระนาดขึ้นมา
เด๋ว ทั่นจะโดน ฟ้อง ข้อหา
หมิ่นประมาท (ทำให้ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง)
เอาได้น้าาาา ทั่นเฒ่าชรา นัยน์ตาทาร๊กกก
อิอิ ล้อเล่นจร้าาาาาาาาาา พ่อจิวแป๊ะทงจ๋าา
ม่ะต้องทำท่าหวาดกลัวจนตัวสั่นขนาดน้านนนก็ได้
เฮ้ออ ถึงแม้ เซียนยี้ จะชอบ อ่อยผู้ชายเล่นเป็นงานอดิเรก
แต่ก็ ไม่เคยอยากให้ มี บุคคลที่ 3 ซึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่
ต้อง ถูกลากเข้ามาร่วม วงจรกรรม ก๊ะพวกเรา
ด้วยเรื่องจิ๊บจ๊อยเกี่ยวกับ ปฏิฆะเล็ก ๆ น้อย ๆ
ในการชกต่อยข้างสนามมวย ระหว่างพวกเราหรอกจร้าาา
ลูกผู้หญิงอย่างข้าฯ น่ะ
ชอบที่จะ ต่อสู้ชิงไหวชิงพริบ
แบ่บตัวต่อตัว ก๊ะ เหล่า จอมยุทธ มากกว่า
ไม่อยากพาโลโฉเก จนพลาดพลั้งไปทำให้ คนบริสุทธิ
ต้องกลายมาเป็๋นเหยื่อ ในสนามอารมณ์ของพวกเราน่ะ
ดังนั้น ทั่นจง จิบ เหล้านารีแดง อย่างชิล ๆ
แล้ว กระดิกตรีน อยู่ในรู อย่างฉะบายใจเถิดหนา
ไม่ต้อง กลัว หรอกนะ ว่า
จะโดน แม่นางเซียน ฟ้องคดีหมื่นฯ
เฮ้ย พูดจริง น้าาาา
( ถือศีลอยู๊ โกหก ไม่ได้หรอกจร้าาา )
และต่อให้ ทั่น ด่าว่า กล่าวหา ข้าฯ กลางเวบบอร์ด
ว่า ข้าคือ แม่นางดอก(บัว)ทอง(คำ) ลูกช๊อกการี
หรือประณามว่า ข้าเป็น สตรี ปากเหม็น
เป็น นางคณิกา ผู้ต่ำช้าเลวทราม ยังไง ก็เหอะ
ถึง ข้าฟังแล้ว ข้าจะแค้นจนกระอักเลือด
อยากจะกระโดfเตะก้านคอ ทั่นแค่ไหน
ข้าก็ไม่คิดจะ ไปฟ้อง อะไร ทั่นหรอกน้าาาาาาาาาา
( เพราะว่า ทำงั้นมันเสียฟอร์มนักปฏิบัติ ว่ะ เอิ๊ก ๆ )
ที่สำคัญ ทองแท้ย่อมไม่แพ้ ไฟ นี่นะ
แล้วทำไม คนอย่างข้า ถึงจะต้องสะดุ้งสะเทือน
หวาดกลัวว่า จะมี น้ำลายของใคร
มาทำให้ รัศมีธรรมโม๊ะอันผุดผ่องเป็นนยองเป็นใย ของข้า ต้องมา มัวหมอง ได้ล่ะ ?
อนึ่ง แม้ ดอกบัวจะมีเหตุให้ ไปเกลือกกลั้ว กับโคลนตม
แต่ ความสกปรกแห่งโคลนตม ทั้งหลายเหล่านั้น
มันก็ แตะต้อง แปดเปื้อนกลีบบัว ไม่ได้หรอกนะ
นี่แหล่ะ คุณสมบัติที่ทำให้ดอกบัว
แตกต่างจาก ดอกไม้ดาษ ๆ บ้าน ๆน่ะ
ฉะนั้น สำมะหา อะไร กะอิแค่ลมปาก เหล่านั้น
น้ำลายของผู้ชายไม่เอาไหนเช่นทั่น ?
มันไม่แตกต่างจากขี้โคลนโสโครก นั่นหรอกนะ
พยามให้ตาย ก็ทำลายคุณค่าแห่งดอกบัว ไม่ได้หรอกจร้าาอิอิ
อ้าวเฮ้ยยยย ไม่ใช่รูปนั้น รูปนี้ ตะหาก หุหุ
บัวผ่อง:
► ►►. . ..The Letter : จม. เปิดผนึก จาก นู๋บี ถึง บักระนาด.. . .◄ ◄◄
อืม...รู้ไหม อ่านกระทู้ล่าสุด ของคุณแล้ว
อิฉัน ขำกลิ้ง ลิงกับหมา จนแทบตกเก้าอี้เลยว่ะ เอิ๊ก ๆ
เฮ้ออ จริง ๆ ช่วงนี้ ก็ไม่ค่อยได้ ย่างกราย
เข้า มาอ่านอะไรในห้อง ศาสดา เท่าไรนะ
เพราะ มัวแต่ไป เกาะติดสถานะการณ์ น้องทองม้วน
เรื่อง ป๋าเหม่ง กะ QE3 ที่ห้องสินธร น่ะ อิอิ
แต่บังเอิญว่า มีสาย คาบข่าว
เอา ลิงค์กระทู้ของคุณมาให้อ่าน น่ะ
เฮ้ออ อ่านตอนแรกงี้ ทั้งขำทั้งฉิว
แต่พอ นาน ๆ เข้า ก็ชักจะเริ่มงอน ว่ะ
แมร่งอุส่า ให้เกลียด เอาล็อกอินในตำนานอย่างนู๋บี ไปพาดพิง
แต่ไง๋ ไม่รู้จัก เอา ลิ้งค์ เจ้าปัญหาที่ เวบใต้ร่มธรรม
มาโพสโปรโมทในกระทู้แนะนำ ให้อิฉันมั่งฟระ
ไปร้องทุกข์กล่าวโทษ ข้อหา ไม่ช่วยเพื่อนทำมาหากิน ดีไหมเนี่ย อิอิ
อ้อ แล้วก็อยากจะบอกว่า
หลักฐานที่คุณไปพื้นฝอยหาตะเข็บ
เก็บน้ำลายนู๋บี จากเว็บ tairomdham.net นั้นน่ะ
คุณจะปรุงแต่งฟุ้งซ่านไปไง ก็ตามใจเหอะ
แต่ จะขอตะโกนดัง ๆ ให้ สำเหนียก ไว้ว่า
แม้คุณ จะคิดว่า การที่ถูกผู้อื่นดูหมิ่นเกลียดชัง นั้น
มันเป็นไปตามที่ป๋ารถสังข์ ได้ใส่ความและหมิ่นประมาทไว้
แต่สิ่งหนึ่งที่ นู๋บี อยากจะบอกก็คือ
ไอ้น้ำลายที่นู๋บีแพล่มๆ ออกไป ในเวบใต้ร่มธรรม นั้นน่ะ
หาได้ เป็นความรู้สึกดูหมิ่นเกลียดชัง บักระนาด
อันเกิดจาก ถ้อยคำหมิ่นประมาท ของ ป๋ารถสังข์ เลย
แต่เกิดจาก การที่ นู๋บี ค้นหารากเหง้าของการกระทำ
ตามหลัก อิทัปปัจจยตา แล้วโยนิโส
ไปเจอ วาระซ่อนเร้นที่มันแอบแฝงอยู่ ตะหาก
เฮ้ออ ป๋าหมานเคยสอน นู๋บีเสมอว่า
สูงต่ำ อยู่ที่ทำตัว ดีชั่ว อยู่ที่ตัวทำ
แต่ บางครั้ง กรรม มันก็ไม่ได้เป็นเครื่องชี้วัด เจตนา เสมอไปหรอกนะ
ที่สำคัญตอนที่เขียนโพสออกไปใน เวบใต้ร่มธรรม นี่
อิฉันก็แค่รู้สึก ขับขันแกมเอ็นดู (และ เอือมระอา)
กับปาหี่วิถีพุทธ ชุด ขำกลิ้ง ลิงติดคุก
ที่ คุณ กะลังพยามจะรุกฆาต ฝ่ายตรงข้าม ตะหาก
ความรู้สึก มันก็ ประมาณ เดียว กับ ตอนที่ ได้ดู คลิปนี้ ล่ะมั้ง
และ ไม่ว่า จะฟ้องครูอังคนา หรือว่า ฟ้องศาลพระภูมิ
อิฉันก็ยังรู้สึกว่า บักระนาดคนนี้มันก็ยังน่าเอ็นดู
เหมือน ๆ กับ ไอ้เด็กในคลิปนั้น แหล่ะ
อิอิ ฝอยไปโน่น เรย ตรู
แค่ อยากจะบอกให้ รับรู้ อ่ะเจ้าค่ะ
ว่า น้ำลายป๋ารถสังข์ นั้น ไม่ได้ทำให้
อิฉันรู้สึก นึกดูหมิ่นเกลียดชัง บักขอมดำดิน เล๊ย พับผ่า
เนี่ย ผู้หญิงน่ะ มักจะปากไม่ตรงกับใจเสมอแหล่ะจร้าาา
โบราณเค้าถึงว่า ผู้หญิงด่า แปลว่า ผู้หญิงร้ากกกก ไง เอิ๊ก ๆ
ดังนั้น อย่าได้ น้อยอกน้อยใจ นู๋บี ไปเลยน้าาา
ที่ ดัน หน้ามืดตามัว ไปปลื้ม ป๋ารถสังข์ มากกว่า บักขอมดำดิน น่ะ
และถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป
ไอ้คดีกรณีป๋ารถสังข์หมิ่นประมาท บักระนาด เนี่ย
นู๋บี ขอได้ป่ะ ?
อ๊ะ ๆๆ ไม่ได้ คิดจะให้ บักระนาด ใจดี
ยกฟ้อง ป๋ารถสังข์ เพื่อเห็นแก่ อิฉัน หรอกนะ
เนื่องจาก ป๋ารถสังข์ไม่ใช่ผัวอิฉันนี่หว่า
ต่อให้ป๋าแกโดนตัดสินให้โดนประหารชีวิต 7 ชั่วโคตร
อิฉันก็ไม่แคร์ หรอกจร้าาา
แต่ ว่า ไอ้เรื่อง จะให้ไปเป็น พยานปากเอก เนี่ย
ไม่เป็นได้ป่ะ ไปหาคนอื่นแทนก็แระกันเน๊าะ ? แหะ ...แหะ...
แหม๊ ? ก็อิฉันขี้เกียจถ่อสังขาร
ไปให้ปากคำกับคุณตำหนวด นิหว่า
ไหนจะต้องเสียทั้งเงินค่ารถค่ารา
ค่าทางด่วน แอนด์ ค่าน้ำชาโอเลี้ยง ฯลฯ
แถมที่สำคัญ มันยังทำให้อิฉันเสียเวลาจู๋จี๋จีบ หนุ่ม ๆ ในเนตด้วยอ่ะ
ถ้าอิฉัน พลาดรถด่วนขบวนสุดท้าย กลายเป็น เดอะ ทึนทึก ขึ้นมา
ใครจะชดใช้ค่าเสียโอกาสให้วะเนี่ย ?
อืม...แต่ถ้าหาก บักระนาดเห็นว่า
การที่อิฉันต้องถ่อสังขารไปเป็น พยาน ให้คดีนี้ นั้น
จะช่วยทำให้ บักระนาด รู้สึกดี มีความสุข
ทำให้สบายใจ ลดความร้อนรุ่มในดวงจิต ขึ้นมาได้มั่ง ก็ไม่เป็นไรนะ
เด๋วอิฉันจะพยามเคลียร์คิวจู่จุ๊กกรู ก๊ะ หนุ่ม ๆ
เจียดเวลา ไปให้ปากคำ เพื่อบักระนาด ก็ได้ วะ
ไงซะ อิฉันก็ยังเห็น บักระนาดเป็น เพื่อนที่ดีของตัวเองเสมอนะ
ถึงแม้ จะรู้สึกว่า เพื่อนคนนี้ มันกำลังเมายาบ้า
แล้วทำท่าจะฆ่าปาดคอนู๋บี ก็ตาม
เอ้า เอา ดาร์ค ชอกโกแลต
มาเซ่นไหว้ เป็น สินบน...เอ๊ย... เป็นของกำนัล
เผื่อว่า หม่ำของโปรด แล้ว
บักระนาดจะ ได้ใจร่ม ๆ อมยิ้มได้
ที่สำคัญ จะได้สร่างเมา เลิกเอามีดมาจี้คอหอย นู๋บีซะที
อ่ะซิก...อ่ะซิก....
ปอลิง
อ้อ แต่ถ้า ชอคโกแลตนั่น มันขมปี๋เกินไป
หม่ำ ไอ้นี่ แทนดีไหมล่ะ ท่านไซโก ?
เผื่อว่าจะได้ เข้าใจ ท่านคัตสึ ได้มากขึ้น อิอิ
เฮ้ออ อิฉันเชื่อเสมอนะ ว่า
การยอมที่จะ ยุติกรรม นั้น ย่อม งดงามและล้ำค่า
มากกว่า การเรียกร้องหาความยุติธรรม เสมอว่ะ
:13: :13: :13:
บัวผ่อง:
The Letter : จม.เปิดผนึกจาก ม่วยม่วยคนสวย
ถึง ไอ้เฒ่าซังกาบ๊วย ! ( JitZungkabuai )
ว่าไงยะ พ่อนกฮูกขนฟู ยู้ฮู ผู้ไม่ประสา
จำตะละแม่นู๋บี ลิ้มเซียนยี้ คนสวยได้ไหมเอ่ย ?
แหม๊ ? ม่ะอยากจะบอกเรยว่า พอ ไปปะเหลาะ
ขอ ล็อกอินป๊ะป๋าหมาน มาเป็นนอมินีได้ เนี่ย
อิช้าน ก็ประเดิมด้วยการ โพสที่กระทู้ของบักระนาด
ถึง พ่อกิ๊กเก่า...เอ๊ย...เกลอ เก่า อย่าง เจ้าเฒ่าทารก เป็นคนแรก เรยน้าาา
ว้าาา ไม่แพล่มมากดีกว่า ว่ะ
เด๋วจาถูก ไอ้จิวแป๊ะทงมันแจ้งจับคดีหมิ่นฯ
ข้อหา แพล่มแต่ข้อความอันเป็นเท็จ
ทำให้มันเสื่อมเสียชื่อเสียง
จนถูก อภิภรรยา หาเรื่องฟ้องหย่า
เพราะอีนึกว่าถูกผัวนอกใจ เอิ๊ก ๆ
แหม๊ ? ฝอยอีกแระตรู เข้าเรื่องดีกว่า เน๊าะ
เด๋วชาวบ้านชาวช่อง เขาจะมองไม่ดี
แล้ว ครหาเอาได้ ว่า นู๋บี แพล่มแต่เรื่องไร้สาระ อ่ะ
( เฮ้ออ ? แต่ก็นั่นแหล่ะนะ ถ้ามีแต่เนื้อหาสาระ
ก็ผิด คอนเซ็ปต์ น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง
อันเป็นหลักการประจำตัว ของ อะฮั้น อ่ะดิ อิอิ )
แหม ? ก็ ยี่ห้อนู๋บี น่ะ มันต้อง...
พูดร้อยคำ อ้างอดีตสักแปดสิบคำ
ที่เหลืออีกยี่สิบคำ กระตุ้นผู้อื่นคุยเสียห้า
อีกสิบห้าที่เหลือ พร่ำเพ้อแต่ตะกร้าสามใบนั้น นี่เน๊าะ อิอิ
อืม...นี่แหน่ะ เจ้านกตะกรุมหัวเหม่ง เอ๋ย
เห็นที่ผ่านมา เคยพล่าม เรื่อง กฏหมายเสียเป็นวรรคเป็นเวร
ว่าง ๆ ก็ช่วยเจียดเวลาเกาฝ่าตรีนให้ภรรเมีย
มาตอบ คำถาม ใน 2 กระทู้ข้างล่างเนี่ย ให้ ฟัง หน่อย จิ
เผื่อว่า คำตอบของท่าน จะทำให้ สมณะโคดม จะชื่นสะดือ ขึ้นมามั่ง !
กฏหมู่...กฏหมาย...แล...กฏแห่งกรรม
สิ่งใดนำมาซึ่ง ความ ยุติธรรม(ตามจริง) มากที่สุด ?
"http://board.palungjit.com/f181/?-กฏหมู่-กฏหมาย-แล-กฏแห่งกรรม-สิ่งใดนำมาซึ่ง-ความ-ยุติธรรม-ตามจริง-มากที่สุด-?-360006.html"
หากทั่นถูกย่ำยี...เฉกเช่น...พระอุบลวรรณาเถรี แล้วไซร้ ทั่นจะทำอย่างไร ?
"http://board.palungjit.com/f10/?]http://board.palungjit.com/f10/?หากทั่นถูกย่ำยี-เฉกเช่น-พระอุบลวรรณาเถรี-แล้วไซร้-ทั่นจะทำอย่างไร-?-360002.html"
ปอลิง 1
อนึ่ง ถึงทั่นผู้อ่าน จะไม่ใช่ อิตานกตะกรุมฯ
ก็แวะเข้ามา ตอบไว้ เป็น วิทยาทาน มั่งก็ได้น้าาา
เรทติ้ง กาทู้ของอิฉันจะได้วิ่ง ๆ อิอิ
ปอลิง 2
จิงดิ...วันเสาร์ที่ผ่านมานี้
ไปนั่งเม้าส์ก๊ะ ไอ้น้องชายบังเกิดเกล้า มาอ่ะ
เรื่องที่ เม้าส์ ก็หนีไม่พ้น ทอล์ก ออฟ เดอะ ทาวน์ ในห้องสาดหนา
ก็ ปาหี่...เอ๊ย...ซีรี่ซ์มหากาพย์อวาสานเซลแมน
ของบักระนาด ก๊ะ ป๋ารถสังข์ นั่นแหล่ะ
และที่น่าขำกว่านั้น ก็คือ
นั่งถกกันเพลินตั้งแต่ 1 ทุ่ม ยัน 5 ทุ่ม ได้
โดยไม่ต้องกินข้าวกินปลา ด้วยว่ะ
แมร่ง ก็ไม่รู้นะ ว่า เรื่องนี้
มันมี 5 อะไร ให้ขุดคุ้ย ได้มากมาย
ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ ตอนนั้นก็แค่ ...
พยามจะชำแหละ เอ๊ย วิแคะแกะเกา
วิเคราะห์หารากเหง้าของการกระทำของทั้ง 2 ฝ่าย
แล้ว ก็มองหาเหตุปัจจัยที่ใช้ขับเคลื่อนวงจรกรรม
ตลอดจน การพยามใส่ factor ต่าง ๆ
แล้วลองสมมุติตัวเอง ให้เป็นหมาก ในกระดาน ดู
ว่า ถ้าเป็น กรู กรูจะแก้เกมส์ ยังไง ? มันก็แค่นั้นแหล่ะ
บังเอิญ ทั่นน้อง กะลังเรียน กฏหมายทางไปรษณีย์ อยู่อ่ะ
ก็เลยนึกครึ้ม เอาเรื่องนี้มานั่งถกกันเล่น ๆ อิอิ
แต่ที่จำได้ ไม่ลืมก็ คือ พอน้องชาย
มันเห็น กลหมาก ในกระดาน แล้ว
มันก็ถึงกับอุทานประมาณ ว่า
โหย คนห้องสาดหนา นี่มันเล่นกันแรง
เจ้าเล่ห์เพทุบาย และ เหลี่ยมคูแพรวพราย กันขนาดนี้ เลยหรือวะ ?
( แถมมันยังตั้งข้อสงสัย หาว่าอิฉัน เป็น ล็อกอิน รถเรณู
ปลอมตัวไปเล่นเนตที่ห้อง สาดหนา อีกแหน่ะ )
เฮ้ออ นี่ ฤกษ์งามยามดี นึกครึ้มเมื่อไร
ก็ว่าจะ โพสกระทู้ วิแคะ แกะเกา มหากาพย์ดราม่า นี้
ให้ชาวบ้านอ่านเล่น ๆ เหมือนกันว่ะ
( ถ้าไม่โดนเจี๋ยนอมยิ้ม ซะก่อนอ่ะนะ อิอิ )
เพราะพอถกเรื่องนี้กับน้อง แล้ว
มันช่วยให้เรามองเห็นรากเหง้าของการกระทำ
และ เหตุปัจจัยตามหลัก อิทัปปจยตา ได้ดี ทีเดียว
ปอลิง 3
เออ นี่ ๆ อิเจ้าเฒ่าทารกเจ้าขราาาาา
นู๋บีขออนุญาตปรึกษา ปัญหาหัวใจ หน่อยดิ
เนี่ย เมื่อไม่นานมานี้นะ มีผู้ชายใจร้ายคนนึง
มันพยามจะยัดเยียดตำแหน่งพยานบาป เอ๊ย พยานปากเอก ให้นู๋บี อ่ะ
เฮ้อออ ถูกกระชากลากถู ให้ต้องมาซรวย
โดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ด้วยงี้ เล่น เอา เซ็งจิตบรรลัยเลย
เนี่ย ไอ้เจ้ากัลยา ณ มิตร คิดไม่ซื่อ อย่างไอ้บักเกิดฯ
มันก็เคยนินทา บักระนาด แอนด์ พยามปลอบอกปลอบใจ นู๋บี ใน กระทู้เนี๊ยะ เหมือนกันนะ ประมาณว่า
--- อ้างถึง ---"นู๋บี..แค่ไปเป็นพยาน ทำใจ ถือว่า ไปโชว์ความสวย ..อิอิ"
--- End quote ---
เฮ้ออ ยิ่งฟังมันปลอบงี้
ไง๋ ตรูยิ่ง กุ้มใจ มากกว่าเดิมฟระเนี่ย
นี่ ๆๆๆๆ เจ้าเฒ่าทารกจ๋าาา
ช่วยใช้ ปัญญา มาโยนิโส บอกนู๋บีทีจิ
ว่า ถ้าเกิดโชคร้าย ต้องไปโชว์ความสวย...เอ๊ย..ไปเป็นพยานในศาลจริง ๆ
นู๋บีจะทาปากสีแดงเพลิง หรือ สี ช๊อกกิ้ง พิ้งค์ ดี วะ
แล้วยัง เสื้อผ้า หน้า ผมอีกเล่า ?
อะโหย จะใส่ มินิสเกิ๊ต สายเดี่ยว
หรือว่า ซีทรู ก๊ะ จีสตริง ดีน๊อออ
ถึงจะ สวยแบบโดดเด้งเปล่งรัศมี
กระแทกตาเหล่าผู้พิพากษาและอัยการ
แบบ ไม่ น้อยหน้า อิสาวไหน
โอ๊ยยยย กุ้มใจ๊ กุ้มใจ อะซิก...อ่ะซิก...
บัวผ่อง:
► ►►. . .ว่าด้วย กฏหมู่ กฏหมาย กฏแห่งกรรม และ คดีปากพาจน . . .◄ ◄◄
--- อ้างถึง ---
ไอ้ตี๋ ว่า
อีเจ้เอ๋ย อั้วก็บอกก่อนแล้วว่า อย่าคุยเรื่องการเมือง
ลื้อมันก็เกรียนแตก แล้วทีนี้มากลัว ต้องกรั่นกรอง
จะบอกให้ลื้อไม่ต้องกลัวอั้วหรอก ลื้อรู้มั้ยว่าอั้วเรียนอะไรมา
เรียนกฎหมายมานะจะบอกให้
ไอ้ทีควรกลัวก็คือคำพูดของลื้อเองนั้นแหล่ะ
ทั้งรูปทั้งคำพูดมันเข้าข่ายหมิ่นประมาทเต็มๆ
ลื้ออาจจะแย้งว่า เอามาจากหนังสือพิมพ์ ใช่!
รูปเอามาจากหนังสือพิมพ์ แต่คำพูดประกอบ
มันเป็นคำพูดของลื้อ ลื้อเอาคำพูดกับรูปที่มัน
เกิดคนละเหตุการณ์ มาต่อเติมเสริมแต่งมันผิด
พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์และผิดกฎหมายอาญา(หมิ่นฯ)
--- End quote ---
อิตั้วเจ้นู๋บี ว่า...
อ้าววววว ทำไมมาคิดเองเออเองงี้ล่ะยะ
อย่างเจ้ นี่นะเกรียนแตก
เจ้ว่า ลื้อมากว่ามั้ง ไอ้ตี๋ที่ เกรียนแตกง่ะ
เจ้ก็บ่น ง้องแง้ง ๆ แหย่ชาวบ้านไปเรื่อย แค่นั้นเองอ่ะ
ไอ้ที่โพส ๆ ไปเนี่ย ก็ไม่ได้โพสด้วยฟามรู้สึกขุ่นมัวอะไรซะหน่อยนิ
ลื้ออย่าทะลึ่งมา ทักวาระจิต ของเจ้ แบ่บมั่วซั่วงี้ดิ อิอิ
มันก็แค่ อารมณ์ขันพิเรนทร์ โดยไม่บันยะบันยังเท่านั้นเอ๊ง
ขนาดนั่ง อ่านตัวหนังสือลื้อที่เข้ามาบ่นหงุงหงิง
เจ้ยังอ่านไป ขำไป แล้วแอบชมในใจเล๊ย
ว่า เออ เฮ้ย ไอ้โอวทึ้งมันเขียนได้มันส์ดีว่ะ
น่าจะไปเป็น คอลัมภ์นิสต์ให้ บางกอกโพสต์ เอิ๊ก ๆ
แล้วลื้อ ก็ม่ะต้องเอา กฏหมู่ เอ๊ย กฏหมาย
มาข่มขู่กรรโชกให้เจ้เสียขวัญเรยนะยะ
แหม ๆ ถือว่าเรียนกฏหมายมาหรือ ไงยะเจ้าคนหัวหมอจ้อความ
ถามจิง ๆ เหอะ ตำราทางนิติสาด ม่ายได้สอนลื้อรึไงจ๊ะ ไอ้ตี๋
ว่า กฏหมายคือ เครื่องมือ ที่ ผู้ชนะ
สร้างขึ้นเพื่อใช้สำหรับปกครอง ผู้แพ้น่ะ
ไม่เคยมีคนบอกลื้อ หรือไง ว่า
กฏหมาย คือ กฏหมู่ที่ผู้มีอำนาจ
พยามทำให้มันดูเหมือนจะชอบธรรม ที่จะนำมาปฏิบัติ
ดังนั้น กฏหมายมีไว้เพื่อละเมิด ?
อุ๊ย ไม่ใช่สิ เจ้หมายถึงว่า
กฏหมายมีไว้เป็นเหมือนแค่เป็น ไม้กันหมา
ในสังคมที่ยังมี จิตสำนึกไม่แข็งแรง ง่ะ
อ้อ แล้ว เห็นขู่ซะ จริงจัง งี้
แร้ว ไหนล่ะยะ เจ้าทุกข์ น่ะ
ลื้อจะแปลงร่างเป็น นอมินี ให้ลุงหมัก มาเข้าทรงฟ้องเจ้หรือไง ?
หรือ ลื้อจะยุให้ อาซ้อมหาภัย ของลื้อมาเฉ่งเจ้แทนวะ
( ฟังวีรกรรมของอี แร้ว ชักเสียวว่ะ เหอะ ๆ )
แต่ถึงไง ถ้ากล้าทำ เจ้ก็ กล้ารับอยู่แย้ววววว่ะ
ทำไมเจ้ต้องกัวด้วยล่ะ ?
ก็ในเมื่อ ซือแป๋ลื้อ บอกเองนิ ว่า
ความกลัวทำให้ เสื่อม
แล้วจะกัวทำไม ฤา
ในเมื่อ ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก
ล้วนเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย
ถ้าความปากหมาและ อารมณ์ขันพิเรนทร์ของเจ้
มันช่วยดลบันดาลให้เจ้มีโอกาส
ได้เปลี่ยนสถานที่ปฏิบัติธรรม
ก็ไม่เห็นต้องนำพาอะไรนิ
สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นดีเสมอนี่นะ
จะหมู่บ้านพลัม หรือ จะ ในห้องขัง
มันก็ฝึกเจริญสติปัฏฐาน ได้ทั้งนั้นแหล่ะ ลื้อเชื่อดิ
ว่า อิเจ้ทำด้ายยยยยย อิอิ
ที่สำคัญ จะสุข หรือ ทุกข์ ไม่ได้อยู่ที่ คนอื่นทำ
แต่อยู่ที่เราเลือกนะจ๊ะ ทูนหัววววววววว
คุกน่ะมันขังได้แต่ตัวว่ะ แต่ขังใจเราไม่ได้
ตราบใดที่เรา มัสติรู้เท่าทันอุปทานขันธ์ทั้ง 5 ใบ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดเราก็จะไม่ทุกข์ว่ะ
เอ ? แต่ เค้าว่า ข้าวแดงในคุก ไม่อร่อยนี่หว่า
ไง ว่าง ๆ ลื้อก็ แวะมาเยี่ยมเจ้มั่งก็แระกัน
( แล้ว อย่าลืม หิ้วของฝากมาด้วยล่ะ
เจ้ขอเป็น ว้อดก้าก๊ะคาร์เวียร์
แล้วเก๊าะ ขอสลิ่มกะทิสด เป็นของหวานตบท้ายด้วยนะ 555 )
เฮ้อออ แต่ โบราณว่า ไว้
เป็นความกินขี้หมาดีกว่า นี่เน๊าะ
ดังนั้น ทั่นผู้อ่านทุกทั่น ก็อย่าได้
ไปพื้นฝอยหาตะเข็บขึ้นโรงขึ้นศาล
ให้เสียเวลาทำมาหารับประทานเรยฮ่ะ
คดีหมิ่นฯ น่ะ จะซักเท่าไรกั๊นเชียว
เห็๋นลุงหมักแกก็เจอมาหลายคดี
แร้วยังลอยชายชิมไปบ่นไปได้เรยนิ อิอิ
ดังนั้น อย่าไปลาก กฏหมู่ เอ๊ย กฏหมาย
มาทำให้ศาลทั่นต้องปวดหัว กับเรื่องกระจุ๋มกระจิ๋ม
อย่างคดีปากพาจนของ อิเจ้ เรยจร้าาาา
ในโลกนี้ยังมีคดีอุฉะกัน อีกมากที่ ศาลทั่นต้องมาสะสาง
(อิเจ้เกรงว่า ศาลทั่นจะเหนี่อย อิอิ )
ดังนั้น ปล่อยให้ กฎแห่งกรรม
มันทำหน้าที่ของมันเองเหอะจร้าาาา
เจ้เชื่อว่า กฏแห่งกรรม น่ะ ยุติธรรมเสมอนะ
ถ้า อิเจ้ผิดอะไรผิดจริง เด๋ว กรรมมันก็ตามทันเองแหล่ะว่ะ
เพราะฉะนั้น อย่าทะลึ่ง แกว่งหน้าหาเท้า
เข้ามาร่วมในวงจรกรรมก๊ะอิเจ้เรยว่ะ
เด๋วจะเป็นหนี้เวรหนี้กรรมผูกพันธ์ช้ามภพข้ามชาติ อีก เอิ๊ก ๆ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version