อ่ะ เอามาฝาก โพสไว้ตอนเที่ยง ๆ
พอ บ่าย แก่ ๆเก๊าะ ได้รับประทานแบรนด์ ก่อนมื้อดินเนอร์ เหอ...เหอ...
แหม๊ ? ทำสถิติ รับประทานแบรนด์แบบสายฟ้าแล่บเป็นประวัติการ
ภายใน 1 ชม. เชียวนะ ( เจ๋ง ป่ะ เธอว์ ) หุหุ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีค่ะคุณ สมาชิกหมายเลข 717192
เนื่องจากทีมงานพบว่าการโพสต์ของคุณในกระทู้ เช่น 30146176 30146166 30146163 ฯลฯ
" ? ??. . .เยื่อพรหมจารีย์ ของ เหล่าอิสตรี นี่มันมีความสำคัญในสายตาของท่านผู้อ่าน แค่ไหนกันหนอ ?. . .? ??"
นั้นเป็นการโพสต์กระทู้ที่มีเนื้อหาเข้าข่ายล่อเป้า/บลั๊ฟ/เกรียน/ชวนทะเลาะ ในหน้าบอร์ดหลักเป็นการรบกวนการใช้งานของเพื่อนสมาชิกซึ่งถือว่าผิดกติกาจึงมีความจำเป็นต้องระงับการโพสต์ของท่านชั่วคราวเพื่อทำการแจ้งให้ท่านรับทราบเงื่อนไขในการใช้งานของเว็บพันทิปเสียก่อน
ทั้งนี้ทีมงานขอความกรุณาท่านสมาชิกตอบกลับมายัง contact.pantip.com เพื่อแจ้งเหตุผลในการโพสต์ข้อ ความลักษณะดังกล่าวค่ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++กาทู้ฉบับรากหญ้า
. . .เยื่อพรหมจารีย์ ของ เหล่าอิสตรี นี่มันมีความสำคัญในสายตาของท่านผู้อ่าน แค่ไหนกันหนอ ?1.เยื่อพรหมจารีย์ ของ เหล่าอิสตรี นี่มันมีความสำคัญ
ในสายตาของท่านผู้อ่าน แค่ไหนกันหนอ ?
2.แล้วถ้าเลือกได้ คุณจะขอเลือกมีสิ่งใดไว้ในครอบครองเจ้าคะ
ระหว่าง พรหมจารีย์ กับ พรมเช็ดเท้า ?
รบกวน สอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้จาก ท่านผู้อ่าน
ทั้งใน ห้อง ปรัชญา /ศาสนา /ปัญหาชีวิต /ความรักวัยรุ่น
เพื่อขอความเห็นที่หลากหลาย เจ้าคะ
ปล.1
โพสที่ห้อง ปรัชญา
เพราะ ต้องการความเห็น เกี่ยวกับ
การให้คุณค่ากับ เยื่อพรหมจารีย์ในมุมมองเชิง ปรัชญา
โพสที่ห้อง ศาสนา
เพราะ ต้องการความเห็น เกี่ยวกับ
การให้คุณค่าของ เยื่อพรหมจรรย์ ในมุมมองเชิง ศาสนา
เนื่องจาก คำว่า เยื่อพรหมจารีย์ มันเกี่ยวข้องกับหลักคำสอน
เรื่องการรักนวลสงวนตัว ที่มีบัญญัติไว้ในศาสนาต่าง ๆ
โพสที่ห้องปัญหาชีวิต / ความรักวัยรุ่น
ต้องการความเห็น เกี่ยวกับคุณค่าของ เยื่อพรหมจรรย์
ในมุมมองของสังคมและวัยรุ่น
อีกทั้ง เรื่อง การสูญเสียบริสุทธิของผู้หญิง
มันก็เป็นปัญหาชีวิต ที่เกิดขึ้นอยู่บ่อย ๆ ในวัยรุ่น /สังคมไทย
ปล.2
ที่แยกโพส เป็นรายห้อง
โดยไม่แตะต้อง ระบบแท็ก
เพราะเคยตั้งกระทู้ ทำนองนี้
พอแท็กห้อง ปรัชญา /ศาสนา /ปัญหาชีวิต /ความรักวัยรุ่น
แล้ว โดน
ญิ๋งเล็ก แจ้งบล็อก กาทู้
โดยบอกประมาณว่า อิฉันแท็กมั่วซั่ว
ถามอะไรในประเด็นต้องห้าม
สุ่มเสี่ยงที่จะเกิดเกิดการกระทบกระทั่ง กัน ค่ะ
อิฉัน จึง ขออนุญาต โพสกระทู้ซ้ำซาก
ทีละกระทู้ เป็นรายห้องนะเจ้าคะ
ปอลิง 3
ต้องขออภัย ด้วย ที่คราวนี้ ตั้งกระทู้ นี้
ด้วยภาษาแบบบ้าน ๆ ที่มีแต่ความตื้นเขิน
ไร้ซึ่ง ความลุ่มลึกเชิงปรัชญา ให้เอามาขบคิด
แถมยัง ขาด อรรถรส ในแง่ วรรณศิลป์ เช่นนี้
แต่ทำไงได้ล่ะ ก็คนไทยมันอ่านหนังสือ กัน ปีละไม่ถึง 8 บรรทัด นี่นะ
ขืน เขียนอะไร ในแนวโพสโมเดิร์น มากเกินไป
เดี๋ยวพวกหัวอนุรักษ์นิยม จะอ่านแล้วไม่สบอารมณ์
จะพลอยทำให้ อมยิ้มของอิฉันโดนเจี๋ยน อีกหน แหะ...แหะ...