คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)

“ความในใจของสิทธัตถะ”

(1/1)

ฐิตา:




“ความในใจของสิทธัตถะ”
สาคร ชิตังกรณ์ : รจนา

๐ ใจใครในโลกรู้      ลึกตาม
ใจสิทธัตถะยาม        เจ็บบ้าง
ใจหญิงแม่งดงาม     ยโสธ-  ราเอย
ใจสิทธัตถะใช่ร้าง     รักแล้วเลือนหาย

๐ สายใยมิใช่แล้ง     โรยรา
สายรักคือเสน่หา       เอ่อล้น
สายใจเปี่ยมเมตตา   สนิทแนบ
สายบ่วงยังมิพ้น        ผูกร้อยกายา

๐ น้ำตาสองเนตรน้อย     รินไหล
น้ำเลือดเดือดคลั่งใน      อกบ้า
น้ำคำแม่ปักใจ              พี่เจ็บ
น้ำทั่วสามภพฟ้า            เปรียบได้ฤๅไฉน

๐ เข้าใจพี่เถิดน้อง     ยโสธรา
จำจากใช่จะลา          ลับแล้ว
พร่ำกอดจูบเจ้ารา-    หุลพ่อ
ฝากแม่ชายาแก้ว      ชุบเลี้ยงเดียวดาย

๐ อย่าอายเลยนะเจ้า     จอมใจ
ชนหมิ่นก็หมิ่นไป          ชั่วครั้ง
นินทาอาจดุจไฟ          ลามทุ่ง
เชื้อหมดเพลิงหยุดยั้ง    ดับสิ้นคำคน

๐ ใจหนึ่งทนตัดแล้ว     ความหลัง
ใจหนึ่งถูกฉุดดัง          สะกดไว้
ใจหนึ่งคะนึงหวัง          ดับทุกข์
ตาย เกิด แก่ เจ็บ ไข้   ไป่ข้ามสงสาร

๐ วิญญาณสามโลกร้อง    ครวญคราง
สรรพสัตว์บ่เห็นทาง         ทุกข์สิ้น
วัฏจักรดักหลุมพราง        ชีวิต
ตกก็มิอาจดิ้น                หลุดเวิ้งเวรกรรม

๐ จำใจจำจากน้อง     แรมรอน
จำจากสู่ดงดอน         ป่ากว้าง
จำพรากนิวาสนอน     กลางเถื่อน
จำนิราศลาร้าง          สลัดทิ้งโลกีย์

๐ โลกีย์ชีวิตล้วน       ติดหลง
ฟากภพใครพลัดลง   ว่ายพ้น
ฝั่งแห่งนฤพานคง      รอพี่
สิทธัตถะดั้นด้น         อาจค้นพบธรรม

๐ น้องช้ำพี่ก็ช้ำ         ปานกัน
น้องทุกข์ พี่ทุกข์พัน   ผูกร้อย
รอพี่เถิดสักวัน          จักกลับ
ข่มหยาดน้ำตาย้อย     อาบแก้มเกินฝืน

๐ คืนมาพร้อมสุขพร้อม    ทิพย์ธรรม
พาสัตว์ข้ามฝั่งกรรม         หลุดพ้น
ถึงตายพี่จักบำ-           เพ็ญชอบ
พลีชีพเพื่อจักค้น            อมตะแท้นิพพาน




http://www.sookjai.com/index.php?topic=2476.0

กระตุกหางแมว:
ทุกข์ในบางห้วงเวลาของพระผู้เป็นเจ้า ??
 :05: :14:

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :13: อนุโมทนาครับ ขอบคุณครับพี่แป๋ม

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

ตอบ