ศาสนาและลัทธิความเชื่อใด ๆ
ตราบใดที่ยังเป็น...ความเชื่อ...เป็นศาสนาอยู่
ก็เป็นของเทียม
จนกว่า...ศาสนาและความเชื่อนั้น
จะละลายไหลเข้ามารวมเป็น
อันหนึ่งอันเดียวกับตัวเราเท่านั้น
นั่นคือ...ชีวิต
และ...ชีวิตเป็นของจริง
เป็นส่วนที่หนักแน่นและสมเหตุสมผล
เต๋า...จึงไม่ใช่ทั้งศาสนาและลัทธิความเชื่อ
หาก
เต๋าคือ..."วิถีชีวิต" นั่นเอง
เมื่อคนได้ "แลเห็น"
ใจของเขาย่อมสว่าง
หนทางอันยิ่งใหญ่ย่อมเปิดออก
เป็นหนทางอันยิ่งใหญ่ที่รวมทางเล็กทางน้อย
ทุกสายไว้ภายใน
เราเพียงแต่เดินไป...โดยมิต้องกังวล
เราเดินตามทางไปโดยมิต้อง...ตั้งจุดมุ่งหมาย
หรือวางแผนการ
ชีวิตของเรา...จะเป็นไปเอง
เรียบง่ายดังการไหลของน้ำ
ดังนกที่บินอยู่บนอากาศ
และดังปลาที่แหวกว่ายอยู่ในสายธาร
เราจะดำรงชีวิตอยู่ในโลกอย่าง
เหมาะสมกลมกลืน
เราจะอยู่ในสังคมที่สับสน...
ด้วยใจที่สว่าง
โดยมิต้องหลบเข้าป่าบวช
หรือหนีหน้าออกจากสังคม
เราจะรวมเป็น...อันหนึ่งอันเดียว
กับโลกและธรรมชาติ
ลีลาจังหวะชีวิตของเราจะดำเนินไป
อย่างเหมาะสมสม่ำเสมอ
พร้อม ๆ กับการหมุนของโลก
ดัง...การเปลี่ยนฤดู หรือ
ดัง...ใบไม้ที่พริ้วไหวกับสายลม
นี่คือ...ความเป็นไปของ...มนุษย์ที่แท้
นี่คือ...หนทางอันยิ่งใหญ่
นี่คือ...วิถีแห่งเต๋า
"วิถีแห่งเต๋า" :เหลาจื้อ>>> F/B >> ติช นัท ฮันห์
