ผู้เขียน หัวข้อ: กลอนดอกสร้อย "รำพึงในป่าช้า"  (อ่าน 13330 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ ฐิตา

  • ทีมงานดอกแก้วกลิ่นธรรม
  • ต้นสักทองเรืองรองฤทธิ์
  • *
  • กระทู้: 7459
  • พลังกัลยาณมิตร 2236
    • ดูรายละเอียด
Re: กลอนดอกสร้อย "รำพึงในป่าช้า"
« ตอบกลับ #10 เมื่อ: พฤษภาคม 12, 2011, 03:15:51 pm »







                         
   THE EPITAPH

   Here rests his Head upon the Lap of Earth
   A Youth to Fortune and to Fame unknown:
   Fair Science frown'd not on his humble Birth,
   And Melancholy mark'd him for her own.

   คำจารึก

   ที่เอ๋ยที่นี้
   อนุสาวรีย์ศรีสถาน
   แห่งชายไม่ประจักษ์ศักดิ์ศฤงคาร
   แม้สกุลคุณสารต่ำปานไร
   ขอจงอย่าขึ้งเครียดรังเกียจเขา
  ขอจงเคารพงามตามวิสัย
   มัจจุราชรับพาเขาคลาไคล
   ทิ้งร่างไว้ทวงเคารพผู้พบ เอย.


   

   Large was his Bounty, and his Soul sincere,
   Heav'n did a Recompence as largely send:
   He gave to Mis'ry all he had, a Tear:
   He gain'd from Heav'n ('twas all he wish'd) a Friend.

   น้ำเอ๋ยน้ำใจ
   ซึ่งเนาในร่างกายผู้ตายนี้
   ล้วนสุภาพผ่องใสด้วยไมตรี
   อีกโอบอ้อมอารีมีในคน
   คุณนี้นำชำร่วยอวยสนอง
   บำเหน็จมองมูนมากวิบากผล
   คือห่วงใยยั่วหยัดอัสสุชล
   จากฝูงคนผู้ใฝ่อาลัย เอย.


   

   No farther seek his Merits to disclose,
   Or draw his Frail ties from their dread Abode,
   (There they alike in trembling Hope repose)
   The Bosom of his Father and his God.


   แต่เอ๋ยแต่นี้
   เป็นหมดที่ใฝ่จิตริษยา
   เป็นหมดที่อุปถัมภ์คิดนำพา
   เป็นนับว่า อโหสิกรรม กัน
   เขาจะมีดีชั่วติดตัวไป
   เป็นวิสัยกรรมแต่งและแสร้งสรร
   เรารู้ได้แต่ปวัตน์ปัจจุบัน
   ซึ่งทิ้งอยู่คู่กันกับนาม เอย.

   



นำมาแบ่งปันโดย : baby@home
reurnthai.com
Pics by : Google
อกาลิโกโฮม * ใต้ร่มธรรมดอทเน็ต
สุขใจดอทคอม
อนุโมทนาสาธุที่มาทั้งหมดมากมายค่ะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 22, 2015, 04:24:36 pm โดย ฐิตา »