แสงธรรมนำใจ > วัชรยาน
"บทเพ่งสมาธิในวิถีแห่งอนิจจัง" ธรรมนิพนธ์จากทิเบต
ฐิตา:
หากเจ้าไม่เร่งทำกรรมดี มีแต่ก่อ อกุศล
เจ้าจะสูญสิ้นผลบุญบารมี
ที่จะเกื้อประโยชน์ในโลกหน้า
เจ้าจะไปที่ไหนเล่า เมื่อเจ้าต้องตายไปจากโลกนี้?
เพียงแต่เจ้าหยุดคิดสักนิดหนึ่ง ... เจ้าก็จะพึงมีสติสำนึกได้
ดังนั้น ตัวข้า และปวงผู้คนเฉกเช่นข้า
จึงควรละทิ้งสลัดไป ซึ่งมรรคาวิถีที่ไร้แก่นสารคุณค่า
และหันกลับมาน้อมนบเคารพท่านคุรุ ทวยเทพ
และทักขิณีผู้บำเพ็ญฌาน
กราบขอพรท่านทั้งหลายเหล่านั้น
เพื่อให้ประทานความพร้อมแก่เราในการเข้าสู่มรณวิถี
เพื่อว่าเจ้าจะได้ตายดี มีมนัสปลื้ม และอาจหาญมั่นใจ
เข้าสู่รัศมีสุทธิใสแห่งสำนึกทางจิตวิญญาณ
จำเป็นยิ่งนักแล้ว ที่เจ้าจะต้องเตรียมการเสียแต่บัดนี้
ด้วยการศึกษาเรียนรู้คัมภีร์พระสูตร และตันตระอันละเอียดล้ำลึก
ด้วยธรรมคีตานี้ ขอท่านทั้งหลายเฉกเช่นข้า
รวมทั้งพวกไร้ศาสนาผู้ดีกว่าคนป่าดงดอยเพียงน้อยนิด
จงมีจิตเข้าสู่ธรรมกระแสแห่งการสลัดทิ้งโลกียวิสัย
ขอท่านทั้งหลาย จงจำเริญวัฒนาทางจิต
และบรรลุถึงซึ่งอิสรภาวะ จงทั่วทุกท่านเทอญ...
อวสานพจน์:
นี่คือ บทธรรมประพันธ์เพื่อการเพ่งสมาธิ
ในวิถีแห่งมรณะ และภาวะแห่งอนิจจัง
เพื่อสร้างแรงบันดาลใจใฝ่กุศลแก่ตัวข้าเอง และแก่ผู้อื่น
คยาล-วา คาล-ซัง คยา-ทโส ...
ทะไลลามะองค์ที่ 7 แห่งทิเบต
-http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=27404&start=15
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version