สามีบ่นกับนักจิตวิทยาสำหรับความรู้สึกเหนื่อย ...
เหนื่อยและเหนื่อย ....
เค้ารู้สึกว่าไม่ยุติธรรมที่เค้าต้องมาทำงานคนเดียว
เลี้ยงครอบครัว หาเงินเลี้ยงลูกและภรรยา
เค้าคิดว่าภรรยาของเขาแย่มากที่ 'ไม่ทำงาน'
ต่อไปนี้เป็นคำถามและคำตอบระหว่างสามี
และนักจิตวิทยา
นักจิตวิทยา: ตอนนี้คุณทำงานอาชีพอะไร?
สามี: ผมทำงานเป็นผู้ตรวจสอบบัญชีในธนาคาร
นักจิตวิทยา: ภรรยาของคุณ?
สามี: เธอไม่ทำงาน เธอเป็นแค่แม่บ้าน
นักจิตวิทยา: ใครทำอาหารเช้าสำหรับครอบครัวของคุณ
ในตอนเช้า?
สามี: ภรรยาของผมเพราะเธอไม่ได้ทำงาน
นักจิตวิทยา: เวลากี่โมงที่ภรรยาของคุณตื่นขึ้นมา
สามี: เธอตื่นประมาณ ตี5
เพราะเธอต้องทำความสะอาดบ้านก่อนที่จะทำอาหารเช้า
นักจิตวิทยา: ใครพาลูกๆของคุณไปโรงเรียน?
สามี: ภรรยาของผมเป็นคนพาลูกๆไปโรงเรีย
นเพราะเธอไม่ได้ทำงาน
นักจิตวิทยา: หลังจากพาเด็กๆไปโรงเรียน
เธอก็ไม่ได้ทำอะไรแล้วใช่มั้ย?
สามี: เธอเดินไปจ่ายตลาดแล้วก็กลับบ้าน
เพื่อทำอาหารและทำความสะอาดบ้าน
ซักผ้า รีดผ้า คุณก็ทราบว่าเธอไม่ได้ไปทำงาน
นักจิตวิทยา: ตอนเย็นหลังจากที่คุณกลับจากออฟฟิต
เมื่อมาถึงบ้านคุณทำอะไรบ้าง ?
สามี: ไม่ได้ทำอะไร พราะว่าผมเหนื่อย
เนื่องจากต้องทำงานตลอดทั้งวันในที่ทำงาน
นักจิตวิทยา: แล้วภรรยาของคุณทำอะไรล่ะ?
สามี: เธอเตรียมอาหารให้ผมและลูกๆ และล้างจาน
ล้างครัว ทำความสะอาดบ้าน พาเด็กๆอาบน้ำ
แล้วพาลูกๆเข้านอน เธอเล่านิทานจนลูกๆหลับ
เสร็จแล้วเธอก็ไปเตรียมเสื้อผ้า
ให้ผมและลูกๆมาแขวนเตรียมไว้สำหรับวันพรุ่งนี้
นักจิตวิทยา: เธอเข้านอนกี่โมง
สามี: ผมไม่ทราบผมหลับก่อนประมาณ 5 ทุ่ม
ในขณะที่เธอยังทำงานบ้านอยู่
นักจิตวิทยา: จากเรื่องที่เราคุยกันคุณยังคิดว่า
เธอไม่ได้ทำงานอีกมั๊ย?
นักจิตวิทยา: กิจวัตรประจำวันของภรรยาของคุณ
เริ่มตั้งแต่เช้าตรู่ถึงดึกดื่นในเวลากลางคืน
นี่หรือที่คุณเรียกว่า 'ไม่ทำงาน'?!
นักจิตวิทยา: ใช่เป็นแม่บ้านไม่จำเป็นต้องมีใบรับรองการศึกษา
ไม่ต้องทำงานในตำแหน่งสูง
แต่หน้าที่ ของพวกเขาเป็นสิ่งที่สำคัญมาก!
นักจิตวิทยา: คุณควรขอบคุณภรรยาของคุณ
เพราะการเสียสละของเขา
คุณต้องระลึกไว้เสมอว่า
เราต้องเข้าใจและชื่นชมบทบาท ของกันและกัน
การทำความเข้าใจและเห็นคุณค่า ซึ่งกันและกัน
นั่นจะทำให้คุณอยู่ร่วมกันมีความสุข
-https://plus.google.com/u/0/communities/103518183985994170386
