แสงธรรมนำใจ > ศิษย์โง่ไปเรียนเซ็น

“ใจต่อใจในการฝึกตน” (The core of Zen)

<< < (4/6) > >>

ฐิตา:



การเจริญด้วยสติว่ามีมันอยู่ แล้วรอดูการดับไป
ก็ไม่ได้ทำให้เข้าถึงธรรมชาติอันแท้จริง
เพราะสิ่งอันเป็นมายาทั้งหลายก็จะมาวนเวียนมาให้เราดูอยู่เสมอ
จนกว่าเราจะใช้ปัญญาซึ่งเป็นเสมือนกุญแจ ปลดความมีตัวตนออกมา
เพื่อให้เห็นสิ่งอันจริงแท้
ที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็น
ว่าแท้จริงแล้วมันไม่มีอะไรเลยสักสิ่งเดียว




ความคิดปรุงใด ๆ ของสัตว์ทั้งหลาย
ที่กำลังกระหายต่อความหลุดพ้น
ย่อมสร้างภาวะพุทธะแห่งความเป็นตัวเป็นตนขึ้นมา
..
..




จิตเราย่อมทำหน้าที่รู้สึกนึกคิด
เรามักพยามไล่ตามมัน โดยใช้สติควบคุม หรือกดมันไว้
ก็ได้แค่เพียงชั่วขณะ แต่พอเผลอมันก็เตลิดไปอีก
บางทีไล่ตามมันจนเกิดความชำนาญ
คิดว่านั่นคือความสงบหรือความว่าง
แท้จริงแล้ว เราได้ใช้ความมีตัวตนเข้าไปจัดการมันต่างหาก
เพราะมีเราได้เข้าไปเริ่มและจบให้กับมัน
ก็เป็นการสมมุติปรุงแต่งทั้งนั้น
ทำให้บดบังความเป็นธรรมชาติอันแท้จริง




หลักธรรมที่กล่าวนี้
ก็คือ ธรรมชาติแห่งพุทธะ
ซึ่งถ้านอกไปจากนั้นแล้ว
ก็ไม่มีหลักธรรมหรือหลักเกณฑ์ใดๆ เลย
ที่ต้องเข้าไปปฏิบัติให้ยุ่งยากซับซ้อน




การเห็นแจ้งธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะ
ภายในของตนเหล่านี้
ไม่ได้หมายความว่าได้อะไรมาใหม่
..
..




เซน แห่ง หนังสือ "ใจต่อใจในการฝึกตน"
พระอาจารย์ราเชนทร์ อานนฺโท

ฐิตา:




การที่เกิดการปรุงแต่งใดๆขึ้นมาเป็นจิต
แล้วเราก็ไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่นในจิตชนิดนั้นๆ
ปล่อยให้มันไม่เที่ยงดับไปเป็นธรรมดาตามสภาพธรรมชาติ
แล้วเรียกมันว่า “การรักษาจิตให้บริสุทธิ์”
แล้วยังคิดอีกว่าความบริสุทธิ์ของจิตชนิดที่
ไม่เข้าไปยึดมั่นถือมั่น
มันจะเป็นเหตุให้ได้ตระหนักชัดในเนื้อหา..
ธรรมชาติดั้งเดิมแท้




ซึ่งแท้จริงมันก็ยังเป็น ความเข้าใจผิดอย่างยิ่ง อีกเช่นเดิม
ก็เพราะว่าโดยเนื้อหาแห่งธรรมชาติดั้งเดิมแท้
มันคือความว่างเปล่า
อันไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนอยู่อย่างนั้น




มันคือความว่างเปล่า..
อย่างนี้มานานแสนนานแล้ว
เป็นคุณสมบัติอันดั้งเดิมของมันอัน
หาจุดเริ่มต้นมิได้ด้วยซ้ำ
เป็นคุณสมบัติของตัวมันเอง
ตามธรรมชาติดั้งเดิมแท้




โดยมิได้อาศัยกับความเกิดขึ้นดับไป
แห่งปรากฎการณ์ทางจิตต่างๆ อันจะถือว่า..
เป็นจิตบริสุทธิ์
ก็เพราะธรรมชาติดั้งเดิมแท้
มันคือเนื้อหาแห่ง ความเป็นธรรมดา
ตามธรรมชาติ..
แห่งความว่างเปล่าของมันอยู่อย่างนั้น
หาใช่ความบริสุทธิ์ใดๆไม่





เซน แห่ง หนังสือใจต่อใจในการฝึกตน
ครูสอนเซน พระอาจารย์ราเชนทร์ อานนฺโท

ฐิตา:



จากจิต สู่จิต
❝
ท่านซูอิกันโรชิ ขณะนั้นอยู่ในวัย 70 ปีแล้ว ได้ตั้งคำถามหลังที่ได้ฟังเรื่องราวของหนุ่มน้อยผู้แจ้งความประสงค์จะบวชอยู่ที่วัดว่า “ดูเหมือนว่าเธอจะสิ้นศรัทธาต่อทุกสิ่งทุกอย่างรวมทั้งผู้คนด้วย แต่ที่นี้การฝึกปฏิบัตินั้นจะเป็นไปไม่ได้เลยถ้าหากเธอไม่วางใจในครู เธอจะไว้เนื้อเชื่อใจฉันได้ไหมล่ะ ถ้าได้ ฉันจะรับเธอไว้ที่นี่ แต่ถ้าไม่ ก็เป็นการสูญเปล่า เธอก็กลับบ้านเสียดีกว่า”

แม้จะไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงของ ‘ความวางใจ’
แต่ด้วยความกลัวจะถูกปฏิเสธ โชโกโรชิจึงตอบแข็งขันว่าท่านวางใจในอาจารย์

บทเรียนในวันแรกที่ไดชูอิน อาจารย์ซูอิกันไม่ได้สอนด้วยการนั่งเทศนา พรรณนาด้วยคำพูดอันมากมาย แต่ด้วยวิธีการชี้นำที่ล้ำลึกควรแก่การเอ่ยถึง นั่นคือท่านบอกให้โซโกโรชิไปกวาดบริเวณรอบ ๆ ไดชูอิน ในวัดเซนทุกวัดนั้นพระท่านตั้งใจปลูกต้นไม้หลากหลายพันธุ์ เพื่อที่จะให้มีใบไม้ร่วงให้พระได้กวาดเป็นการฝึกปฏิบัติตลอดทุก ๆ ฤดูกาล

เพื่อจะเป็นที่ยอมรับของอาจารย์ โซโกโรชิจับไม้กวาดลงมือปฏิบัติงานที่ได้รับมอบหมายอย่างแข็งขัน ไม่นานก็ได้ใบไม้กองใหญ่เท่าภูเขา แล้วจึงไปถามอาจารย์ท่านว่าจะให้เอาขยะกองนี้ไปไว้ที่ไหน อาจารย์ซูอิกัน ส่งเสียงดังทันใด “ใบไม้ไม่ใช่ขยะ นี่เธอไม่เชื่อใจใช่ไหม” เขาจึงเปลี่ยนคำถามใหม่ว่าจะให้กำจัดใบไม้เหล่านี้อย่างไร อาจารย์ก็แผดเสียงอีกว่า “เราไม่กำจัดมันหรอก!” และบอกให้ท่านไปเอาถุงมาใส่ใบไม้ที่กวาดได้นำไปเก็บไว้เป็นเชื้อเพลิง ส่วนที่เหลือเป็นก้อนกรวดก้อนหินที่หลังเก็บไปแล้วท่านให้นำไปไว้ตรงชายหลังคา เป็นทั้งที่รองรับน้ำฝน และเพิ่มความงามให้กับสถานที่ และท้ายสุดท่านอาจารย์ก้มลงเก็บเศษของกรวดหินชิ้นเล็ก ๆ นำไปฝังไว้ในดินจนบริเวณนั้นเกลี้ยงเรียบหมดจดแล้วจึงพูดขึ้นว่า “เธอเข้าใจบ้างแล้วหรือยังว่า สภาพที่แท้และดั้งเดิมของมนุษย์และสรรพสิ่งนั้นปราศจากขยะ”

                     

นี่เป็นบทเรียนแรกในชีวิตสมณะของท่านโซโกโรชิ อีกนานกว่าท่านจะค่อย ๆ เข้าใจว่า นี่คือถ้อยคำที่เป็นสัจธรรมในพุทธศาสนา และเป็นสาระเดียวกันกับที่ศากยมุนีได้เปล่งเป็นวาจาในคืนวันตรัสรู้ ดังที่บันทึกไว้ในพระสูตรมหายานของจีนว่า “ตถาคต บรรลุถึงซึ่งมรรควิถี พร้อมโลกทั้งโลก และสรรพชีวิต สรรพสิ่งทั้งหลาย ภูผาป่าดง แม่น้ำลำธาร ไม้ใหญ่ และหย่อมหญ้าล้วนตรัสรู้ด้วยกันหมดทั้งสิ้น”
❞


พระอาจารย์ราเชนทร์ อานนฺโท
ที่มา: หนังสือ ใจต่อใจในการฝึกตน
F/B >>> Sathid Tongrak

ฐิตา:



ถึงแม้จะเห็นว่ามี
“ความเปลี่ยนแปลง”
เกิดขึ้นดับไปเป็นธรรมดา
แต่มันก็ยังเป็นการเห็น
บนความเข้าใจในธรรมว่า
ยัง “มี” สิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่
เพื่อให้เราเข้าไปรับรู้ถึง
“ความเปลี่ยนแปลง”
ในการเกิดขึ้นดับไปของมัน
ถึงจะรู้เห็นตามธรรมชาติว่ามันมีความเปลี่ยนแปลง
แต่โดยความเป็นจริงมันก็ยังมีอยู่เหมือนเดิม

8 พฤษภาคม 2013
***********




เพราะถ้ายังมี
ความแตกต่างระหว่าง
ดีกับเลว ถูกกับผิด
มันก็ยังมีตัณหาเหมือนเดิม

14 พฤษภาคม 2013
****************




ธรรมชาติดั้งเดิมแท้
มันเป็นเนื้อหาที่บริบูรณ์อยู่แล้วโดยตัวมันเอง
เป็นความบริบูรณ์เต็มเปี่ยมชนิดที่
ไม่ต้องการเหตุและผล
เพื่อมาเติมเต็มในความบริบูรณ์แห่งมันได้อีกเลย

20 พฤษภาคม 2013
********************




ถ้าพวกเธอทราบโดยประจักษ์ว่า
สัตว์ทั้งหลายทั้งปวงเป็นของอันเดียวกัน
กับโพธิมาเสร็จเรียบร้อยแล้ว
พวกเธอจะหยุดคิดถึงโพธิ
ในฐานะเป็นสิ่งที่ต้องลุถึงทันที

7 มิถุนายน 2013
***************




ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา
จงบินเอาเท่าที่บินเราบินไหว
ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร
จงบินไปอย่าง...อิสระและเสรี

1 กรกฎาคม 2013
***************



ความสงบของฉัน
อยู่ตรงใหน...
อยู่กลางใจ
ที่ฉันกำหนดอยู่
ใช่หรือเปล่า

4 กรกฎาคม 2013
*******************



เซน แห่ง หนังสือใจต่อใจในการฝึกตน
ครูสอนเซน พระอาจารย์ราเชนทร์ อานนฺโท

ฐิตา:



เมื่อทุกคนมีจิตวิญญาณแห่ง.. ความปรารถนา
อันบริสุทธิ์ร่วมกัน
บนพื้นฐานแห่ง.. ความอ่อนโยนของจิตใจมนุษย์
สิ่งดีงาม..  ที่มีคุณค่าทั้งหลายที่เป็น..
แก่นกลาง ของชีวิต
และความรู้ ที่จะทำให้พ้นทุกข์ ได้อย่างแท้จริง.. นั้น
สองสิ่งนี้ ล้วนก่อให้เกิด การพัฒนาปรับปรุง
จิตวิญญาณแห่ง.. ความเป็นมนุษย์ของตน
ไปสู่.. ความเป็นจิตวิญญาณแห่ง ความเป็นพุทธะ
ที่สมบูรณ์พร้อมเพรียงได้ในที่สุด

เซน แห่ง ความเป็นมนุษย์
29 ตุลาคม 2013
************************




ร้องให้กับฝัน กับวันที่.. เดินหลงทาง
ค่ำคืนอ้างว้าง ยังมีสายลมหายใจ
ผ่านทางมืดมิด ชีวิตต้องเดิน ก้าวไป
ยังมีแสงไฟความหวังจุดส่องนำทาง

เซน แห่ง ยิ้มให้กับฝัน (มาลีฮวนน่า)
นายเมฆ โคโมริ
***************




แม้.. หัวใจอ่อนล้า
ถึงเส้นทางข้างหน้า เลือนลาง
ก็จะก้าวข้ามไป

9 กันยายน 2013
******************
บทกวีไฮกุ แห่ง อ้างว้าง
นายเมฆ โคโมริ




มนุษย์ควรมองให้เห็นถึง
คุณค่าและศักยภาพอันยิ่งใหญ่
ที่แฝงอยู่ในธรรมชาติ
อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน

14 สิงหาคม 2013
*****************
เซน แห่ง ภายใต้ธรรมชาติ
นายเมฆ โคโมริ




ทุกคนมีเป้าหมาย แต่..
เรา ลืม อะไรไปบ้าง
ระหว่างทาง ไปสู่เป้าหมาย
ลืมกินข้าว ลืมกลับบ้าน
ลืมรดน้ำต้นไม้ ลืมเก็บกวาดบ้าน
ลืมใส่ใจ ลืมดูแลตัวเอง ลืมเรื่องเก่าๆ ลืมเวลา
ลืม.. ความหวังของใครบางคน
ลืม.. คนที่เรารักที่สุด

เซน แห่ง คลื่นหัวใจ
1 พฤศจิกายน 2013
***********************




กาลเวลา... ที่ยังมาไม่ถึง
จะพาเรามาพบกัน
ในเส้นทางอนันตกาล

เซน แห่ง ระหว่างห้วงกาลเวลา
10 พฤศจิกายน 2013
*******************




วัน... เวลา...
แห่ง...
การ... รอคอย
ยาวนาน... เทียบเท่า
อสงไขยเวลา

เซน แห่ง สังคมธรรมาธิปไตย
11 พฤศจิกายน 2013
***********************


>>> F/B นิกายเซน หนังสือใจต่อใจในการฝึกตน

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ