คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร

มองภาพ มองไฮกุ ลองมา เขียนเล่น ๆ กัน

<< < (22/25) > >>

มดเอ๊กซ:


แขวนใต้ มะขามเตี้ย
กระดิ่งลม ลายเทพพนม
สนิมจับ ไร้เสียง

-ไฮกุ-

* #ไฮกุ ปี 58 หน้าฝน กวาดลานวัดอยู่ตอนเช้า ๆ กวาดลึก เข้าไปในป่า ข้างกำแพงโบสถ์โบราณ ริมน้ำ กระดิ่งลายเทพพนม เทวดาผู้ชายพนมมือลายไทย แต่ก่อนคงสวยมาก แต่ตอนนี้ มีคราบสนิมจับ จนเก่า มันแขวนอยู่ ใต้ต้นมะขามแคระ ต้นเตี้ย ๆ ริมกำแพงเก่า แขวนนิ่งสนิท ไม่มีเสียงเลย คาดว่า มัน ตากฟ้า ตากฝน สนิมเกาะ มานาน จน หาความดังไม่ได้แล้ว แขวนอยู่ รอวันผุพังตามกาลเวลา แค่นี่แหละ ต้นมะขามเตี้ย แขวนกระดิ่งลม ลานเทพพนม ใน ไฮกุ 17 คำ...

มดเอ๊กซ:


ฟันร่วงเกือบหมดปาก
ชายแก่ฟันหลอหลับตาปี๋
เคี้ยว ขนม กรุบ กรอบ

-ไฮกุ-

* #ไฮกุ เคยเห็นรถสองแถว มันมาจอดอยู่ ข้างหน้า ชั่วขณะที่ รถติดไฟแดง นั่นแหละ เห็น ชายชรา ยิ้มร่า ๆ ฟันแกเหลืออยู่ ไม่กี่ซี่ หยิบขนม กรุบกรอบ เคี้ยวเล่น จากถุง ขึ้นมา ใส่ปากแล้ว เคี้ยว ๆๆๆๆ แก หลับตาปี๋ เคี้ยว เหมือน แกจะใช้แรงมาก ในการเคี้ยวครั้งนี้ เห็นอาการขยับปาก หลับตา งั่บ ๆ แหง่ก ๆ ใจเราเผลอลุ้น อยู่แว๊บ ๆ แล้ว รถสองแถวคันนั้น ก็ วิ่งหายลับ กลับเข้าไปในเมือง .....

แถม บทไฮกุ ชายแก่ เคี้ยวขนม อารมณ์ค้าง อีก 17 คำ จากเหตุการณ์เดียวกัน เขียน ติด ๆ กัน แต่ชอบอันแรก อันนี้ก็ ไม่อยากทิ้ง ล่ะ ฮ่า ๆๆๆๆ

ตามลุ้น เอาใจช่วย
ชายแก่ฟันหลอกินขนม
กรุบ กรุบ หลับตาปี๋

-ไฮกุ-

มดเอ๊กซ:


มือไว กว่าใจยั้ง
เผลอกดกระติกน้ำร้อนไหล
ท่วมมดไต่มาม่า

-ไฮกุ-

* #ไฮกุ ปี 55 เป็นวันที่หิว มาก ๆ ฉีก มาม่า รสต้มยำ ใส่เครื่อง พร้อมจะทานแล้ว จ้า ทันที ที่ กดน้ำร้อน ใส่ ม่าม่า พลันสายตามเหลือไปเห็น มดตัวหนึ่ง ไต่เส้นมาม่า มดเล็กมาก มองไม่เห็น รีบด้วย มันหิว ไม่ทันสังเกตุ มือไว กดไปแล้ว ล่ะ น้ำร้อนถึง แม้จะเห็นมด ก็ตาม แต่มันเป็น แว๊บ ๆ แห่งการเห็น จริง ๆ โอ๊ะ โอว ไม่ทันแล้ว ท่วมไปแล้ว หามดไม่เจอ เลย มันเต็มไปด้วย มาม่าเส้นพองโต ข้น คลั่ก ไปด้วย น้ำต้มยำ หอมกรุ่น เชียวแหละ เฮ่อ ๆๆๆๆ บาปกรรม แต่ มันทำไปแล้ว อโหสิ นะ เจ้ามดโชคร้าย ....

ใจหนึ่งสลด ใจหนึ่งก็อยากเขียน อยู่ดี ๆ มันก็ไหล มาอีกหลายบท ใน เหตุการณ์เดียวกัน ไม่อยาก เขียนทิ้ง เลย เอามาลง ประกอบ ท้าย ๆ ......

หายไปในมาม่า
กลางน้ำต้มยำแสนอร่อย
ร่างมดน้อย ไม่เจอ

พริบตา ที่ข้าหิว
รีบเทน้ำร้อน ต้มมาม่า
ไม่ทันเห็น มดน้อย

เห็นมดไต่มาม่า
ทันที ที่ ข้ากดน้ำร้อน
มันหายไปไหนแล้ว

ร่างมดที่จมหาย
กลางสึนามิรสต้มยำ
อยู่ใต้เส้นมาม่า

สึนามิมาม่า
พัดพาน้ำต้มยำหอมกรุ่น
ร่างมด ก็หายวับ

อโหสิ ข้าด้วย
เผลอกดกระติกน้ำร้อนไหล
มดหายไปพร้อมเส้น

#กลอน #ศิลปะไฮกุ #ญี่ปุ่น #กลอนไฮกุ #บทไฮกุ #เซน #กวีไฮกุ #วะบิซาบิ #วะบิ #ซาบิ

มดเอ๊กซ:


เสียงลากเท้ายามดึก
คือเสียงเดียวในราตรีนี้
หลวงตาขาพิการ

-ไฮกุ-

* #ไฮกุ ปี 57-58 ไปวัดประจำ ทุก ๆ ครั้ง เมื่อยามดึก จะได้ยินเสียง ลากขา มาแต่ไกลเลย ตอนแรกสงสัย ว่า เสียงอะไร จึงแง้มประตู ดู อ๋อ หลวงตาแก่ ๆ รูปหนึ่ง แกเป็น อัมพฤกษ์ ครึ่งซีก แกเดินได้นะ แต่ต้องลากขา เวลาเข้าห้องน้ำ ประจำเลย นี่เป็น บรรยากาศคื่นหนึ่ง ในคืนที่เราได้ยินเสียง ลากเท้ามาแต่ไกล ......

มดเอ๊กซ:


ปล่องเมรุขาวโผล่
กลางแมกไม้ร่มเย็นริมน้ำ
ไกล้จะถึงวัดแล้ว

-ไฮกุ-

* #ไฮกุ ปี 58 ขึ้นเรือด่วนประจำ ยามใดเห็น ปล่องเมรุเผาศพ สีขาว มาแต่ไกล โผล่ อยู่กลางป่าไม้เขียว ร่มครึ้ม เป็น สัญญาณ บ่งบอกว่า ไกล้จะถึงวัดแล้ว นะ ตะเอง เตรียมตัว .....

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ

Go to full version