ผู้เขียน หัวข้อ: ลูกเตะอัตตา  (อ่าน 7607 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ aun63

  • ต้นกล้า
  • **
  • กระทู้: 73
  • พลังกัลยาณมิตร 44
    • ดูรายละเอียด
ลูกเตะอัตตา
« เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 01:21:38 pm »
 :44:

ออฟไลน์ aun63

  • ต้นกล้า
  • **
  • กระทู้: 73
  • พลังกัลยาณมิตร 44
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 01:48:22 pm »
 :11:ลูกเตะอัตตาเพียงสิ่งที่จะทำให้เราท่านได้เข้าใจในสิ่งๆหนึงเพื่อสร้างสรรค์ความเข้าใจในบทบาทที่ท่านได้รับโดยธรรมชาติเพื่อธรรมชาติ
       
          จุดเริ่มเมื่อผมได้รับทราบจากเสียงของเธอผู้กำลังได้รับบทบาทของความเป็นแม่นั้นบอกว่าฉันกำลังท้อง ซึ่งไม่ต่างกันเมื่อผู้ฟังเองก็จะได้รับบทบาทของความเป็นพ่อเช่นกัน ความรู้สึกในเวลานั้นมันดีใจในบทบาทที่กำลังจะได้รับ (ไม่มีรัยสวยหรูและเป็นอย่างที่คิดได้เสมอ555+) เราจะเป็นพ่อคนแล้วโว้ย

ออฟไลน์ (〃ˆ ∇ ˆ〃)

  • ทีมงานพัฒนาข้อมูล
  • ต้นไม้เล็กพริ้วไหวดั่งสายลม
  • *
  • กระทู้: 328
  • พลังกัลยาณมิตร 199
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 02:12:41 pm »
 
เหวย เหวย ลูกใครหว่า  :12:
 

ออฟไลน์ aun63

  • ต้นกล้า
  • **
  • กระทู้: 73
  • พลังกัลยาณมิตร 44
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 02:25:49 pm »
 :43:ในระยะเวลาที่บทบาทนั้นเริ่มขึ้นการท่องบทก็ตามมา ตำหรับตำราในการดูแล ในการเตรียมตัวเพื่อจะเรียกได้ว่าพ่อที่ดีของลูก (หรือจิงๆอยากให้ใครเห็นว่าเราเป็นพ่อที่ดีกันแน่น้า) มันเกิดขึ้นมาพร้อมกับสิ่งที่เรียกได้ว่าหน้าที ผมไม่เคยเห็นตัวตนของตัวเองเลยว่าผมน่าลำคาญสำหรับเธอผู้ที่อุ้มท้อง เธอแพ้ท้องจน8เดือนก็ยังไม่ชนะสักที 555+ ผมจะเอามือลูบท้องเพื่อที่จะสื่อถึงลูกว่าพ่ออยู่นี่นะ พ่อรักหนูนะเมื่อรัยเราจะได้เจอกัน พ่อจะสวดมนต์ให้หนูฟังนะ สวดไปสวดไปเบาๆนะ มีเสียงหนึงก็ดังขึ้น นี่ฉันจะนอน เสียงแม่ของลูกนี่เอง555+
 ไม่เป็นรัยเอาmp3อัดมาให้ฟังก็ได้ ทำเพื่อลูก (หรือทำเพื่อตัวเองน้า) เราเอาใจใส่ลูกมากจนเรามองข้ามความรู้สึกที่แปรปรวนของภรรยาผู้ซึ่งรับบทบาทที่หนักมากจิงๆ (CyodHiydgTvot๗

ออฟไลน์ aun63

  • ต้นกล้า
  • **
  • กระทู้: 73
  • พลังกัลยาณมิตร 44
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 02:42:33 pm »
 :11: ความต้องการที่จะดูแลลูกเอาใจใส่ลูกมันมากขึ้นเรื่อยๆกังวล ว้าวุ้น เมื่อรัยเธอจะเลิกหงุดหงิดเสียงของผมพูดขึ้นกับภรรยา เพื่อนๆผมไม่เคยแพ้ท้องผมไม่เคยรู้เลย
ว่ามันสาหัสขนาดไหน ผมคิดถึงแต่ความคิดตัวเอง เธอมีความรักต่อลูกมากมายกว่าผมมากนัก เพราะนั้นคือเลือดและเนื้อของเธอ ความรักที่ใช้แต่ความคิดตัวเองเพียงฝ่ายเดียวนั้นไม่ใช่ความรักนี่คือสิ่งที่สะท้อนกลับมาเมื่อผมและภรรยาทะเลาะกันเพราะตัวตนของผม ( รักนะคุณแม่) ^ ^

ออฟไลน์ aun63

  • ต้นกล้า
  • **
  • กระทู้: 73
  • พลังกัลยาณมิตร 44
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #5 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 02:56:39 pm »
 :44:เมื่อวันจวนคลอดมาถึง ถ้าคุณแม่มีอาการปวดท้อง หรือน้ำเดินเมื่อรัยให้รีบมาโรงพยาบาลได้เลย คุณหมอว่ามาอย่างนั้น อืมมเธอนี้ก็ครบกำหนดแล้วปวดท้องยัง เป็นยังงัยบ้างมีอาการรัยป่าว ยังงัยดี อืมพรุ่งนี้ไปหาหมอกัน .... เสียงของหมอบอกว่า..เด็กแข็งแรงดีครับอืมมหรือจะผ่า เด็กตัวใหญ่นะ ถ้าผ่าก็นอนคืนนี้พร่งนี้ผ่าเลย ภรรยาผมใจเด็ดมากผ่าเลย ให้ตายเถอะเพื่อน ความกล้ามันเกิดขึ้นมาได้สักพักเดียว ความกลัวก็ตามมาแระ ฉันกลัวนั้นคือสิ่งที่เธอบอกผม ไม่ต้องกลัวไม่เห็นมีรัยเลยจะกลัวทำมัย ( ก็เราไม่ได้ผ่าเองหนิก็พูดได้ดิ 555+) เพื่อนเห็นอะรัยมั้ยนั้นคือความกลัวของเราเหมือนกันแต่เราโยนภาระให้คนอื่น เคยปะ (มันใช้ได้กับทุกๆเรื่องนะ)

ออฟไลน์ aun63

  • ต้นกล้า
  • **
  • กระทู้: 73
  • พลังกัลยาณมิตร 44
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #6 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 03:05:49 pm »
 :24: :47: :45:เสียงแรกของการรอคอย เป็นเสียงที่สัมผัสถึงความรู้สึกรักที่บริสุทธิอย่างจับใจ น้ำตา ความดีใจ ความทราบซึ่งใจมันเกิดขึ้น สิ่งที่สะท้อนกลับมาคือความเข้าใจในรักที่พ่อและแม่มีให้แก่เรา พ่อครับแม่ครับ ขอบคุณนะครับ ผมเข้าใจแล้วว่าพ่อกับแม่รักผมมากขนาดไหน เอาหละเรื่องราวต่างๆกำลังจะดำเนินขึ้น พลังแห่งชีวิตที่เปลี่ยนวิถีคิด และปฎิบัติได้อย่างเข้าใจมันกำลังเกิดขึ้นแล้วเพื่อนๆ

ออฟไลน์ (〃ˆ ∇ ˆ〃)

  • ทีมงานพัฒนาข้อมูล
  • ต้นไม้เล็กพริ้วไหวดั่งสายลม
  • *
  • กระทู้: 328
  • พลังกัลยาณมิตร 199
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #7 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 03:32:10 pm »
เกิดซะที ลุ้นหน้าห้องคลอดจนตัวโก่ง 555+

ออฟไลน์ aun63

  • ต้นกล้า
  • **
  • กระทู้: 73
  • พลังกัลยาณมิตร 44
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #8 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 03:41:31 pm »
 :12:1-2 ปีแรก ผมเหมือนจงอางที่หวงไข่555+ ใครแตะลูกผมไม่ได้ ทำรัยที่ผิดหลักการดูแล โน้นนี่นั้น ผมจะพูด เชิงบ่นเล็กๆ เพื่อนเชื่อมั้ยจนแม่ยายผม นอนไม่หลับแค่ลูกผมโดนยุงกัดกลัวว่าผมจะตำหนิ ภรรยาผมเริ่มพูด ว่าอั๋นเธอจะอะรัยกันมากมายเธอเลี้ยงได้มั้ย ถ้าได้ลองมาเลี้ยงดู เพื่อนเอยความกล้ามันมาเร็วจิงๆ ผมลองเลี้ยงเอง โอ้วพ่อเจ้า เข้าใจแระว่าเป็นงัยเลี้ยงเด็กไม่ใช่ตุ๊กตา นั้นคือจุดเริ่มที่ผมเริ่มเข้าใจคนรอบข้างที่เค้าดูแลลูกของผม ความเข้าใจทำให้ผมไม่มากมายในการดูแลด้วยประสบการณ์ของแม่ยาย การที่ผมไม่มากมายมันทำให้ผมดูและเรียนรู้ด้วยความเข้าใจอย่างใกล้ชิด การทะเลาะกันเรื่องการดูแลลูกมันเป็นเรื่องปกติที่ทุกๆคนต้องเจอ สิ่งหนึ่งที่ได้คือทุกคนทำด้วยความรัก ต่อนะ สิ่งที่เพิ่มเติมขึ้นนั้นคือสิ่งที่ลูกสัมผัสและสื่อมายังเราผู้ที่เรียกตนเองว่าพ่อ นี่คือสิ่งที่ผมมองข้ามมา ต้นข้าวคือลูกสาวที่น่ารัก เธอเกิดมาพร้อมกับภาวะที่บริสุทธิ และความรักของคนในครอบครัว ทุกคนรักและอยากให้ต้นข้าวเป็นคนดีในสิ่งที่คิดและคาดหวัง รวมถึงตัวพ่ออย่างผมด้วย

ออฟไลน์ aun63

  • ต้นกล้า
  • **
  • กระทู้: 73
  • พลังกัลยาณมิตร 44
    • ดูรายละเอียด
Re: ลูกเตะอัตตา
« ตอบกลับ #9 เมื่อ: สิงหาคม 07, 2010, 04:59:55 pm »
เมื่อลูกได้3ปีลูกต้องเข้าเรียน ก็จะมีการสอบถามกันในหมู่เพื่อนที่มีลูกรุ่นๆกันว่าจะให้ไปเรียนไหน สังคมยังงัย เรียนดีเรียนเด่น ภาวะนั้นมีนะ ที่ต้องการและปราถนาในสิ่งนั้นเพื่อลูกหรือเพื่อหน้าตาของตัวเองแล้วคิดว่าลูกจะได้ไม่น้อยหน้าใครหรือเราไม่น้อยหน้าใครกันแน่ ถามเองตอบเอง555+ เพื่อนๆผมได้คำตอบด้วยภาวะนั้นมันทำเพื่อตัวเองนี้หว่า มันยึดในความคิดคนอื่น บ้าจิงๆทำมัยผมถึงใช้ชีวิตอยู่กับความคิดคนอื่น จิงๆลูกผมไม่ได้ต้องการไปแข่งกับใครทำมัยผมต้องไปบังคับลูกผมให้ลงแข่งความเก่ง นั้นคือหนึงที่ผมหลงทางผมกำลังสร้างสังคมที่แข่งขันตามๆกันไปเองนั้นคือความจิงที่ผมกำลังจะดำเนินและปลูกต้นข้าวให้เป็นแบบนั้น นั้นคือตัวตนที่แท้จิงของผม วันนี้ปัจุบันนี้และนาทีนี้ผมได้รู้แล้วว่า ต้นข้าวเกิดมาเพื่อตัวเค้าและคนอื่นเพื่อที่จะเจริญเติบโตไปกับความเข้าใจทั้งกายและจิตตน เค้าทำให้พ่ออย่างผม เข้าถึงภาวะความเป็นพ่อที่แท้จิง ผมเคยไม่รู้ถึงความรู้สึกของลูก ผมละเลยความต้องการที่ลูกปราถนา
ด้วยความบริสุทธิ ว่าเค้าร้องไห้ ว่าเค้างอแงเพราะอะรัย มีแต่เสียงดุที่ต้นข้าวได้รับและไม้เรียวก้านยมจากแม่ของเธอ ผมปฎิเสธไม่ได้ว่าไม่พอใจในสิ่งที่ภรรยาทำกับลูกสาว
แต่เมื่อถึงช่วงจังหวะที่ผมเข้าใจ นั้นคือสิ่งที่เค้าได้เรียนรู้ของกันและกันละหว่างแม่และลูก ผมเริ่มเข้าใจในสัมผัสจากจิตของลูกมากขึ้น เวลา ต้นข้าวอยู่กับผมเธอจะมีความ
สุข ทำในสิ่งที่อยากทำ อยากร้องไห้ แยกอ้อน อยากได้โน้น อยากไปนี่ อยากนอนดึกอยากดูการตูน จนที่บ้านเบื่อผม ว่าเวลาผมอยู่กับต้นข้าวแล้วต้นข้าวจะงี้เง่าไม่เอาใครเวลาอยู่กะยายกะแม่จะเป็นเด็กดีเชื่อฟังว่าง่ายน่ารัก เพื่อนๆคิดว่าผมทำผิดมั้ย ช่วยตอบหน่อยสิว่าสิ่งที่พ่ออย่างผมทำมันเรียกว่าตามใจใช่หรือไม่ วันหนึงเหตุการนั้นก็เกิดขึ้น