แสงธรรมนำใจ > หลวงปู่ ติช นัท ฮันห์
ใบอัสสัตถพฤกษ์ ตอนที่ 1-3
(1/1)
ฐิตา:
ใบอัสสัตถพฤกษ์ ตอนที่ 1
พระองค์ทรงแย้มยิ้ม...แหงนพระพักตร์
ทอดพระเนตรใบอัสสัตถพฤกษ์...
ใบหนึ่งซึ่งตัดกับฟ้าสีน้ำเงิน
หางใบไม้สะบัดไปมา...
ราวกับจะร้องเรียกพระองค์
เมื่อพิจารณาดูใบไม้...อย่างลึกซึ้ง...
พระองค์ทรงเห็นดวงอาทิตย์..และ..
ดวงดาราปรากฎอยู่ในนั้น...อย่างชัดเจน
ปราศจากดวงอาทิตย์...ย่อมไม่มีแสงสว่าง
และความอบอุ่น ใบไม้ก็ไม่สามารถดำรงอยู่ได้
" สิ่ ง นี้ .. เ ป็ น อ ย่ า ง นี้ ... เ พ ร า ะ ...
สิ่ ง นั้ น ... เ ป็ น อ ย่ า ง นั้ น .."
พระองค์ยังทรงเห็นเมฆปรากฎ
อยู่ในใบไม้ด้วย ปราศจากเมฆก็ไม่มีฝน
และปราศจากฝน ใบไม้ก็ไม่สามารถมีอยู่
พระองค์ทรงเห็นโลก กาละ อวกาศ และ จิต
ทั้งหมดล้วนปรากฎอยู่ใน...ใบไม้...
แท้ที่จริงแล้ว...ในชั่วขณะนั้นจักรวาล
ทั้งมวลได้ปรากฎอยู่ในใบไม้...ใบนั้น
ความจริง..เกี่ยวกับ...ใบไม้...
เป็น..สิ่ ง ม หั ศ จ ร ร ย์ ...
ใบอัสสัตถพฤกษ์ ตอนที่ 1
ติช นัท ฮันห์...
คือเมฆสีขาว...ทางก้าวเก่าแก่...
ฐิตา:
ใบอัสสัตถพฤกษ์ ตอนที่ 2
เรามักจะคิดอย่างธรรมดาว่า...
ใบไม้...ผลิออกมาในฤดูใบไม้ผลิ
แต่พระสมณโคดม...ทรงพบว่า...
ใบไม้...ใบนั้น...
ปรากฎมีอยู่เป็นเวลานานมาแล้ว
ภายในแสงอาทิตย์ ในหมู่เมฆ ในต้นไม้
และ..ภายใน..ตัวพระองค์เอง...
ทรงพบว่า...หากใบไม้..ไม่ผลิ..ออกมา
พระองค์..ก็เช่นกัน...ไม่สามารถ..อุบัติ..
ขึ้นมาในโลกนี้ได้...
ทั้งใบไม้และพระองค์...
ต่างปรากฎอยู่ตลอดเวลา
ในกระแสแห่งการเปลี่ยนแปลง
" ไ ม่ เ ค ย เ กิ ด แ ล ะ ไ ม่ เ ค ย ต า ย "
ด้วยญาณทัศน์เช่นนี้...
ทำให้ควาคิดเรื่องเกิดและตาย
ปรากฎอยู่และการไม่ปรากฎอยู่
...สูญสลาย...ไป...
โฉมหน้าอันแท้จริงของ..ใบไม้..
และโฉมหน้าอันแท้จริงของ...พระองค์...เอง
ได้เปิดเผยตัวเองออกมา
พระองค์ทรงสามารถพบว่า...
การมีอยู่ของปรากฎการณ์อย่างหนึ่งอย่างใด
ก็ตามย่อมช่วยให้ปรากฎการณ์อื่น ๆ
ทั้งมวลดำรงอยู่ได้ด้วย..
" ห นึ่ ง ร ว ม ทั้ ง ห ม ด และ
ทั้ ง ห ม ด ร ว ม อ ยู่ ใ น ห นึ่ ง "
ใบอัสสัตถพฤกษ์ ตอนที่ 2
ติช นัท ฮันห์...
คือเมฆสีขาว...ทางก้าวเก่าแก่...
ฐิตา:
ใบอัสสัตถพฤกษ์ ตอนที่ 3
ใบไม้...และ...ร่างกายของพระองค์...
เป็นหนึ่งเดียวกัน...
หาได้มีตัวตน...ที่ถาวร...หรือ..
เป็น..เอกเทศ...ไม่...
ทั้ง...ไม่สามารถดำรง...อยู่อย่างอิสระ
จากจักรวาล...
และพระสิทธัตถะได้เห็นธรรมชาติ
อันว่างเปล่าของปรากฎการณ์ทั้งมวล
ว่า...สรรพสิ่ง...ล้วนว่างจากตัวเอกเทศ
และ...ว่างจาก...ตัวตนที่แยกขาดจากสิ่งอื่น
พระองค์..ทรงตระหนักว่ากุญแจ
ไขสู่ความหลุดพ้นนั้น...
มีอยู่ในหลักธรรม 2 ประการ คือ...
" ห ลั ก อิ ทั ป ปั จ ย ต า " และ
" ห ลั ก อ นั ต ต า "
หมู่เมฆเคลื่อนผ่านม่านฟ้า
ก่อตัวเป็นพื้นหลังสีขาวตัดกับ
ใบอัสสัตถพฤกษ์...อันบางใส
บางที...ในเย็นวันนั้นอาจจะประทะ
กับอากาศเย็นและเปลี่ยนเป็นฝนเมฆ
เป็นปรากฎการณ์อย่างหนึ่ง
และฝนก็เป็นปรากฎการณ์อีกอย่างหนึ่ง
เช่นกัน...เมฆ..ไม่มีเกิด...และ
จะ...ไม่มีดับสลาย...
พระสมณโคดม...ทรงคิดว่า...
หากเมฆเข้าใจความจริง...ข้อนี้..
แน่นอน..มันจะ..ต้องเริงร้องเพลง
อย่างมีความสุข...เมื่อหลั่งลงเป็น
ฝนโปรยปราย...เหนือท้องทุ่งนาป่าเขา...^^"
ใบอัสสัตถพฤกษ์ ตอนที่ 3
ติช นัท ฮันห์...
คือเมฆสีขาว...ทางก้าวเก่าแก่...
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
Go to full version