กิจในอริยสัจ คือ
สิ่งที่ต้องทำต่ออริยสัจ 4 แต่ละข้อ ได้แก่
ปริญญา -
ทุกข์ ควรรู้ คือการทำความเข้าใจปัญหาหรือสภาวะที่เป็นทุกข์อย่างตรงไปตรงมาตามความเป็นจริง เป็นการเผชิญหน้ากับปัญหา
ปหานะ -
สมุทัย ควรละ คือการกำจัดสาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ เป็นการแก้ปัญหาที่เหตุต้นตอ
สัจฉิกิริยา -
นิโรธ ควรทำให้แจ้ง คือการเข้าถึงภาวะดับทุกข์ หมายถึงภาวะที่ไร้ปัญหาซึ่งเป็นจุดมุ่งหมาย
ภาวนา -
มรรค ควรเจริญ คือการฝึกอบรมปฏิบัติตามทางเพื่อให้ถึงความดับแห่งทุกข์ หมายถึงวิธีการหรือทางที่จะนำไปสู่จุดหมายที่ไร้ปัญหา
กิจทั้งสี่นี้จะต้องปฏิบัติให้ตรงกับมรรคแต่ละข้อให้ถูกต้อง
การรู้จักกิจในอริยสัจนี้เรียกว่า
กิจญาณกิจญาณเป็นส่วนหนึ่งของญาณ 3 หรือ
ญาณทัสสนะ (
สัจญาณ, กิจญาณ, กตญาณ)
ซึ่งหมายถึงการหยั่งรู้ครบสามรอบ ญาณทั้งสามเมื่อเข้าคู่กับกิจในอริยสัจทั้งสี่
จึงได้เป็นญาณทัสนะมีอาการ 12 ดังนี้
สัจญาณ หยั่งรู้ความจริงสี่ประการว่า
นี่คือทุกข์
นี่คือเหตุแห่งทุกข์
นี่คือความดับทุกข์
นี่คือทางแห่งความดับทุกข์
กิจญาณ หยั่งรู้หน้าที่ต่ออริยสัจว่า
ทุกข์ควรรู้
เหตุแห่งทุกข์ควรละ
ความดับทุกข์ควรทำให้ประจักษ์แจ้ง
ทางแห่งความดับทุกข์ควรฝึกหัดให้เจริญขึ้น
กตญาณ หยั่งรู้ว่าได้ทำกิจที่ควรทำได้เสร็จสิ้นแล้ว
ทุกข์ได้กำหนดรู้แล้ว
เหตุแห่งทุกข์ได้ละแล้ว
ความดับทุกข์ได้ประจักษ์แจ้งแล้ว
ทางแห่งความดับทุกข์ได้ปฏิบัติแล้ว
-http://www.facebook.com/pages/พระพุทธเจ้า/166387296709841?fref=ts
