ว่าด้วย.. มีวิมุตติเป็นอานิสงส์

[ฐิตา]

วิมุตติ คือ ความหลุดพ้น
เป็นวัตถุประสงค์มุ่งหมาย ของการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา
ดังพุทธภาษิตว่า
พรหมจรรย์นี้มิได้มีลาภสักการะสรรเสริญเป็นอานิสงส์ มิได้มีกามสุขในสวรรค์เป็นอานิสงส์
มิได้มีการเข้าถึงความเป็นอันเดียวกับพรหมในพรหมโลกเป็นอานิสงส์
แต่ว่ามีวิมุตติเป็นอานิสงส์ ดังนี้

ตทังควิมุตติ
คือ การพ้นไปจากอำนาจของ"ตัวกู-ของกู"ด้วยอำนาจของสิ่งที่บังเอิญประจวบเหมาะ
วิกขัมภนวิมุตติ
คือความดับแห่ง"ตัวกู" ซึ่งเป็นไปด้วยอำนาจของการประพฤติหรือการกระทำทางจิต
หมายถึง ขณะนั้นมีการกระทำจิตให้ติดอยู่กับอารมณ์ของสมาธิอย่างใดอย่างหนึ่งตามแบบของการทำสมาธิ



สมุจเฉทวิมุตติ
คือความดับ"ตัวกู" ด้วยการกระทำทางปัญญา
คือการทำลายอวิชชาลงอย่างสิ้นเชิง
เปรียบเทียบได้ว่า
อย่างแรกนั้นอาศัยอำนาจของการประจวบเหมาะ
อย่างที่ 2 หรืออย่างกลางนั้น อาศัยอำนาจของจิตที่ปฏิบัติถูกวิธี
ส่วนอย่างที่ 3 หรืออย่างสูงนั้น อาศัยอำนาจของปัญญา

วิมุตติ 2
วิมุตติ 2 คือ ความหลุดพ้นด้วยสมาธิและปัญญา ได้แก่
เจโตวิมุตติ หมายถึง ความหลุดพ้นแห่งจิต ความหลุดพ้นด้วยอำนาจการฝึกจิต
ความหลุดพ้นแห่งจิตจากราคะ ด้วยกำลังแห่งสมาธิ
ปัญญาวิมุตติ หมายถึง ความหลุดพ้นด้วยปัญญา ความหลุดพ้นด้วยอำนาจการเจริญปัญญา
ความหลุดพ้นแห่งจิตจากจากอวิชชา ด้วยปัญญาที่รู้เห็นตามเป็นจริง


:https://www.facebook.com/pages/พระพุทธเจ้า/166387296709841