เรื่องราวของ เวลา นาฬิกาและความรัก

[โลกส่วนตัว]

เวลาไม่ได้หยุดเดินเพื่อว่าจะรอใครบางคน
แต่เวลาเป็นเพียงแค่มันเดินไปเรื่อยไม่หยุด
หรือถ้าหยุดก็ต่อเมื่อถ่านมันหมด

มันก็เหมือนกับความรักแหละ
เดินไปตามเข็มเวลา
เป็นเหมือนนาฬิกาเดินไปเรื่อย
ไม่รู้ว่าวันไหนจะหยุดเดิน
หรือถ้ามันหยุดเดิน ถ้าความรักยังมีให้กันอยู่ก็ใส่ถ่านใหม่
แค่นี้มันก็เดินเป็นปกติแล้ว
หรือคิดอีกแง่หนึ่งคือ
ถ้าใส่ถ่านใหม่มันก็เหมือนความรักของเราเพิ่งเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

แต่ใครจะรู่ไหมว่าระหว่างที่เข็มนาฬิกามันเดินไปเนี่ยะ
เรื่องราวความรักเป็นอย่างไร
บางคนก็อาจมีสะดุดกันบางเทียบกับ
นาฬิกาที่อยู่ดีๆมันเกิดแฮงค์ขึ้นมา
ถ้าไม่รีบซ่อมมันก็เสีย
เทียบกับความรักถ้าเกิดรักร้าว
ถ้าไม่มีการประนีประนอม หรือ
อ่อนต่อกัน หารู้ไม่แล้วความรักจะจบสิ้นไป


หรือบางครั้งการที่ใส่ถ่านใหม่อาจเป็น
สัญญาณที่ว่าถ่านไฟเก่ายังร้อนรอวันรื้อฟื้น
เมื่อใส่ไปแล้ว เข็มนาฬิกามันอาจเริ่มเดินได้ดีขึ้น
มันเหมือนกับการที่เราสองคนได้เรียนรู้ชีวิต
แล้วทั้งคู่นำมาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงจนทุกอย่างมันลงตัว

ลองคิดกันดูว่า
ทุกชีวิตเกิดมาเพื่ออะไร เพื่อรอใครหรือเปล่า
หรือเพียงแค่ใช้ชีวิตไปวันๆโดยไร้จุดหมาย
บางคนตั้งจุดหมายไว้แล้วว่าฉันจะทำอะไรต่อไป
มันก็เหมือนกับว่าเข็มนาฬิกาที่เดินนั้นมันเริ่มแกว่ง
หรือว่ามันจะหลุดดีล่ะ

ลองมาฟังเรื่องราวนี้กันดีกว่า
มีสาวน้อยคนหนึ่ง
เธออาจดูไม่ค่อยสวยในสายตาของใคร
แต่เธอสวยที่สุดในสายตาของเขาคนนั้น
เธอกับเขารักกัน แต่มันก็มีเรื่องเวลาของคนทั้งคู่มากั้นทางไว้
เขาก็ไม่มีเวลาไปไหน เธอก็ไม่มีเวลาไปไหนเช่นกัน
แต่มีสิ่งเดียวที่เขาติดต่อกับเธอคือจดหมาย
ถึงแม้ว่ามันจะเชยก็ตามเขาก็ยังทำ
จนอยู่มาวันหนึ่งเธอเริ่มเบื่อกับการใช้ชีวิตความรักแบบนี้
ในความบังเอิญนั้นเธอไปเจอผู้ชายคนหนึ่ง
คนที่เขาคอยเทคแคร์ได้ดีกว่าเขาคนนั้น
เธอจึงเลือกตัดสินใจเลิกกับคนเก่าดีกว่า

ตอนนี้เธอเลือกกับคนเก่าแล้วเธอคบกับคนใหม่
ซึ่งแรกๆเขาก็ทำดีกับเธอแหละ
พอเขาได้ไปเจอหญิงคนใหม่เขาก็เริ่มออกลาย
เห็นความเป็นไปของเขา
เธอจึงคิดและตัดสินใจว่าเลิก

แล้วจนถึงวันนี้
เธอก็มานั่งคิดว่าทำไมล่ะเราไม่รักษาของที่ดีที่สุด
กับคนที่เธอรักคนแรกนั้น
เขาเทคแคร์เธอดีทุกอย่าง
เขาไม่เคยที่จะแสแสร้งหรือแกล้งทำเลย
เธอยังคิดกับตัวเองว่าทำไมล่ะ
ทำไมเป็นคนอย่างนี้

และเธอก็คิดว่าเข็มนาฬิกาจะไม่มีวันย้อนกลับไปเหมือนเก่า
ถึงแม้มันย้อนได้ก็เป็นไปไม่ได้หรอกที่เขาจะกลับมาหาเราอีกครั้ง
ถึงอย่างไร ก็ควรคิดซะว่านาฬิกาที่เขาซื้อมาให้มันพังไป
มันพังเพราะฝีมือของเธอเอง เธอเป็นคนที่จะเลือกทำพัง
แต่ตอนนี้เธอจะกลับมาประกอบใหม่ ใส่ถ่านให้มันเดินเหมือนเดิม

จงคิดไว้ดีกว่านะว่า
ถ้าใครมีคนที่รัก รักเขาให้นานๆ
ก่อนทำไรก็คิดสักพัก แล้วตัดสินใจว่าควรทำไรต่อไป
อย่าให้เหมือนกับเธอซึ่งพังนาฬิกาด้วยตัวเองแล้วนำมาประกอบใหม่
และเลือกนาฬิกาเรือนใหม่ที่มันเข้ากับตัวแต่ใส่นานๆไปก็เบื่อ

อยากให้เพื่อนๆทุกคนเลือกนาฬิกาที่ดูเหมาะสมกับตัวเอง

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  เวลาและความหวังครับ ขอบคุณครับน้องชาร์ป ว่าแต่น้องชาร์ปใส่ที่มาก็ดีนะครับ เผื่อคนเขียนมาตามทวงคืน หลอนน๊า อิอิ

[กระตุกหางแมว]

เข้าใจเปรียบดีครับ 
ผมเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจความรัก ยังไม่ค่อยเข้าใจตนเอง
ต้องค้นหา เรียนรู้กันต่อไปเรื่อยๆ..แต่ผมเชื่อว่า
ทุกคนมีช่วงเวลาของความรัก เมื่อถึงเวลามันจะมาบรรจบกันเอง
(เส้นขนานระหว่างตัวเรากับความรัก)..ขอบคุณมากชาร์ป