วิถีธรรม > ไหว้พระหน้าคอม
บทสวดมนต์ รวบรวมโดย sithiphong
sithiphong:
อะ = อรหัตตมรรค คือ มรรคอันให้ถึงความเป็นพระอรหันต์ เป็นเหตุให้ละสังโยชน์ได้ทั้งหมด ๑๐ ข้อ
อะ = อรหัตตผล คือ ผลความเป็นพระอรหันต์ ผลอันพระอรหันต์พึงเสวย
นิ = นิพพาน คือ สภาพที่ดับกิเลสและกองทุกข์แล้ว ภาวะที่เป็นสุขสูงสุด เพราะไร้กิเลส ไร้ทุกข์ เป็นอิสระสมบูรณ์
๕. เต ชะ สุ เน มะ ภู จะ นา วิ เว ชุดนี้เป็นคำย่อของการบำเพ็ญบารมีของพระโพธิสัตว์ในสิบชาติสุดท้ายก่อนที่จะมาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ที่นิยมเรียกกันว่า พระจ้าสิบชาติ หรือทศชาติชาดก
เต = พระเตมีย์ บำเพ็ญเนกขัมมบารมี คือ การออกบวชปลีกตัวปลีกใจออกจากกาม
ชะ = พระมหาชนก บำเพ็ญวิริยบารมี คือ ความเพียรความแกล้วกล้า ไม่เกรงกลัวอุปสรรค พยายามบากบั่นอุตสาหะเรื่อยไป ไม่ทอดทิ้งธุระหน้าที่
สุ = พระสุวรรณสาม บำเพ็ญเมตตาบารมี คือ ความรักใคร่ ความปรารถนาดี มีไมตรีจิตคิดเกื้อกูล
เน = พระเนมิราช บำเพ็ญอธิษฐานบารมี คือ ความตั้งใจมั่น การตัดสินใจเด็ดเดี่ยว วางจุดหมายแห่งการกระทำไว้แน่นอน
มะ = พระมโหสถ บำเพ็ญปัญญาบารมี คือ ความรอบรู้ ความหยั่งรู้เหตุผล เข้าใจสภาวะของสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง
ภู = พระภูริทัตต์ บำเพ็ญศีลบารมี คือ การรักษากายและวาจาให้เรียบร้อย
จะ = พระจันทกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี คือ ความอดทน ความทนทานของจิตใจ ไม่ลุอำนาจกิเลส ใช้สติปัญญาควบคุมจิตใจตนได้
นา = พระนารทะ บำเพ็ญอุเบกขาบารมี คือ ความวางใจเป็นกลางไม่เอนเอียงไปด้วยความยินดียินร้าย หรือชอบชัง รักเกลียด
วิ = พระวิธูร บำเพ็ญสัจจบารมี คือ ความจริง พูดจริง ทำจริง และจริงใจ
เว = พระเวสสันดร บำเพ็ญทานบารมี คือ การให้ การเสียสละ
sithiphong:
๖. อะ สัม วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ ชุดนี้เป็นคำย่อของพระพุทธคุณ ๙ คือ
อะ = อะระหัง
สัม = สัมมาสัมพุทโธ
วิ = วิชชาจะระณะสัมปันโน
สุ = สุคะโต
โล = โลกะวิทู
ปุ = อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ
สะ = สัตถา เทวะมะนุสสานัง
พุ = พุทโธ
ภะ = ภะคะวา
หัวใจพระพุทธคุณ ข้อว่า ปุ นั้น ใช้อักษรแรกของคำที่ ๒ (ปุริสะทัมมะสาระถิ)
sithiphong:
๗. อิ สวา สุ และ สุ สวา อิ เป็นคำย่อของคุณพระรัตนตรัย
อิ = อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ วิชชาจะระณะ สัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ ฯ
สวา = สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ ฯ
สุ = สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวาโต สาวะกะสังโฆ, ยะทิทัง จัตตาริ, ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา, เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลี กะระณีโย, อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ ฯ
(ข้อ ๖ และ ๗ ดูคำแปลในบทสวดถวายพรพระ)
๘. มะอะอุ ในยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกนี้ ปรากฏกลับกันไปมา (อนุโลม ปฏิโลม) มีความหมายถึงการภาวนา โดยนึกถึงคุณพระรัตนตรัย ใน นโม การัฏฐกคาถา กล่าวถึงคำย่อนี้เป็น โอม ว่า นะโม โอมาตยารัทธัสสะ ระตะนัตตยัสสะ สาธุกัง แปลว่า การนอบน้อมแด่พระรัตนตรัยที่ขึ้นต้นว่า โอม (อะ อุ มะ) ดังนี้ ให้สำเร็จประโยชน์
ดู นโมการัฏฐกคาถาเพิ่มเติม ในมนต์พิธีแปลฉบับมาตรฐาน หน้า ๙๙ โดย มนต์ธานี สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง พ.ศ.๒๕๔๒
sithiphong:
อนึ่ง คำย่อในยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกที่ไม่ได้กล่าวไว้ในที่นี้ (และคำแปล ข้างต้น) พึงทราบว่าเป็นมนต์คาถาที่ประดับยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกให้อลังการ และศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น อีกทั้ง ท่านที่เคยสวดฉบับอื่นที่มีคำบางคำหรือบางวรรคไม่ต้องกันกับฉบับนี้ ไม่ได้หมายความว่าฉบับของท่านผิด หรือฉบับนี้ผิด และไม่ได้ทำให้อานิสงค์การสวดน้อยลงแต่อย่างใด เพราะการสวดอาศัยศรัทธาเป็นหลัก ในส่วนของหลักภาษายังสามารถพิจารณาเพื่อหาความถูกต้องได้อีก
sithiphong:
พระอิติปิโสรัตนมาลา
นโม ๓ จบ
(อิ) อิฎโฐ สัพพัญญุตะญาณัง อิจฉันโต อาสะวักขะยัง
อิฎฐัง ธัมมัง อนุปปัตโต อิทธิมันตัง นะมามิหัง
(ติ) ติณโณ โญ วัฎฎะทุกขัมหา ติณณัง โลกานะมุตตะโม
ติสโส ภูมี อะติกกันโต ติณณัง โอฆัง นะมามิหัง
(ปิ) ปิโย เทวะมะนุสสานัง ปิโย พรหมา นะมุตตะโม
ปิโย นาคะสุปัณณานัง ปิณินทริยัง นะมามิหัง
(โส) โสกา วิระตะจิตโต โย โสภะมาโน สะเทวะเก
โสกัปปัตเต ปะโมเทนโต โสตะวัณณัง นะมามิหัง
(ภะ) ภัชชิตา เยนะ สัทธัมมา ภัคคะปาเปนะ ตาทินา
ภะเย สัตเต ปะหาเสนโต ภะยะสันตัง นะมามิหัง
(คะ) คะมิโต เยนะ สัทธัมโม คะมาปิโต สะเทวะกัง
คัจฉะมาโน สิวัง รัมมัง คัมยะธัมมัง นะมามิหัง
(วา) วานา นิกขะมิ โย ตัณหา วาจัง ภาสะติ อุตตะมัง
วานะ นิพพาปะนัตถายะ วายะมันตัง นะมามิหัง
(อะ) อะนัสสาสะกะสัตตานัง อัสสาสัง เทติ โยชิโน
อะนันตะคุณะสัมปันโน อันตะคามิง นะมามิหัง
(ระ) ระโต นิพพานะสัมปัตเต ระโต โส สัตตะโมจะเน
รัมมาเปตีธะ สัตเตโย ระณะจาคัง นะมามิหัง
(หัง) หัญญะเต ปาปะเก ธัมเม หังสาเปติ ปะรัง ชะนัง
หังสมานัง มาหาวีรัง หันตะปาปัง นะมามิหัง
(สัม) สังขะตาสังขะเต ธัมเม สัมมาเทเสสิ ปาณินัง
สังสารัง สังวิฆาเฏติ สะสัมพุทธัง นะมามิหัง
(มา) มาตะวา ปาลิโต สัตเต มานะถัทเธ ปะมัททิโน
มานิโต เทวะสังเฆหิ มานะฆาฏัง นะมามิหัง
(สัม) สัญจะยัง ปาริมิง สัมมา สัญจิตวา สุขะมัตตะโน
สังขารานัง ชะยัง กัตวา สันตะคามิง นะมามิหัง
(พุท) พุชฌิตวา จะตุสัจจานิ พุชฌาเปติ มะหาชะนัง
พุชฌาเปนตัง สิวัง มัคคัง พุทธะเสฏฐัง นะมามิหัง
(โธ) โธติ ราเคจะ โทเสจะ โธติ โมเหจะ ปาณินัง
โธตาสะวัง มะหาวีรัง โธตะกะเลสัง นะมามิหัง
(วิช) วิวิจเจวะ อะสัทธัมมา วิจิตวา ธัมมะ เทสะนัง
วิเวเก ฐิตะจิตโต โย วิทิตันตัง นะมามิหัง
(ชา) ชาติธัมโม ชะราธัมโม ชาติอันโต ปะกาสิโต
ชาติเสฏเฐนะ พุทเธนะ ชาติโมกขัง นะมามิหัง
(จะ) จะยะเต ปุญญะสัมภาเร จะเยติ สุขะ สัมปะหัง
จะชันตัง ปาปะ กัมมานิ จะชาเปนตัง นะมามิหัง
(ระ) ระมิตัง เยนะ นิพพานัง รักขิตัง โลกะสัมปะทัง
ระชะ โทสาทิ กะเลเสหิ ระหิตัง ตัง นะมามิหัง
(ณะ) นามิโตเยวะ พรหเมหิ นระเทเวหิ สัพพะทา
นะทันโต สีหะนาทัง โย นะทันตัง ตัง นะมามิหัง
(สัม) สังขาเร ติวิธโลเก สัญชานาติ อะนิจ จะโต
สัมนิพพานะ สัมปัตโต สัมปัสสันตัง นะมามิหัง
(ปัน) ปันนะกะเต โพธิสัมภาเร ปะสัฏโฐ โสสะเทวะเก
ปัญญายะ อะสะโมโหติ ปะสันนัง ตัง นะมามิหัง
(โน) โน เทติ นิระยัง คันตุง โน จะปาปัง อะการะยิง
โน สะโมอัตถิ ปัญญายะ โนนะ ธัมมัง นะมามิหัง
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version