ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 16, 2010, 11:58:41 pm »

อ้างถึง
คิดไม่ออกอ่ะ!

 :23: สัมผัสอักษรที่เคี้ยวนุ่มละไมเหมือนลอดช่องสิงคโปร์(รวมมิตร)ครับพี่เพียว จะรู้ว่าน่าทาน อิอิ
ขอบคุณครับพี่น้ำฝน
ข้อความโดย: Pure+
« เมื่อ: กันยายน 16, 2010, 06:52:47 pm »

:01: ...ทำไมดีไปหมดอย่างนี้ก็ไม่รู้นะคะ   :43:  ... ◄◄  ให้ เวลาคิด 3วินาทีค่ะ.. :37: ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก!!~ ..
คิดไม่ออกอ่ะ!
ขอต่อเวลาอีกสามปีนะ.. :47:
ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ
« เมื่อ: กันยายน 16, 2010, 01:59:55 pm »

เนื้อหาก็ดี ภาพก็สวย..

คนโพสก็น่ารัก...ทำไมดีไปหมดอย่างนี้ก็ไม่รู้นะคะ

 :06:

 
:01: ...ทำไมดีไปหมดอย่างนี้ก็ไม่รู้นะคะ   :43:  ... ◄◄  ให้ เวลาคิด 3วินาทีค่ะ.. :37: ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก!!~ ..
 
 
เฉลย  :  เพราะ  :19: จิตใจของผู้มอง ผู้อ่าน กระทู้ดีไปหมดงัยคะ^^ .. เลยมองอะไร ก็ดีไปหมด สวยงามไปหมด เหมือนสิ่งดีๆ ..เหมือนเวลาเรามองผ่านบานหน้าต่างกระจกใสๆ .. ที่อยู่ในใจเรางัยคะ .. สรุป เพราะ จิตใจ ครูบัวงาม ค่ะ ทุกอย่างที่มองจึงงดงามไปหมด..เหมือนใจคนมอง ^^  ...ขอบคุณมากมาย+อนุโมทนาสาธุในกุศลจิตตรงนี้ด้วยนะคะ ครูบัวขา ..  :13:

 
ข้อความโดย: ดอกโศก
« เมื่อ: กันยายน 16, 2010, 01:44:32 pm »

เนื้อหาก็ดี ภาพก็สวย..

คนโพสก็น่ารัก...ทำไมดีไปหมดอย่างนี้ก็ไม่รู้นะคะ

 :06:
ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ
« เมื่อ: กันยายน 16, 2010, 02:25:12 am »

 
มองด้วยใจ :19: . .ใช้เมตตา ^^




อันคนเรา...มีหลากหลาย...ให้ค้นหา

ไม่มีใคร...เลิศค่า...หรือตื้นเขิน

คนเรานั้น...มีดีชั่ว...เป็นแนวเนิน

อย่าประเมิน...คิดหมิ่น...จงเมตตา
 




*******************************



คนเราเกิดมาด้วยจิตใจที่ไม่เหมือนกัน คือพื้นฐานของจิต

ตอนถือปฏิสนธินั้นไม่เหมือนกัน จึงมีอุปนิสัยแตกต่างกันมาตั้งแต่เยาว์ เมื่อกระทบกับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันอีกก็ทำให้บุคคลแตกต่างกันไปเป็นอันมาก

การอยู่รวมกันของคนหมู่มากที่มีอุปนิสัยใจคอพื้นฐานทางใจ และการอบรมที่แตกต่างกัน จึงมีปัญหามาก ถ้าเราถือเล็กถือน้อย ไม่รู้จักให้อภัย เราก็จะมีความทุกข์มาก

บางทีก็เกี่ยวกับช่องว่างระหว่างวัย ผู้ใหญ่อยากจะให้เด็กทำ พูด และคิดอย่างตน ส่วนเด็กก็อยากจะให้ผู้ใหญ่ทำพูด คิด อย่างตนเหมือนกัน ซึ่งโดยทั่วๆ ไปแล้วเป็นไปไม่ได้

ฝ่ายผู้ใหญ่ควรให้อภัยว่าแกเป็นเด็ก ส่วนเด็กก็ควรให้อภัยว่าท่านแก่แล้ว มาเข้าใจกันเสีย คือเห็นใจซึ่งกันและกัน เมื่อเป็นดังนี้เรื่องเล็กก็จะไม่กลายเป็นเรื่องใหญ่ ทุกฝ่ายอยู่กันด้วยความเห็นใจ เข้าใจ มองกันอย่างเป็นมิตร ไม่เป็นศัตรูต่อกัน





:13: :07:.. ขอขอบพระคุณข้อมูลจากหนังสือ :  ซีเคร็ต มา ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ