ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 28, 2010, 11:13:05 pm »

 :13: อนุโมทนาครับพี่แทน^^
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กันยายน 28, 2010, 10:24:22 pm »

 
 
 
                              :45: :45: :45:
ข้อความโดย: แปดคิว
« เมื่อ: กันยายน 28, 2010, 08:58:14 pm »

 :06:ในสมัยปัจจุบันพุทธศาสนาที่แพร่หลายในอเมริกาคือฝ่ายมหายานซึ่งมีคำสอนบางประการที่ไม่สอดคล้องกับฝ่ายเถรวาททำให้เกิดความสับสนในกลุ่มชาวตะวันตกที่ศึกษาธรรมะบ้างพอสมควรตัวพอลเองหลังจากลาสิกขาไปจากวัดหนองป่าพงก็เกิดสนใจธรรมะนิกายเซนของมหายานและได้ศึกษามาประมาณ ๒-๓ ปีก่อนหน้านั้นจึงมีเรื่องต่างๆของเซนมาเป็นหัวข้อสนทนาซักถามหลวงพ่อบ่อยๆและพอลก็ต้องแปลกใจที่หลวงพ่อสามารถโต้ตอบให้ความกระจ่างแก่เขาได้ทั้งๆที่ท่านไม่เคยได้ศึกษาทางนี้มาก่อนนี่คือตัวอย่างการสนทนาระหว่างหลวงพ่อและพอล
พอล : " มหายานนี้ถือว่าจิตเดิมแท้เป็นของบริสุทธิ์ สรรพสัตว์มีพุทธภาวะในใจ
อยู่แล้ว ฉะนั้นบางคนเห็นว่าไม่ต้องประพฤติปฏิบัติให้ลำบาก "
หลวงพ่อ : " เรามีอะไรสะอาดบ้างไหม? ถาดใบนี้นะสมมุติว่าเราเอาขี้ใส่แล้วพูดว่า
ถาดใบนี้เดิมแท้เป็นถาดสะอาด พูดอย่างนี้จะถูกไหม? "
พอล : " บางคนไม่ปฏิบัติเพราะเห็นว่าเขาสบายแล้ว ไม่มีความทุกข์ "
หลวงพ่อ : " ถ้าหากว่าเด็กน้อยไม่ยอมไปโรงเรียน ดื้อกับพ่อแม่ว่าไม่ไปผมสบาย
แล้ว อย่างนี้จะดีไหม? "
พอล : " บางคนเขาเห็นว่าความทุกข์เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่สมบูรณ์ชีวิตต้องมีทั้งสุขและทุกข์ ความทุกข์เป็นสิ่งที่ต้องยอมรับจึงจะเป็นธรรมชาติถ้าไม่ความทุกข์ ความสุขก็ไม่มีรสชาติ "
หลวงพ่อ : " จะเอาอย่างนี้ก็ได้ อย่าปล่อยนะ จับไว้ดีๆจับไว้นานๆดูซิว่ามันจะเป็นอย่างไร? "
     





คำตอบของหลวงพ่อสร้างความพอใจและคลายความสงสัยแก่นายพอลลงมากแต่บทสนทนาระหว่างหลวงพ่อกับนายพอลยังไม่จบลงเพียงเท่านี้ยังมีคำถามต่ออีกว่า
พอล : " ผมยอมรับรับว่าคำสอนของหลวงพ่อเป็นสัจธรรมจริง แต่ยากที่ฆารวาสญาติโยมผู้พัวพันอยู่กับโลกๆจะปฏิบัติตามได้ "
หลวงพ่อ : (เอาไม้ชี้ที่อกของพอล)
" ถ้าปลายไม้นี้มีเปลวไฟลุกโพลงคิดดูซิว่าพอลจะว่ายังไง? เขาจะพอลก็จะพูดว่า ผมทุกข์จริง ร้อนจริงแต่นั่งอยู่ที่นี่ไม่รู้ว่าจะหนีไปไหน พอลจะโอ้เอ้พูดอยู่อย่างนั้นหรือมีแต่จะลุกหนีเท่านั้นแหละ ถ้าเราเห็นตัวทุกข์ เกิดขึ้นมาจริงๆแล้วมีแต่จะภาวนาหาทางออกให้ได้เท่านั้น "
พอล : " ทำอย่างไรจึงจะละกิเลสได้ครับ? "

หลวงพ่อ : " อย่าเพิ่งใจร้อนรีบละกิเลส ใจเย็นๆคอยดูความทุกข์ ดูเหตุมันดูให้ ดีๆแล้วจะได้ละมันออกอย่างเต็มที่ เหมือนกับว่าเวลาเรากินอาหาร เรา เคี้ยวช้าๆเคี้ยวให้ละเอียด มันจึงจะย่อยง่าย ย่อยได้ดี "
     
ขอบคุนครับ

http://board.agalico.com/showthread.php?t=24591
http://www.watkoh.com/forum/index.php?topic=1058.0