ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กันยายน 29, 2010, 08:22:02 pm »

 :06: ขอบคุณครับพี่โอ^^ โหกรรมติดเทอร์โบ ดริฟทันตาจริงๆครับ
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: กันยายน 29, 2010, 05:04:41 pm »

ขอบพระคุณสำหรับธรรมทานประสบการณ์ตรงและจริงขอรับ :07:
ให้ทุกข์แก่ท่าน...ทุกข์นั้นถึงตัวจริงๆขอรับ
เพื่อนข้าน้อยก็โดนขโมยมอเตอร์ไซด์ไปหมาดๆเลยขอรับ
อุตส่าห์หาเงินตัวเป็นเกลียว...
ผ่อนรถได้ยังไม่ถึงปี...
ต้องผ่อนกระดาษเปล่าๆไป
ไม่มีรถใช้แล้ว...ทุกข์ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ส่วนคนที่ขโมยรถไป...ก็คงไม่ต่างกันหรอกนะขอรับ
ทำสิ่งใดไว้...ย่อมได้รับสิ่งที่ตนทำไว้อ่ะนะขอรับ :36:
ข้อความโดย: mmm
« เมื่อ: กันยายน 29, 2010, 04:44:32 pm »

        


กรรมทันตา แก็งค์ขโมยรถ


เรื่องที่จะเล่านี้ เป็นเรื่องจริง แต่ต้องขอใช้นามสมมุติ
เพื่อความปลอดภัยของผมเอง ครับ
เอ๊ะ....หรือว่า เป็นแค่นิยายเท่านั้น นะ......

เมื่อประมาณ 25 ปีก่อน
ตอนนั้นผมเป็นเด็กลูกจ้างเต็นท์ขายรถแห่งหนึ่ง
ปัจจุบันเต็นท์นี้ก็ยังอยู่
เต็นท์นี้ขายรถมือสอง โดยเฉพาะรถกระบะ
เถ้าแก่มักจะซื้อซากรถที่เกิดอุบัติเหตุชนยับเยิน
แต่มีทะเบียนถูกต้อง สามารถโอนได้
แล้วสั่งให้ผมเอาซากรถไปส่งที่อู่รถแห่งหนึ่ง
ในจังหวัดเพชรบุรี อู่นี้เจ้าของชื่อ โกตุ้น
หลังจากนั้น ประมาณ 1 อาทิตย์ ก็ให้ผมไปขับกลับมา

ตอนขับกลับมารถจะอยู่ในสภาพใหม่เอี่ยม
ในครั้งแรกๆ เถ้าแก่ก็จะบอกว่า อู่นี้ฝีมือดี มีอะไหล่หนีภาษี
ทำให้ซ่อมได้เร็ว เพราะจะใช้การเปลี่ยนอะไหล่ ไม่ใช้การเคาะซ่อม
ซึ่งผมก็โง่เชื่อไปได้ แต่ก็แปลกใจบางอย่าง
คือโกตุ้นจะไม่ชอบให้ผมไปรอในอู่ จะให้เงินไปเที่ยวในเมือง
จนหลายครั้งหลายหน ผมจึงได้รู้ว่า ที่นี่เป็นแก็งค์ขโมยรถ
เมื่อขโมยมา ก็จะขูดลบเลขเครื่อง – ตัวรถ
แล้วทำการตอกเลขใหม่ ให้ตรงกับซากรถที่ซื้อมา
ภายหลังได้พยายามเลียบเคียงถามเถ้าแก่
ก็ได้ความจริง ว่าเป็นแก็งค์ใหญ่พอสมควร
และยังสั่งให้ผมปิดปากเงียบ เลือกเอา อยากทำงานต่อ
หรืออยากโดนโกตุ้นเก็บ ผมก็ได้แต่ยิ้มแหยๆ ....

ผมเองพอรู้ว่าซวย เข้าไปพัวพันเรื่องนี้
ก็ได้แสดงให้เถ้าแก่รู้ว่าไม่ชอบงานแบบนี้นัก
อีกทั้งยังพยายามทำตัวขี้เกียจ หนีเที่ยวเหลวไหลไปตามเรื่อง
เถ้าแก่เลยรำคาญไม่ค่อยเรียกใช้ ให้คนอื่นไปทำแทน....

หลังจากนั้นเมื่อโกตุ้นรู้แล้วว่าผมรู้เรื่องทุกอย่าง
ก็วางใจ คงเห็นว่าเป็นแค่เด็กกระจอก ๆ ไม่ได้ปิดบังอะไรอีก…
คือ เถ้าแก่เป็นนายทุน มีหน้าที่หาซากรถ หรือทะเบียนรถ
โกตุ้น มีหน้าที่หาขโมยรถมาดัดแปลงมาสวม
แล้วส่งกลับมาให้เถ้าแก่เอาไปขายที่เต็นท์

โกตุ้น มีลูกชาย 2 คน ซึ่งแกรักมากดังดวงใจ
แกยังมีอิทธิพลในแถบเพชรบุรีพอตัว
รู้จักกับตำรวจหลายนาย มีการช่วยซ่อมรถให้ตำรวจฟรีๆ
โดยอู่ของแก อยู่ห่างโรงพักแค่ไม่ถึงครึ่งกิโลเมตร…น่าขำ
ต่อมาเมื่ออาชีพนี้ ทำให้แกรวยขึ้นก็ได้ไปซื้อที่ทำอู่อีกหลายแห่ง
แกมาคุยถึงความร่ำรวยที่เพิ่มขึ้น ซื้อที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
โดยแกมีลูกชายสุดที่รักทั้งสอง เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงใหญ่

ลูกคนโต รับผิดชอบเรื่องหาขโมยรถตามออร์เดอร์
คือหาซื้อซาก หรือทะเบียนรถก่อน แล้วค่อยไปหาขโมยรถตามรุ่น
ซึ่งแก็งค์นี้เท่าที่ทราบ มีตัวเลวๆ หลายตัวเลย
ส่วนใหญ่ก็ขโมยมันในกรุงเทพฯ นี้แหละ

ลูกคนรอง มีหน้าที่ดัดแปลงตัดต่ออยู่ในอู่
และมีการพัฒนา จัดหาเครื่องมือทันสมัยมาช่วย
ทำให้รถมันดูแนบเนียน หาพิรุธยาก
อุปกรณ์ในการตอกเลขตัวรถ-เครื่อง มีสารพัดแบบ
แหม มันเก่งจริง ๆ............

เวลาผ่านไปประมาณ 2 ปี โกตุ้นกับพวกร่ำรวยขึ้นเยอะ
แกจะขึ้นล่อง กท.-เพชรบุรี เป็นว่าเล่น
โดยแกใช้รถกระบะคันหนึ่งเป็นประจำ
แต่รถของแกแต่งเครื่องแรงมาก ระบบช่วงล่างทันสมัยสุดๆ
ก็ถอดจากรถที่ขโมยมานั่นแหละ
แกชอบขับรถเร็วมาก มาคุยให้ฟังเสมอ
วันนี้เหยียบมาแค่ 150 เท่านั้น วันก่อนยังได้เกือบ 180......
ไม่ต้องห่วงตำรวจทางหลวง พรรคพวกกันทั้งนั้น กูซ่อมรถให้มันฟรีๆ

แต่แล้ว วันหนึ่ง ลูกชายของแกกับพวกถูกจับได้คารถที่กำลังขโมย
และขยายผลไปบุกจับที่อู่ ลูกชายคนรองกำลังตัดต่อรถอยู่เลย
ทำให้โดนรวบหมดทั้งอู่.............ยกเว้น โกตุ้น

โกตุ้นมาปรึกษากับเถ้าแก่หลายครั้ง
วิ่งเต้นล้มคดีสารพัด แต่ยังไม่คืบหน้า
ตำรวจที่เคยสนิทสนม ก็ตีตัวออกห่างอย่างหน้าตาเฉย
แกแค้นใจเรื่องนี้มาก …..แช่ง ด่า สารพัด

หลายเดือนผ่านไป แกวิ่งเต้นคดี หมดเงินไปมากหลาย
ได้ยินแกพูดว่าขายที่ทางทุกอย่างหมดแล้ว แต่ยังไม่คืบหน้าเท่าไหร่
และขอหยิบยืมเถ้าแก่อีกหลายแสน ซึ่งเถ้าแก่ก็กัดฟันยอม
ซึ่งฝ่ายเถ้าแก่ ก็ไม่สบายใจ กินไม่ได้นอนไม่ค่อยหลับ
กลัวถูกซัดทอด อาจซวยไปด้วย

หลังจากนั้นไม่นาน เมียโกตุ้นมายืมเงินและส่งข่าวให้รู้ว่า
โกตุ้นเกิดอุบัติเหตุ ขณะขับรถมาวิ่งคดี รถชนกันอย่างแรง
พังยับเยิน ตัวแกก็ขาหักหมดหลายท่อน ผ่าตัดหลายครั้ง
คงเป็นเพราะความเครียด ห่วงลูก บวกกับขับรถเร็วเป็นนิสัยด้วย
แต่แกก็ไม่ยักตาย.....ผมเห็นแกนั่งรถตู้ยืมเงินเถ้าแก่ เห็นบอกว่า
สงสัยจะพิการ และสุดท้ายลูกชายทั้งสองก็ถูกตัดสินจำคุกหลายปี

ส่วนเถ้าแก่ รอดตัว เสียแต่เงิน
เสียไปเยอะมากเลย....แต่ก็เครียดมากเหมือนกัน
กลัวไปสารพัด กลัวถูกซัดทอด กลัวโกตุ้นยิงเอา
เห็นไปวิ่งเต้น ทำบุญ ไหว้เจ้า อุตลุดไปหมด
แต่ก็แปลกนะ ไม่ยักเข็ด
ภายหลังก็ยังเป็นนายทุนให้พวกผิดกฎหมายบ่อยๆ

แต่เถ้าแก่ก็มีกรรม คือตัวแกมีโรคผิวหนังอย่างหนึ่ง
วันดีคืนดี ก็จะมีน้ำเหลืองเยิ้มออกมาตามแขนขา เหม็นมาก
คงจะเป็นแผลเรื้อรังซักอย่าง
เถ้าแก่จะไม่เคยใส่เสื้อ-กางเกง แขนสั้น ขาสั้นเลย
เคยได้ยินบ่นๆ ว่าเป็นเพราะเคยไปกินหมา...สุนัข..นี่แหละ
ต้องตะเวนไปหายาสมุนไพรแปลกๆ มาต้ม
บางครั้งก็หาย บางครั้งก็แพ้ยาน้ำเหลืองยิ่งไหลเยิ้มมาก
ต้องตะเวนหาหมอยา ซินแซไปทั่ว ใครว่าดีไปหมด...กรรม

เถ้าแก่ก็มีลูกชายสองคน ไม่ชอบเรียนหนังสือ
คนโตออกแนวเกเร คนที่สองออกแนวลึกลับแปลกๆ บอกไม่ถูก
ลูกสาวคนเล็กก็เงียบๆ ไม่ค่อยพูดจา น่ากลัว.....
ทุกวันนี้ ผมไม่ได้ทำงานให้แก 20 กว่าปีแล้ว
แต่ผ่านไปเห็นเต็นท์ก็ยังอยู่นะ .....ทรุดโทรมไปเยอะเหมือนกัน
เล่าให้ท่านทั้งหลายฟัง เพื่อยืนยันว่า กรรมทันตาจริงๆ
ผมเองก็ใช่จะรอด โดนกรรมสนองสารพัดเหมือนกัน
วันหลังจะเล่าให้ฟัง..............

อนณ


ที่มา http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y9744753/Y9744753.html
 :07: :07: :07: