ตอบ

ข่าว:

เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"

ข้อความโดย: lek

« เมื่อ: กันยายน 29, 2010, 11:19:20 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

เหรียญ 10 บาท ที่มีค่าที่สุดของผม

ข้อมูลจาก Forward mail
โดยคุณ Linkie
ภาพประกอบจาก gotoknow.org และ 212cafe.com

ผมนั่งมองเหรียญ 10 บาทในมือ หมุนมันไปมาทบทวนเรื่องต่างๆ
ที่เกิดขึ้นกับมัน เจ้าเหรียญน้อยเกือบไปอยู่ในมือ ผู้หญิงร่างเล็ก
. . . ขาพิการที่ต้องใช้ไม้ค้ำ เดินแบมือขอเงินคนแถวนี้
พร้อมกับภาษาพูดไม่ชัด ซึ่งจับใจความได้ว่า "ขอเงินหน่อย"

ผมเกือบหย่อนเหรียญลงไปในมือแล้ว
ถ้าไม่เจอ แกนั่งดูดบุหรี่ก้นกรอง ควันฉุย
พ่นควันเป็นกลุ่มก้อนขนาดใหญ่ อย่างสบายใจ
ตอนไม่มีคนอยู่แถวนั้น โดยหารู้ไม่ว่า. . .
มีใครคนหนึ่งกำลังจะเอาเงินมาให้
พอหมดบุหรี่ แกก็ลุกขึ้น เดินไปขอตังคนแถวนี้ต่อ

เจ้าเหรียญ 10 ของผมยังคงอยู่
แต่มันก็เกือบไปอยู่ในขันพลาสติกใบหนึ่ง
ที่ขอทานชาย ผู้ซึ่งนอนราบกับพื้น . . .
เอามืออีกข้างเกาะพื้นแล้ว กระเสือกกระสน เพื่อให้ไปข้างหน้าได้
เป็นที่น่าสงสารแก่คนที่ผ่านไปมา
ผมยืนลังเล อยู่พักใหญ่ เดินตามไป
ตั้งใจแน่วแน่ว่า จะเอาใส่ขันใบนั้น

แต่. . .พอลับตาคน ชายร่างพิการขาขาดข้างหนึ่ง
ข้างที่มีก็ มีแผลสดๆ แมลงวันตอม
เสื้อผ้ามอมแมม ขาดรุ่งริ่ง กลับ รื้อกองถุงพลาสติกใบใหญ่
รื้อเอาเสื้อผ้าที่ซ่อนไว้ เอาขาเทียม
เอากระเป๋าผ้า มาใส่เศษเงิน แล้วบ่นว่า . . .
"แม่ง. . . ได้น้อยชิบหาย"

หลังจากเปลี่ยนเสร็จ ก็ลุกขึ้นเดินไปถนน โบกแท็กซี่จากไป
ปล่อยให้ คนใจบุญอย่างผม ยืนอึ้ง!!!
และแอบคิดว่า . . . คนใจบุญหลายคนยังขึ้นรถเมล์กลับเลย

เจ้าเหรียญ 10 บาท ยังคงหมุนอยู่ในมือผมอีกครั้ง
มันเกือบไปอยู่ในกล่องไม้สีดำใบหนึ่ง
ที่มีผู้หญิงผู้ชายกลุ่มหนึ่ง ในชุดเจ้าหน้าที่มูลนิธิแห่งหนึ่ง
เขียนด้วยตัวอักษรภาษาจีน ดูคล้ายแมลงสาป
เดินเข้ามาหาผมแล้วถามว่า
"ทำบุญโลงศพ เสริมดวง เพิ่มวันไหมครับ"

ผมยิ้มแล้วตอบไปว่า
"ไม่ละ ทุกวันนี้ผมก็อยากตายอยู่แล้ว"
ชายผู้นั้น ทำสีหน้าไม่พอใจ บ่นแล้วจากไป
ผมมองเหรียญ 10 อีกครั้ง หมุนมันต่อไป

และแล้วบางอย่าง ที่กำลังเคลื่อนไหวตรงหน้า . . .
ทำให้ผมตัดสินใจบางอย่างลงไป
ผมเดินไปซื้อน้ำขวดใส
ยื่นเหรียญ 10 ให้แม่ค้าน่าใส ที่ยื่นน้ำพร้อมคำหวานๆ ว่า ขอบคุณค่ะ
ผมยิ้มตอบ รับน้ำพร้อมหยิบหลอด 2 หลอด
เดินไปที่เด็ก 2 คน
ผมยื่นน้ำให้แล้วบอกว่า "เอาน้องน้ำ กินซะ แล้วขวดพี่ให้"
เจ้าหนูมองหน้าผมอย่างสงสัย แต่ก็รับน้ำ พร้อมยกมือไหว้ขอบคุณ
แล้วเดินจากไป

ผมยืนมองเจ้าหนูทั้ง 2 คน ที่กำลังแบกถุงปุ๋ย
ที่บรรจุขวดพลาสติกเปล่าด้วยใจเบิกบาน
อย่างน้อยๆเจ้าหนู 2 คนนี้ ไม่ร้องขอเงินทองจากใคร
แต่. . . เลือกที่จะเอาสิ่งที่คนอื่นไม่ต้องการ ไปเป็นเงินให้ตนเอง
และอย่างน้อยๆ เค้า 2 คนช่วยคนอีกหลายคนในการคัดแยกขยะ
ผมยิ้มอีกครั้ง อย่างน้อยๆ 10 บาทที่ผมเสียไปมันคุ้มค่าจริงๆ . . .

ข่าว:

ตอบ

สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: กระตุกหางแมว

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน

ข้อความโดย: lek