ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ตุลาคม 01, 2010, 09:21:14 am »

 :27: หนังบางเรื่องมันจะเศร้าๆอ่ะพี่มด ผมดูไม่ไหวถ้าดูแล้วติด แล้วพอถึงตอนเศร้าๆผมจารับไม่ได้ ทรมานใจ อิอิ
เรื่องนี้มุมกล้องสวยดีครับ นางเอกน่ารักมาก ขอบคุณครับพี่มด :13:
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 01, 2010, 09:04:10 am »


 
ทาคาโกะ มัตสึ - - ดารานำคนเดียวของเรื่อง

     บทของ นิเรโนะ ของ ทาคาโกะ มัตสึ น่าจะเป็นการมารับบทนำแบบเต็มๆ ตัวครั้งแรกในภาพยนตร์ หลังจากที่เล่นละครโทรทัศน์และเคยรับบทสมทบใน Tokyo Biyori มาในปี 1997

     ที่น่าตลกก็คือ มัตจัง เกิดที่โตเกียว แต่นิเรโนะใน April Story นั้นดูจะไม่ชินกับเมืองใหญ่แห่งนี้เอาเสียเลย และแม้ความขัดแย้งระหว่างตัวจริงกับการแสดงจะมีมากขนาดนั้นก็ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเธอ

     มัตจังเติบโตมาในครอบครัวคณะละครคาบูกิ ตระกูลของเธอมีชื่อไม่น้อยในวงการ นั่นจึงเป็นโอกาสให้เธอได้หัดร้องรำและแสดงท่าทางมาตั้งแต่เด็ก รวมถึงการซึมซับเอาวัฒนธรรมแบบเก่ามาไว้ในตัวอย่างเต็มที่ ต่างจากเด็กสาวที่เติบโตมาในยุค 80 รุ่นๆ เดียวกันที่ไปสนใจดนตรีป๊อบจากตะวันตกมากกว่า

     เพราะละครคาบูกิ ทำให้มัตจังมีโอกาสเข้ามาในวงการบันเทิง เธอเล่นละครโทรทัศน์ก่อนในราวปี 1994 และอีกประมาณ 3 ปีต่อมา เธอก็ได้ทำงานเพลง - อันเป็นความปรารถนาสูงสุดของเธอ

     ซิงเกิ้ลแรก Ashita, Haru Ga Kitara ประสบความสำเร็จพอสมควร จนได้มีซิงเกิ้ลตามมาอีก 3 เพลง และอัลบั้มแรกของเธอก็ออกมาพร้อมกับการต้อนรีบจากแฟนๆ เป็นอย่างดี

     ทาคาโกะ มัตสึ กลายเป็นดาวรุ่งในวงการอย่างรวดเร็ว เธอมีละครที่เรตติ้งสูง งานเพลงที่ถูกใจวัยรุ่น ที่สำคัญการที่เธอเขียนเพลงเองทำให้ภาพของเธอดูดีกว่าศิลปินทั่วๆ ไปในระดับหนึ่ง

     งานที่น่าจดจำของมัตจังนอกเหนือไปจากละครสุดฮิต (Long Vacation - วุ่นนักรักซะเลย, Love Generation - รักนี้เพื่อเธอ, ทั้งสองเรื่องเล่นกับ ทาคูยะ คิมูระ) และเพลงติดชาร์ตแล้ว ก็เห็นจะเป็น April Story ของชุนจิ อิวาอิ นี่เอง เธอได้ฉายภาพความเป็นนักแสดงที่มีด้านที่อ่อนโยนน่าทะนุถนอมออกมา และเป็นที่ชื่นชอบของแฟนๆ เป็นอย่างยิ่ง. 
 
Award

1998 Pusan International Film Festival : PSB Audience Award
 
   
ชื่อภาพยนตร์      April Story
เพียงเพื่อรอพบหัวใจเรา
ประเทศ        ญี่ปุ่น
ปีที่สร้าง        1998
กำหนดฉาย      3  มีนาคม  พ.ศ. 2548
ประเภท      โรแมนติก
ความยาว          67   นาที
นักแสดงนำ      Takako Matsu
Kahori Fujii
Kazuhiko Kato
Seiichi Tanabe
ทีมงานผู้สร้าง       ผู้กำกับการแสดง Shunji Iwai 
ผู้จัดจำหน่าย         Mongkol Cinema
 
Official Site       -


http://jkdramas.com/movies/05/aprilstory/



I STAND ALONE - Takako Matsu

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 01, 2010, 08:50:31 am »



โลกของความรักในวันฝนตกกลางฤดูร้อน

     April Story (1998) เป็นงานตามหลังความสำเร็จ (Love Letter) และความล้มเหลว (Swallowtail & Butterfly) ของผู้กำกับชุนจิ อิวาอิ มันเรียบง่ายมากขึ้น พล็อตเรื่องบางเบา ในขณะที่รายละเอียดก็ไม่ได้ถูกวางไว้อย่างซับซ้อน

     อิวาอิและโนโบรุ ชิโนดะ ผู้กำกับภาพคู่ใจ ได้สร้างสไตล์อันเป็นเอกลักษณ์มาแล้วในงานก่อนหน้านี้ ชิโนดะชอบแสงที่ฟุ้งออกมากินพื้นที่ส่วนอื่นๆ ตรงกับอิวาอิ ที่อยากให้หนังของเขามีบรรยากาศเหมือนล่องลอยอยู่ในความฝันเช่นนั้น

    แต่กับ April Story ดูจะเป็นหนังที่แสงฟุ้งมากกว่างานชิ้นใดๆ ทั้งหมดของทั้งคู่ ชิโนดะถ่ายภาพออกมาเป็นไวด์สกรีน - ซึ่งนอกจากจะต้องห่วงเรื่องการวางองค์ประกอบภาพในพื้นที่อันกว้างแล้ว - ปัญหาใหญ่คือการควบคุมการเคลื่อนที่ของกล้องให้รับกับแสงแดด - - ที่ชุนจิ อิวาอิ ต้องการเน้นให้มันมีบทบาทสำคัญต่อเนื้อเรื่องด้วย

     หลักๆ แล้วหนังเรื่องนี้พูดถึงการเติบโตของเด็กสาวคนหนึ่งที่ต้องมาใช้ชีวิตตามลำพังครั้งแรก แม้ อิวาอิ จะใส่อะไรเปิ่นๆ ของเธอลงไปจนคล้ายกับเรื่องล้อเล่น แต่หนังก็ยังนุ่มนวลสำหรับคนที่เชื่อมั่นในความรู้สึกอันบริสุทธิ์ และแน่นอน รักแรกที่ไม่มีใครลืมได้ลง

     ชุนจิ อิวาอิ มักได้รับคำชมว่าเป็นนักสร้างบรรยากาศกับอารมณ์ร่วมชั้นเซียน และสิ่งที่เขาได้ทำไว้กับ April Story - ทั้งๆ ที่หนังมีความยาวแค่ 67 นาที - ก์พิสูจน์คำกล่าวนั้นได้ชัดเจนที่สุด



[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=zN81X3_G1iE&feature=related[/youtube]

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 01, 2010, 08:46:22 am »





“ ความรักคือความทรงจำ สิ่งที่มีค่าที่สุดคือการดูแลรักษา ”
 
 
      หนังรักใสสะอาดที่มาพร้อมกับวันฝนตกกลางฤดูร้อน April Story ได้ชื่อว่าเป็นหนังรักที่ดูง่ายและสบายตาที่สุดของผู้กำกับ ชุนจิ อิวาอิ ที่ส่งให้ ทาคาโกะ มัตสุ แจ้งเกิดในฐานะIdol อย่างเต็มตัว ........ หนังเรื่องนี้มาพร้อมกับฉากจี๊ดและอารมณ์อุ่น ๆ ของสาวน้อยช่างฝัน ที่เดินทางตามรักแรกเข้ามาในโตเกียวโดยมีกระดุมเม็ดที่ 2 จากเสื้อนักเรียนเขาในวันจบการศึกษาเป็นเครื่องรางนำโชค ....

** ปล.คนญี่ปุ่นเชื่อว่ากระดุมเม็ดที่ 2 จะเป็นสิ่งนำโชคด้านความรักเพราะเป็นกระดุมเม็ดที่อยู่ใกล้หัวใจมากที่สุด ...
 
 

ความรักคือความทรงจำ

     ตัวหนังเปิดตัวด้วยการย้ายบ้านของ นิเรโกะ อุซุกิ สาวฮอกไกโด ที่ย้ายมาอยู่หอพักเล็กๆ ในโตเกียวเพื่อนเตรียมเข้าเขียนในมหาวิทยาลัย มุซาชิ และ การปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ จนวันหนึ่ง อุซุกิ ได้ไปที่ร้านหนังสือ มุซาชิ ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับมหาวิทยาลัย หนังแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า เธอไม่ได้มาที่นี่โดยบังเอิญ เธอมาด้วยความตั้งใจแน่วแน่เพียงเพื่อจะรอพบใครบางคน


สิ่งที่มีค่าที่สุดคือการดูแลรักษา


     มาถึงตอนนี้ ทั้ง อุซุกิ และคนดู รับรู้แล้วว่า เรื่องบังเอิญที่ว่านั้นมันไม่มีจริงเลย อุซุกิ ไม่ได้มาที่โตเกียวเพื่อจะเปิดโลกทัศน์ของเธอ ไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะทดสอบตัวเองหรือด้วยสาเหตุอื่นใดทั้งนั้น แต่เธอตั้งใจมาที่นี่เพื่อมาตามหา " ความฝัน" ต่างหาก ความฝันสมัยมัธยมที่แม้แต่เธอคงยังไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นจริงขึ้นมาได้ แต่อย่างน้อยเธอได้พยายามอย่างหมดหัวใจไปแล้ว ฉากสุดท้ายที่ อุซุกิ ถือร่มหักๆ สีแดงสดใสที่ได้มาจากร้านหนังสือ ภาพที่เธอเดินกึ่งวิ่งท่ามกลางสายฝนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข คงบอกได้อย่างดีว่า เธอได้พบกับความฝันที่เธอดั้นด้นมาหาแล้วและแน่นอนว่าการกลับไปที่ร้านหนังสือ มุซาชิ ครั้งต่อไปนั้น เธอคงจะไม่ได้เป็นเพียงแค่ "คนมาซื้อหนังสือ" อีกคนหนึ่งเท่านั้นเป็นแน่



[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=JbbBtBXp_Tk&feature=related[/youtube]