ข้อความโดย: theerada
« เมื่อ: ตุลาคม 08, 2010, 11:19:28 am »สบายๆๆ 
โมทนาค่ะ
โมทนาค่ะขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ตุลาคม 08, 2010, 12:50:49 am »
ผมก็ชอบการเดินทางครับพี่เล็ก แต่ผมจะฉายเดี๋ยวบ่อยๆ 
อนุโมทนาครับข้อความโดย: lek
« เมื่อ: ตุลาคม 07, 2010, 08:13:10 pm »ความรัก กับ รองเท้าที่ไม่พอดี (ไว้เตือนสติตัวเอง)
วันหนึ่ง .........ฉันอยากได้รองเท้า
ฉันเดินเข้าไปในร้านที่มีรองเท้าหลากสี-หลายแบบวางเรียงราย
ร้ า น แ ล้ ว ร้ า น เ ล่ า แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้รองเท้าถูกใจ
กลับไปด้วยแม้แต่คู่เดียว เลือกแล้ว เลือกอีกจนในที่สุด
ก็มาหยุดอยู่หน้ากระจกร้านหรูแห่งหนึ่ง
รองเท้าส้นสูงสีส้มคู่นั้นสะท้อนเงาเฉิดฉายผ่านกระจกออกมา
แตะตาฉันตั้งแต่แรกเห็น มันช่างเป็นรองเท้าที่สวยจน
อยากมีไว้ประดับคู่เท้าในทุกย่างก้าว โดยไม่รอรี......ฉัน
เดินตรงลิ่วเข้าไปหามัน แม้ป้ายราคาเล็ก-เล็กที่ติดเอาไว้
จะบอกราคาที่ไม่เล็กนัก แต่ฉันไม่ลังเลสักนิดเดียว
ที่จะจ่ายเงินจำนวนนั้นออก ไปเพื่อให้ได้รองเท้า
ที่ถูกใจที่สุดในวันนี้ 'แน่นนิดนึงนะคะ...มีคู่ใหม่ที่ใหญ่กว่านี้มั้ย'
ฉันถามพนักงานขายขณะที่กำลังพยายามสอดเท้าลงไป
ในรองเท้าคู่สวยให้พอดี แล้วพบว่ามันพอดิบพอดี จนขยับเท้าไม่ได้
'ไม่มีหรอกค่ะ....เรามีแบบละคู่เท่านั้น รับรองว่า ใส่แล้วไม่ซ้ำแบบใคร’
พนักงานขายเสนอข้อได้เปรียบในการซื้อสินค้า
'แต่ดิฉันว่าใส่แล้วก็พอดีนะคะ เผื่อมันยืดออกอีกนิดหน่อย'
เธอยังคงเสนอต่อเมื่อเห็นแววตาที่ฉันชื่นชมสินค้าของเธอ
เย็นวันนั้นฉันกลับบ้านด้วยรอยยิ้มกรุ่นพร้อมกับรองเท้าคู่สวยที่อยู่ในมือ
ฉันจัดแจงโยนรองเท้าผ้าใบคู่เก่าที่ใส่มาแรมปีทิ้งไป อย่างไม่แยแส
วันรุ่งขึ้น ฉันออกเดินด้วยรองเท้าคู่ใหม่อย่างเฉิดฉาย
ยิ่งมีใครต่อใครชมว่ามันสวยนักหนาฉันก็ยิ่งปลื้มใจ
ทว่าไม่ทันข้ามวันรองเท้าเจ้ากรรมก็แผลงฤทธิ์จนฉันเดินโขยกเขยก
และเย็นวันนั้นฉันก็ต้องกลับมาบ้านพร้อมกับเท้าที่ระบม
ห า ก ชี วิ ต ค น เ ร า เ ป็ น เ ห มื อ น ก า ร เดิ น ท า ง ไ ก ล
ความรัก ก็คงเป็นเหมือน รองเท้า
แ ท้ ที่ จ ริ ง แ ล้ ว น่ ะ น ะ
ฉันว่าคนเราไม่ได้ต้องการ 'รองเท้าสวย'
มากไปกว่า- - รองเท้าที่ใส่สบาย
แต่ก็นั่นแหละ ใคร ๆ ก็ย่อมชอบรองเท้าสวย-สวยด้วยกันทั้งนั้น
ถึงไม่น่าแปลกที่หลายคนมักตัดสินใจซื้อรองเท้าเพราะว่า
'มันสวย ' มากกว่า 'มันพอดีกับเท้า'
และแม้มันจะใส่แล้วคับไปนิด...อึดอัดไปหน่อยก็ยังไม่วางมือ
เหตุเพราะว่า มันสวยถูกใจ หรือแม้มันจะราคาแพงลิบลิ่ว
ก็ยังอยากเป็นเจ้าของให้ได้
หากว่าเราต้องเดินทางอีกไกล แม้จะมีรองเท้าสวยหรู ราคาแพง
ยี่ห้อแบรนด์เนม มันก็คงไม่มีประโยชน์
แม้จะสวยแค่ไหนแต่ถ้ามันทำเท้าเราเจ็บ...สุดท้ายก็คงต้องถอดมันออก
เพราะถ้าขืนเราเดินทั้งเท้าเจ็บ-เจ็บเราคงไปไม่ถึงปลายหนทาง
ค ว า ม รั ก ก็ เ ช่ น กั น เราอาจใฝ่ฝันที่จะมีคนรักสวย รวย เก่ง ฉลาด เลิศ หรู
แต่ความจริงแล้ว .... เราเพียงต้องการคน ๆ นั้นเพื่อให้ตัวเราดูดีขึ้นมาเท่านั้นเอง
ฉันว่านะ....รองเท้าที่ใส่แล้วสบายไม่จำเป็นต้อง สวยเด่นอะไร
เพราะฉะนั้น
คนที่จะมาจับจูงมือเราไปตลอดทางของชีวิต
ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีเลิศที่สุดจนใครนึกอิจฉา
แต่คงเป็น...คนที่เค้ารักเรา ดูแลเรา
ดีต่อเราเข้าใจเราไม่ทำให้เราเจ็บ ไม่ทำให้เสียใจ ซะมากกว่า...
บางที...การใส่รองเท้าที่เดินแล้วสบายมันอาจทำให้
เรามีความสุขมากกว่า เพราะฉันเชื่อว่ามันจะพาเราไปจนถึง
จุดหมายโดยที่เราไม่ต้องเจ็บเท้าและนึกอยากจะโยนมันทิ้งไป
เสียให้รู้แล้วรู้รอด ตลอดการเดินทาง...
__________________________________
วันหนึ่ง .........ฉันอยากได้รองเท้า
ฉันเดินเข้าไปในร้านที่มีรองเท้าหลากสี-หลายแบบวางเรียงราย
ร้ า น แ ล้ ว ร้ า น เ ล่ า แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะได้รองเท้าถูกใจ
กลับไปด้วยแม้แต่คู่เดียว เลือกแล้ว เลือกอีกจนในที่สุด
ก็มาหยุดอยู่หน้ากระจกร้านหรูแห่งหนึ่ง
รองเท้าส้นสูงสีส้มคู่นั้นสะท้อนเงาเฉิดฉายผ่านกระจกออกมา
แตะตาฉันตั้งแต่แรกเห็น มันช่างเป็นรองเท้าที่สวยจน
อยากมีไว้ประดับคู่เท้าในทุกย่างก้าว โดยไม่รอรี......ฉัน
เดินตรงลิ่วเข้าไปหามัน แม้ป้ายราคาเล็ก-เล็กที่ติดเอาไว้
จะบอกราคาที่ไม่เล็กนัก แต่ฉันไม่ลังเลสักนิดเดียว
ที่จะจ่ายเงินจำนวนนั้นออก ไปเพื่อให้ได้รองเท้า
ที่ถูกใจที่สุดในวันนี้ 'แน่นนิดนึงนะคะ...มีคู่ใหม่ที่ใหญ่กว่านี้มั้ย'
ฉันถามพนักงานขายขณะที่กำลังพยายามสอดเท้าลงไป
ในรองเท้าคู่สวยให้พอดี แล้วพบว่ามันพอดิบพอดี จนขยับเท้าไม่ได้
'ไม่มีหรอกค่ะ....เรามีแบบละคู่เท่านั้น รับรองว่า ใส่แล้วไม่ซ้ำแบบใคร’
พนักงานขายเสนอข้อได้เปรียบในการซื้อสินค้า
'แต่ดิฉันว่าใส่แล้วก็พอดีนะคะ เผื่อมันยืดออกอีกนิดหน่อย'
เธอยังคงเสนอต่อเมื่อเห็นแววตาที่ฉันชื่นชมสินค้าของเธอ
เย็นวันนั้นฉันกลับบ้านด้วยรอยยิ้มกรุ่นพร้อมกับรองเท้าคู่สวยที่อยู่ในมือ
ฉันจัดแจงโยนรองเท้าผ้าใบคู่เก่าที่ใส่มาแรมปีทิ้งไป อย่างไม่แยแส
วันรุ่งขึ้น ฉันออกเดินด้วยรองเท้าคู่ใหม่อย่างเฉิดฉาย
ยิ่งมีใครต่อใครชมว่ามันสวยนักหนาฉันก็ยิ่งปลื้มใจ
ทว่าไม่ทันข้ามวันรองเท้าเจ้ากรรมก็แผลงฤทธิ์จนฉันเดินโขยกเขยก
และเย็นวันนั้นฉันก็ต้องกลับมาบ้านพร้อมกับเท้าที่ระบม
ห า ก ชี วิ ต ค น เ ร า เ ป็ น เ ห มื อ น ก า ร เดิ น ท า ง ไ ก ล
ความรัก ก็คงเป็นเหมือน รองเท้า
แ ท้ ที่ จ ริ ง แ ล้ ว น่ ะ น ะ
ฉันว่าคนเราไม่ได้ต้องการ 'รองเท้าสวย'
มากไปกว่า- - รองเท้าที่ใส่สบาย
แต่ก็นั่นแหละ ใคร ๆ ก็ย่อมชอบรองเท้าสวย-สวยด้วยกันทั้งนั้น
ถึงไม่น่าแปลกที่หลายคนมักตัดสินใจซื้อรองเท้าเพราะว่า
'มันสวย ' มากกว่า 'มันพอดีกับเท้า'
และแม้มันจะใส่แล้วคับไปนิด...อึดอัดไปหน่อยก็ยังไม่วางมือ
เหตุเพราะว่า มันสวยถูกใจ หรือแม้มันจะราคาแพงลิบลิ่ว
ก็ยังอยากเป็นเจ้าของให้ได้
หากว่าเราต้องเดินทางอีกไกล แม้จะมีรองเท้าสวยหรู ราคาแพง
ยี่ห้อแบรนด์เนม มันก็คงไม่มีประโยชน์
แม้จะสวยแค่ไหนแต่ถ้ามันทำเท้าเราเจ็บ...สุดท้ายก็คงต้องถอดมันออก
เพราะถ้าขืนเราเดินทั้งเท้าเจ็บ-เจ็บเราคงไปไม่ถึงปลายหนทาง
ค ว า ม รั ก ก็ เ ช่ น กั น เราอาจใฝ่ฝันที่จะมีคนรักสวย รวย เก่ง ฉลาด เลิศ หรู
แต่ความจริงแล้ว .... เราเพียงต้องการคน ๆ นั้นเพื่อให้ตัวเราดูดีขึ้นมาเท่านั้นเอง
ฉันว่านะ....รองเท้าที่ใส่แล้วสบายไม่จำเป็นต้อง สวยเด่นอะไร
เพราะฉะนั้น
คนที่จะมาจับจูงมือเราไปตลอดทางของชีวิต
ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีเลิศที่สุดจนใครนึกอิจฉา
แต่คงเป็น...คนที่เค้ารักเรา ดูแลเรา
ดีต่อเราเข้าใจเราไม่ทำให้เราเจ็บ ไม่ทำให้เสียใจ ซะมากกว่า...
บางที...การใส่รองเท้าที่เดินแล้วสบายมันอาจทำให้
เรามีความสุขมากกว่า เพราะฉันเชื่อว่ามันจะพาเราไปจนถึง
จุดหมายโดยที่เราไม่ต้องเจ็บเท้าและนึกอยากจะโยนมันทิ้งไป
เสียให้รู้แล้วรู้รอด ตลอดการเดินทาง...
__________________________________