ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: ตุลาคม 08, 2010, 01:37:02 pm »
อุบเงียบมานานถึง 5 ปี ไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้มาก่อน นอกจากคนในครอบครัวว่าตนเองป่วยเป็นมะเร็งเต้านม สำหรับ นางปวีณา หงสกุล ประธานมูลนิธิปวีณา หงสกุล เพื่อเด็กและสตรี ล่าสุดยอมเปิดใจหลังได้รับแต่งตั้งจากศูนย์สิริกิติ์บรมราชินีนาถเพื่อโรค มะเร็งเต้านมโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย ให้เป็นทูตโครงการรณรงค์ต้านภัยมะเร็งเต้านม ปี 2552 พร้อมเปิดตัวพ็อกเกตบุ๊ก ไดอารี่ ปวีณา หงสกุล สู้ชนะมะเร็งร้ายใน 5 ปี บอกเล่าเรื่องราวชีวิตและประสบการณ์การต่อสู้กับโรคมะเร็งและโรค หัวใจ เมื่อเร็วๆ นี้ ที่ศูนย์ สิริกิติ์บรมราชินีนาถ โรงพยาบาลจุฬาฯ รายได้ส่วนหนึ่งจากการจำหน่ายหนังสือมอบให้ศูนย์สิริกิติ์บรมราชินีนาถฯ และมูลนิธิปวีณา หงสกุล เพื่อเด็กและสตรี
นางปวีณา กล่าวว่า ทราบว่าเป็นมะเร็งเต้านมเมื่อปี 2547 หลังจากคลำเจอก้อนเนื้อที่หน้าอกด้านขวาขณะอาบน้ำ ผ่านไปหลายวันยังไม่หายจึงไปพบ รศ.นพ.กฤษณ์ จาฏามระ ผู้ก่อตั้งและหัวหน้าศูนย์สิริกิติ์บรมราชินีนาถฯ พบว่าเป็นมะเร็งเต้านมต้องทำการผ่าตัด ความรู้สึกแรกคือ ถามตัวเองว่าจะตายเมื่อไหร่ จะทำอะไรทันไหม เป็นห่วงลูกยังเล็ก ห่วงงานของมูลนิธิและประชาชน ต้องรีบวางแผนงานให้เสร็จก่อนตาย เราตายไม่เป็นไรแต่ไม่อยากให้คนข้างหลังเดือดร้อน
"ช่วงนั้นอยู่ในช่วงหาเสียงเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ปี 2548 พอดี หลังผ่าตัดหนึ่งวันก็ลุยหาเสียงตามปกติ ยังทำงานใช้ชีวิตเหมือนเดิมทุกอย่างไม่มีใครรู้นอกจากคนในครอบครัว หลังเลือกตั้งเสร็จต้องผ่าตัดเป็นครั้งที่ 2 ที่ต่อมน้ำเหลืองใต้รักแร้ เพื่อดูว่ามะเร็งลุกลามหรือไม่ พบว่าลามไปถึง 2 ต่อมแล้ว แต่โชคดีที่ยังไม่ถึง 4 ต่อม ซึ่งถ้ามากกว่า 4 ต่อม อันตรายมาก"
หญิงแกร่งกล่าวต่อว่า หลังจากนั้นจึงทำเคมีบำบัดและฉายแสงเพื่อไม่ให้มะเร็งลุกลาม แต่ก่อนทำในเดือน เม.ย. 2548 คุณหมอตรวจพบว่าหัวใจกระโดด เต้นผิดจังหวะคือเต้นเร็วเกินไป ต้องผ่าตัดใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจก่อนถึงทำคีโมได้ เนื่องจากยาคีโมบางตัวมีผลกับหัวใจ ตอนนั้นรู้สึกกลัวมากและสับสน แต่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เริ่มทำคีโมในเดือน ก.ค. 2548 ทำอยู่ 6 ครั้ง แต่ละครั้งห่างกัน 4-6 สัปดาห์ โชคดีไม่แพ้มาก ผมไม่ร่วง มีอ่อนเพลียเล็กน้อย และโดนแดดไม่ได้คันยุบยิบ ตัวร้อนมากต้องดื่มน้ำเย็นตลอด หงุดหงิดง่าย ต่อมาต้องฉายแสงอีก 30 ครั้ง และกินยาแอนตี้ฮอร์โมน ซึ่งเป็นยาป้องกันไม่ให้ฮอร์โมนไปกระตุ้นเซลล์มะเร็งทำให้เนื้อมะเร็งไม่เจริญเติบโต หลังรักษาครบถ้วนคุณหมอบอกว่าหายร้อยละ 95 แล้ว ที่เหลือคือต้องตรวจทุก 4 เดือน ระหว่างนั้นทำงานเหมือนเดิมไม่มีใครรู้
"สำหรับผู้ป่วยเรื่องกำลังใจสำคัญที่สุด ดีที่ได้กำลังใจจากครอบครัวโดยเฉพาะลูกชาย (ษุภมน หงสกุล หุตะสิงห์) คอยดูแลพาไปหาหมอ พาลงพื้นที่ อีกทั้งยังลงสมัคร ส.ก. เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระของแม่ ทำให้มีแรงใจสู้มาได้
อยากให้ประชาชนโดยเฉพาะผู้หญิงรู้ว่าเป็นมะเร็งไม่ตายเสมอไป ถ้าตรวจเจอและรักษาได้เร็ว ยิ่งมีโอกาสหายมาก และรู้สึกดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของผู้ที่ได้ทำตามพระราชเสาวนีย์ในสมเด็จ พระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ที่ทรงมีพระราชประสงค์ให้ศูนย์สิริกิติ์พระบรมราชินีนาถฯ เป็นที่พึ่งของผู้หญิง และสัญญาว่าจะทำงานรับใช้ศูนย์แห่งนี้ตลอดไป" นางปวีณากล่าว