ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 13, 2010, 09:27:58 pm »




24

ใต้ต้นหลิวร่มครึ้ม
ฉันกับเพื่อน
นั่งร้องเพลงพลาง
หัวเราะพลาง
วันเวลาที่เคลื่อนคล้อยไป
ช่างเปี่ยมด้วยความสุข
อันเกิดจากมิตรภาพ
แท้จริงเชียว

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 09, 2010, 09:33:57 pm »



23

มวลไม้ป่าข้างกระท่อมฉัน
ชวนกันตกดอกออกช่อ
รอรับแขกผู้มาเยือน
อันได้แก่ฤดูใบไม้ผลิ
ใบไม้แห้ง
ที่หลงเหลือจากฤดูใบไม้ร่วง
ยามนี้ไม่มีให้เห็นแม้ใบเดียว
ป่าทั้งป่าดาดาษด้วยดอกและใบอ่อน
ฉันเองก็รู้สึกสดชื่นบันเทิงใจ
เร่งรีบเข้าไปในหมู่บ้าน
เพื่อพบกับเด็ก ๆ
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 09, 2010, 08:48:12 pm »



22

เมื่อกระหาย
ฉันระงับความกระหายนั้น
ด้วยเหล้าสาเก
บ่ายวันนี้หลังจากดื่มแล้ว
ฉันออกจากกระท่อมมานอนเล่น
ใต้ต้นเชอรี่กลางทุ่ง
ดอกเชอรี่พริ้วระริก
กลางสายลมอ่อน
ช่วยขับกล่อมให้ฉันเคลิ้มหลับ
ครู่หนึ่งผ่านไป
โลกทั้งโลกของฉัน
ก็พลันเรื่อรางกลายเป็นความฝัน
อันงดงามแสนหวาน
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 30, 2010, 05:57:07 pm »




21

ในบาตรของฉัน
ดอกไม้ป่าที่เก็บมา
คลุกเคล้าผสมผสาน
เข้าเป็นหนึ่งเดียว
กับองค์พุทธะ
ผู้เป็นจอมแห่งไตรโลก
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 30, 2010, 05:54:11 pm »





20

วันนี้ฉันตั้งใจ
จะเข้าไปชมดอกพีชบาน
ที่ในหมู่บ้าน
แต่เมื่อผ่านมาทางแม่น้ำ
ก็ได้พบเห็นดอกไม้ป่า
บานสะพรั่งริมลำธาร
เป็่นอันว่าวันนี้ทั้งวัน
ฉันไปไม่ถึงหมู่บ้าน
เพราะมัวแต่เฝ้าชม
ดอกไม้บานอยู่ฝั่งแม่น้ำนั้น
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 30, 2010, 05:48:21 pm »




19

ท่ามกลางปุยหมอกสลัวราง
และรัศมีอบอุ่นของดวงตะวัน
แห่งฤดูใบไม้ผลิ
ฉันกับเด็ก ๆ ในหมู่บ้าน
เริงเล่นกลางทุ่งหญ้า
ทั้งฉันและเด็ก
ไม่มีใครต้องการ
ให้วันเวลาอันสนุกสนานนั้น
ค่ำมืดลงเลย
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 30, 2010, 05:45:08 pm »



18

ชีวิตของฉันนี้
ผูกพันอยู้กับของสองสิ่ง
คือเหล้าสาเกหนึ่ง
กับดอกไม้บานอีกหนึ่ง
ชีวิตในวันนี้
มีเหล้าสาเกกับมวลปุบผาเป็นเพื่อน
วันพรุ่งนี้
ทุกอย่างยังเช่นเดิม
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 30, 2010, 05:42:25 pm »




17

ฤดูใบไม้ผลิปีนี้
วันวานช่างผ่านผันไปรวดเร็วนัก
ณ ป่าไม้ใต้ศาลเจ้าแห่งนั้น
ฉันกับเด็ก ๆ วิ่งเล่น
กลางแสงอันอบอุ่นแห่งดวงตะวัน
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 30, 2010, 05:21:06 pm »



16
 
ทุกเช้าของวันใหม่
ฉันจะเข้าไปในหมู่บ้าน
เพื่อบิณฑบาต
เช้าฤดูใบไม้ผลินี้ก็เช่นกัน
ฉันเดินออกจากกระท่อม
พร้อมบาตรน้อยในมือ
เดินออกมาได้หน่อยหนึ่ง
สายตาก็ปราดไปเห็น
ดอกไวโอเล็ตสีม่วงขึ้นอยู่เรียงราย
ริมทางเดิน
เพลินเก็บดอกไวโอเล็ต
จนลืมเรื่องบิณฑบาต
มารู้สึกตัวอีกที
ตายล่ะ ตะวันสายโด่งแล้ว
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 27, 2010, 04:10:57 pm »



15

ชีวิตหนอชีวิต
ทำอย่างไรจึงจะลืม
ความงดงามของเจ้าได้
ฤดูใบไม้ผลิเยี่ยมผ่านมาเยือนแล้ว
ดอกเชอรี่บนภูเขาบานสะพรั่ง
รอรับการมาเยือนของลมฤดูใบไม้ผลิ
อา นี่แหละหนอความงดงาม
ของสิ่งที่เรียกว่าชีวิต