ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ตุลาคม 24, 2010, 03:00:32 am »
อนุโมทนาครับพี่แป๋ม^^ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
อนุโมทนาครับพี่แป๋ม^^ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: ตุลาคม 21, 2010, 07:44:08 pm »
พระสูตรสมานใจ
โสกะ หรือ ความเศร้า หมายถึง ความโศกเศร้าในกริยาที่เศร้าโศก
ความเป็นผู้เศร้าโศก ความที่จิตเศร้าโศก ความเศร้าโศกภายในใจ
ความเร่าร้อนในภายใน ความตรมตรอมแห่งจิต ความเผาจิต
ความเสียใจ เมื่อความเศร้าอันเปรียบประหนึ่งลูกศร
ได้ทิ่มแทงในใจของผู้ใดแล้ว อาการย่อมเป็นไปได้ต่างๆ ...
ความโศกย่อมเกิดแต่ของที่รัก ภัยย่อมเกิดแต่ของที่รัก
ความโศกย่อมไม่มีแก่ผู้ปลดเปลื้องได้จากของที่รัก ภัยจักมีแต่ที่ไหน.
ความโศกย่อมเกิดแต่ความรัก ภัยย่อมเกิด แต่ความรัก ความโศกย่อมไม่มี
แก่ผู้พ้นวิเศษ แล้วจากความรัก ภัยจักมีแต่ที่ไหน.
ความโศกย่อมเกิดแต่ความยินดี ภัยย่อมเกิดแต่ความยินดี ความโศกย่อม
ไม่มีแก่ผู้พ้นวิเศษแล้วจากความยินดี ภัยจักมีแต่ที่ไหน
ความโศกย่อมเกิดแต่กาม ภัยย่อมเกิดแต่กาม ความโศกย่อมไม่มีแก่บุคคล
ผู้พ้นวิเศษแล้วจากกาม ภัยจักมีแต่ที่ไหน.
ความโศกย่อมเกิดเพราะตัณหา ภัยย่อมเกิดเพราะตัณหา ความโศกย่อม
ไม่มีแก่ผู้พ้นวิเศษแล้วจากตัณหา ภัยจักมีแต่ที่ไหน.
(สุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท)
แม้แท้จริงแล้ว เหตุของความเศร้าจะสรุปรวมได้อยู่ที่
“เราไม่ได้ในสิ่งที่อยากได้ ” หรือ “ เราได้ในสิ่งที่ไม่อยากได้ ”
แต่เราก็ไม่สามารถถอนความเศร้านั้นออกจากใจได้โดยง่าย...
เรามาลองเสียเวลาสักนิด อ่านและพิจารณาตามเรื่องราวต่างๆ
จากพระไตรปิฎกๆ ซึ่งดึงมาเพื่อเป็นตัวอย่างช่วยคิด
และหวังว่าบางเรื่องบางตัวอย่างจะช่วยให้เราๆ ท่านๆ หลุดหรือถอนตัวเอง
ออกจากความเศร้าได้
http://www.kaowjai.com/index.php?option=com_content&task=category§ionid=7&id=64&Itemid=186