ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ตุลาคม 24, 2010, 03:03:09 am »

ขอบคุณครับพี่แป๋ม :13:
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: ตุลาคม 22, 2010, 08:19:15 pm »



....

....
สุดถนน  บนทางเปลี่ยว
ท้ายที่สุดแล้ว
คนที่เดียวดาย  ก็คือ  เรา.

....
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: ตุลาคม 21, 2010, 09:33:25 pm »






การจะลืมใครสักคน อาจต้องใช้เวลาชั่วชีวิต


    ... จะบอกเลิกกับใครซักคนคงใช้เวลาไม่มาก ... จะชอบใครสักคนอาจใช้เวลามากกว่า
... เเต่จะลืมใครสักคนอาจต้องใช้เวลาชั่วชีวิต


    ชีวิต 3 ช่วงของความรักคือช่วงปลูกต้นรัก กว่าจะบอกรักใครได้สักคน
กว่าจะทำให้เขารู้ว่าเรารู้สึกดี ๆ เเละรู้สึกกับเขาเป็นคนพิเศษ กว่าจะทำความเข้าใจกัน

กว่าจะเรียนรู้กันเเละกัน กว่าจะสนิทกันถึงเเก่น ๆ หนึ่ง



ซึ่งจะสัมพันธ์กลายเป็นคนคนเดียวกันนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ต้องอาศัยทั้งเวลาเเละการเปิดหัวใจเรียนรู้ซึ่งกันเเละกัน
บางครั้งเสียเวลาตั้งนานเเล้วพบว่าไม่ใช่ เราก็ต้องถอยหลังเเล้วเริ่มต้นใหม่อีกที


    ความรู้สึกพิเศษที่มีให้กับคนที่มีความหมายนั้นซับซ้อนมาก ไม่ใช่อยากจะเกิดมันก็เกิดขึ้นมา
ไม่ใช่อยากจะให้มันเกิดกับใครที่ตรงใจเรา บางครั้งเราทำดีเเทบตาย เขาอาจไม่เหลียวมองเราเลยด้วยซ้ำ




        เมื่อความรักงดงามเเล้ว ก็จงรักษามันไว้อย่างดี อาจจะต้องลดความเป็นตัวเองลงบ้าง
อาจจะต้องยอมกันบ้าง
อาจจะต้องเปลี่ยนตัวเองบ้าง เเต่มันก็ดีกว่าจะต้องมานั่งเริ่มต้น นับหนึ่งกันใหม่






หลายครั้งเราพบว่าเราเอาอารมณ์มาเป็นใหญ่ในการตัดสิน การเลิกรักสักครั้งหนึ่ง
เราอาจบอกเลิกเพียงเเค่เดี๋ยวเดียว



 เเละในขณะนั้นก็ไม่เคยคิดถึงเลยว่ากว่าจะรู้จัก กว่าจะรัก กว่าจะรู้ใจกันได้ขนาดนั้น
มันใช้เวลานานเท่าไร



เเถมยังไม่เผื่อคิดอีกด้วยว่า เมื่อเลิกรักกันไปเเล้วเราจะทำใจได้เร็วหรือช้าเพียงไร


การสร้างยากกว่าการทำลายเสมอ เเละการที่จะตัดความรู้สึกผูกพันที่เคยมีร่วมกัน
ภายในระยะเวลาอันสั้น นั้นก็คงไม่ง่ายเช่นกัน เมื่อจะต้องตัดสินใจเรื่องความรักสักครั้งหนึ่ง






จงนึกถึงเวลาดี ๆ ที่เคยมีร่วมกัน นึกถึงความสัมพันธ์ที่ดีที่เคยมี
ร่วมกัน
การลืมใครสักคน อาจจะต้องใช้เวลาชั่วชีวิตเลยทีเดียว


ก่อนจะตัดสินใจอะไรให้คิดให้รอบด้าน เเละเมื่อตัดสินใจอะไรได้เเล้วให้เเน่วเเน่เเละปล่อยมันไป
จงอย่ายึดติดกับกรงขังของความรักที่เราสร้างขึ้นมาเอง




ขอบพระคุณที่มา จาก :
หนังสือ : รักได้อย่างนี้...ไม่มีเสียใจ   
เขียนโดย : ต้นกล้า นัยนา


Pics by : Google