ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ตุลาคม 24, 2010, 03:11:32 am »

 :13: อนุโมทนาครับ
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: ตุลาคม 20, 2010, 08:07:08 pm »


~พระคุณของมารดา~


พระคุณที่ ๑ ...พระคุณที่ทะนุถนอมบุตรในครรภ์...
การได้เกิดเป็นมนุษย์นี้ต้องอาศัยบุญกุศลอันมากมาย จึงจะได้มาปฏิสนธิ
ในครรภ์มารดา บังเกิดอวัยวะและอินทรีย์ต่างๆ มารดาต้องแบกรับน้ำหนัก
ของบุตรดุจดังแบกขุนเขา ทารกเคลื่อนไหว เตะถีบ ทำให้มารดารู้สึกดั่ง
ต้องลมพายุ ห่วงกังวลแต่ทารกในครรภ์จนไม่สนใจแต่งตัวหรือส่องกระจก
หวีผม

พระคุณที่ ๒ ...พระคุณที่ต้องทนทุกข์ขณะให้กำเนิด...
มารดาดูแลครรภ์ถึง ๙- ๑๐ เดือน ต้องทนทุกขเวทนาขณะให้กำเนิด
ทุกเช้ามารดาเหมือนคนป่วยหนัก ทุกวันเหมือนคนสะลึมสะลือ หวาดกลัว
ร้องไห้ (ด้วยฮอร์โมนที่เปลี่ยนแปลง)

พระคุณที่ ๓ ...พระคุณที่ลืมความเจ็บปวด หลังให้กำเนิดบุตรแล้ว...
วันที่มารดาผู้เมตตาให้กำเนิดบุตร อวัยวะภายในรวมทั้งกายและใจดุจจะ
แยกออกจากกัน โลหิตหลั่งไหลดุจดังแพะที่ถูกเชือด เมื่อให้กำเนิดแล้วได้
ยินว่าบุตรนั้นแข็งแรงดี มารดาย่อมบังเกิดความดีใจจนลืมความเจ็บปวด
จนหมดสิ้น ดีใจได้สักครู่ความเจ็บปวดก็ประดังมาอีก

พระคุณที่ ๔ ...พระคุณที่ยอมลำบากเลี้ยงดูบุตรให้มีความสุข...
พระคุณบิดามารดานั้นยิ่งใหญ่นัก รักและเอาใจใส่บุตรตลอดเวลา แม้
ตัวเองจะลำบากลำบนรับความทุกข์ยากเพียงใด ขอเพียงให้บุตรมีความสุข
อิ่มหนำสำราญ มารดาผู้เมตตาไม่เคยปริปากบ่น

พระคุณที่ ๕ ...พระคุณที่ยอมอยู่กับความเปียกชื้นและหนาวเย็นเพื่อให้บุตร
ได้หลับอย่างสบาย...
มารดายอมให้ร่างกายเปียกชื้นและนำบุตรไปไว้ในที่แห้ง เต้านมทั้งสองให้
บุตรได้ดื่ม คอยโอบอุ้มบุตรไว้ป้องกันลมหนาว มารดาต้องคอยกล่อมบุตร
จนกว่าบุตรจะหลับจึงจะวางใจ มารดาจะอธิษฐานเพื่อให้บุตรปลอดภัยโดย
ไม่เคยขอเพื่อตนเองเลย

พระคุณที่ ๖. ...พระคุณที่เลี้ยงดูบุตรด้วยน้ำนม...
พระคุณมารดาผู้เมตตาดุจผืนพสุธาอันยิ่งใหญ่ พระคุณของบิดากว้างใหญ่
ดุจนภากาศ พระคุณของบิดามารดานั้นเทียบเท่ากัน บิดามารดาไม่เคยรัง-
เกียจหรือโกรธเกลียดแม้ว่าบุตรจะพิการแขนขา เพราะบุตรคือเลือดเนื้อเชื้อ
ไขของตน บิดามารดามีแต่ความรักและสงสารในตัวบุตร

พระคุณที่ ๗. ...พระคุณที่ต้องซักล้างเสื้อผ้าที่สกปรกเปื้อนด้วยปัสสาวะ
อุจจาระของบุตร...
มารดาเดิมมีร่างกายที่สวยงามสะอาดสะอ้าน สุขภาพร่างกายแข็งแรง คิ้ว
งามดุจใบหลิว ใบหน้าแดงระเรื่อดุจกลีบบัว เพื่อบุตรจึงต้องตรากตรำทำงาน
หนัก คอยล้างทำความสะอาดสิ่งสกปรกของบุตร ด้วยความสงสารในบุตร
และธิดา ใบหน้าของมารดาผู้เมตตาที่เคยงดงามกลับกลายเป็นหยาบกร้าน
มีริ้วรอย

พระคุณที่ ๘. ...พระคุณที่เฝ้าเป็นห่วงเมื่อบุตรเดินทางไกล...
ความทุกข์อันเกิดจากความตายนั้นเป็นสิ่งที่รับได้ยาก ความทุกข์อันเกิดจาก
การพลัดพรากก็เช่นเดียวกัน เมื่อบุตรจากไปต่างถิ่น มารดาย่อมคิดถึงบุตรที่
จากไปแทบใจจะขาด มารดาเฝ้าคอยบุตรทุกคืนวันจนน้ำตาไหลนับพันสาย
ดุจดังวานรที่ร้องเรียกหาลูกที่หายไป เสียใจปิ่มว่าจะขาดใจตาย

พระคุณที่ ๙ ...พระคุณที่คอยดูแลเอาใจใส่บุตร...
พระคุณของบิดามารดานั้นยิ่งใหญ่ยากยิ่งจะทดแทน เมื่อบุตรมีความทุกข์
มารดาย่อมขอที่จะรับความทุกข์นั้นแทน เมื่อบุตรได้รับความลำบาก มารดา
ย่อมไม่เป็นสุข เมื่อบุตรจะเดินทางไกล มารดาย่อมเป็นห่วงบุตรจะนอนท่าม
กลางความหนาวเหน็บ เมื่อบุตรทุกข์ยาก มารดาย่อมทุกข์ระทมตาม

พระคุณที่ ๑๐ ...พระคุณห่วงหาอาทรบุตรไม่เสื่อมคลาย...
พระคุณของบิดามารดานั้นยิ่งใหญ่ ความห่วงใยนั้นไม่เคยมีว่างเว้น ไม่ว่า
บุตรจะลุก นั่ง ใกล้ ไหล ใจของบิดามารดาย่อมไปอยู่กับบุตรด้วย มารดา
แม้อายุ ๑๐๐ ปี ยังเป็นห่วงและรักบุตรอายุ ๘๐ ปี พึงสำเหนียกว่าความรัก
และพระคุณบิดามารดาที่มีต่อบุตรนั้น จะสิ้นสุดก็ต่อเมื่อความตายมาพราก
จาก...ฯ

~พระพุทธภาษิต...มาตาปิตุคุณภารกตเวทีสูตร~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์

 :33: :33: :33: :33:

ขอขอบคุณ
-------------------------------- ที่นี่ดอทคอม
โพสโดย http://www.dhammadelivery.com/story-detail.php?sto_id=555