ข้อความโดย: sippakorn
« เมื่อ: ตุลาคม 27, 2010, 01:13:39 pm »
โอ้..ช่างเข้าใจสรรหาสิ่งดีๆ มาให้เพื่อนๆ ขอบคุณครับขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
โอ้..ช่างเข้าใจสรรหาสิ่งดีๆ มาให้เพื่อนๆ ขอบคุณครับข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ตุลาคม 24, 2010, 02:34:43 am »
อนุโมทนาครับพี่มด^^ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 19, 2010, 05:18:33 pm »ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 19, 2010, 05:12:16 pm »คนเราทุกคน มักจะมีวันแห่งการเปลี่ยนแปลงชีวิตของตน จากจุดหนึ่งเป็นอีกจุดหนึ่ง ด้วยเหตุการณ์บางอย่าง เอมิลี่ ก็เช่นกัน
เมื่อวันหนึ่งขณะที่เธอกำลังจะแต่งตัวไปทำงาน มีข่าวการตายของเจ้าหญิงไดอาน่าออกทางทีวี เอมิลี่ ตกใจจนทำจุกน้ำหอมตก แต่การตายของเลดี้ได ไม่ใช่จุดเปลี่ยนของชีวิต เอมิลี่ครับ จุกหัวน้ำหอมต่างหาก ที่กลิ้งไปชนขอบด้านล่างของห้องน้ำจนแตก ทำให้เอมิลี่ได้พบกับของสิ่งนี้ ซึ่งเปลี่ยนชีวิตเธอ ตลอดไป
http://www.oknation.net/blog/moviehall/2007/10/11/entry-2
เมื่อวันหนึ่งขณะที่เธอกำลังจะแต่งตัวไปทำงาน มีข่าวการตายของเจ้าหญิงไดอาน่าออกทางทีวี เอมิลี่ ตกใจจนทำจุกน้ำหอมตก แต่การตายของเลดี้ได ไม่ใช่จุดเปลี่ยนของชีวิต เอมิลี่ครับ จุกหัวน้ำหอมต่างหาก ที่กลิ้งไปชนขอบด้านล่างของห้องน้ำจนแตก ทำให้เอมิลี่ได้พบกับของสิ่งนี้ ซึ่งเปลี่ยนชีวิตเธอ ตลอดไป
มันคือกล่องสะสมของเล่นของเด็กชาย ที่บรรจงเก็บซ่อนมันไว้อย่างดี
หากเป็นคนอื่นๆ คงวางมันทิ้งไว้ และเลิกสนใจมัน
แต่เอมิลี่ คิดต่อไปว่า ชายวัย 40 กว่าๆ จะรู้สึกอย่างไรน่ะ ที่ได้พบสิ่งของมีค่าของตัวเองในวัยเด็ก เขาจะมีความสุขมากแค่ไหน
ดังนั้น เอมิลี่ จึงเริ่มค้นหาชายเจ้าของกล่อง
1. เอมิลี่ ไปถาม หญิงผู้ดูแลคอนโด ทำให้เธอ ทราบเรื่องราวของหญิงผู้ดูแลคอนโด ผู้ยังระทมทุกข์ กับการจากไปของสามี กับหญิงอื่น แต่หญิงผู้ดูแล ยังไม่เข้ามาทำงาน และไม่รู้เรื่องราวของคนที่อยู่ห้องเดียวกับเอมิลี่ ก่อนหน้า
2. เอมิลี่ ไปถามจากชายเจ้าของร้านชำ ซึ่งอยู่มาตั้งแต่เกิด แต่เขาแนะนำให้เธอไปถามจากแม่ของเขา
3. เอมิลี่ ต้องไปพบ แม่และพ่อ ของชายร้านชำ ทำให้ทราบชื่อชายที่เคยอยู่ห้อง เอมิลี่ก่อนหน้า
4. ค้นหารายชื่อในสมุดโทรศัพย์ มีชื่อ และสกุลนี้ ซ้ำกันไม่น้อยเลย เอมิลี่ ต้องไปติดตามถึงบ้านของแต่ละคน
5. จนในที่สุด ก็พบเขาแล้ว
แต่แทนที่ เอมิลี่ จะส่งกล่องนั้นให้เขา เธอกลับสืบจนรู้ พฤติกรรมของเขา ว่าเขาต้องเดินผ่านจุดใด เวลาเท่าไร แล้วโทรศัพย์ เข้าตู้สาธารณะ พอดีที่เขาเดินผ่าน เมื่อเขารับ ก็จะพบว่ากล่องสมบัติ ในวัยเด็กของเขา วางอยู่ในตู้โทรศัพย์ เขาตื่นเต้นจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
ภาพในวันเด็กย้อนกลับมา จากสมบัติล้ำค่า ในวัยเด็กของเขา เขาแทบจะเก็บความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่ เขาเข้ามานั่งดื่มในร้านที่เอมิลี่ทำงาน และเล่าเรื่องราวมากมาย เอมิลี่ ได้แต่นั่งนิ่ง และแอบอมยิ้ม ด้วยความภาคภูมิใจ แม้จะเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ แต่มันก็ทำให้ชีวิตของเอมิลี่มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
มันทำให้ชายเจ้าของกล่อง เปลี่ยนแปลงชีวิตตนเอง โดยเอาใจใส่ ต่อลูกหลานมากขึ้น
ใช่ครับ การกระทำของเอมิลี่ ส่งผล อันดี ต่อเด็กชายน้อยๆ คนนี้ด้วย
และ ทำให้เอมิลี่ เริ่มมองรอบๆ ตัว และ คิดจะทำความดีตลอดเวลา
จูงคนตาบอดเดิน ไม่เพียงแค่เดินธรรมดา เธอยังบรรยาย ถึงภาพร้าน และสิ่งที่เดินผ่านอย่างละเอียด ดั่งเหมือนชายตาบอดมองเห็นเอง
ทำให้ชายตาบอด เหมือนกลับมามองเห็นแสงอีกหน
เอมิลี่ พยายามจับคู่ใหม่ นอกจากจะทำให้เพื่อนสาวเสริฟ ของเธอสบายใจที่ไม่ต้องถูกตามตื้อแล้ว ยังทำให้ เพื่อนผู้ทุกข์กับโรคภูมิแพ้ ดูสดใสและมีความสุขขึ้น และทำให้แฟนเก่าของสาวเสริฟ มีความสุขด้วย เรียกว่า ยิงทีเดียว ได้นก 3 ตัว
ชายนักเขียน ผู้ผลงานไม่เคยได้ตีพิมพ์ เอมิลี่ คัดลอกผลงานของเขามาแสดงให้สาธารณชนได้เห็น
การช่วยลูกจ้างร้านชำ อาจจะดูแสบไปสักหน่อย โดยการแอบเข้าไปในห้องของชายเจ้าของร้าน แล้วสลับของส่วนตัวของเขาให้ผิดที่ผิดทาง ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองผิดปกติทางสมองไปรึเปล่า การป่วยของเขา ทำให้ ลูกจ้าง ไม่ต้องโดนดุด่าไปด้วย ทำงานได้อย่างสบายใจครับ
เมื่อเอมิลี่ ได้ฟังข่าว การค้นพบ จดหมายที่หายไปในระหว่างสงคราม เธอก็เกิดไอเดีย สำหรับการช่วยเหลือทางจิตใจแก่ หญิงผู้ดูแลหอพัก เธอ ตัดต่อข้อความในจดหมาย ให้ดูเหมือนเป็นจดหมายที่สามีเขียนให้กับภรรยาสุดที่รัก ก่อนที่จะหายไป เพราะเหตุเครื่องบินตก
จดหมาย ขอโทษ จากทางไปรษณีย์ ที่ทำให้เกิดการตกค้างของจดหมายที่มาถึงผู้รับช้าไปกว่า 10 ปี
10 ปีที่เธอ ต้องอ้างว้าง และชิงชังต่อผู้เป็นสามีที่ปันใจให้หญิงอื่น ใจความในจดหมาย เนการขอโทษต่อเธอ ที่ทิ้งเธอไป และเขาเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว กำลังตั้งใจทำงาน เพื่อปลูกบ้านใหม่ แล้วจะกลับมารับเธอไปอยู่ด้วยกัน
ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไร แต่จดหมายที่เธอได้รับ ทำให้เธอมีความสุขอย่างมาก และเลิกความชิงชังต่อสามีผู้จากไป แม้ว่าเขาจะไม่มีวันกลับมาหาเธออีกก็ตาม
พ่อผู้ไม่เคยไปเที่ยวที่ไหนเลยของเอมิลี่ หลังจากแม่ตาย พ่อก็เก็บตัวอยู่ในบ้าน จนวันหนึ่งพ่อเอาตุ๊กตาที่พ่อซื้อมามาทาสีใหม่ พอบอกว่า แม่ไม่ชบเจ้าตุ๊กตาตัวนี้ มันจึงอยู่แต่ในห้องเก็บของ
แต่วันนี้มันได้ออกมาชมโลกสักที แต่เอมิลี่ทำให้มันได้ไปท่องเที่ยวทั่วโลกเลยครับ เธอขโมยมันออกมาจากบ้าน แล้วทำให้มันไปเที่ยวทั่วโลก โดยเพื่อนสาวแอร์โฮสเตรด ที่นำแมวมาฝากเธอเลี้ยงนั่นเอง
โปสการ์ด ใบแล้วใบเล่า ถูกส่งมาจากที่ต่างๆ ทั่วโลกมาให้พ่อของเธอ โดยไม่มีการจ่าชื่อผู้ส่ง
น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินมันยังกล่อน แต่หัวใจอ่อนๆ ของพ่อ จะทนได้ยังไง ก็เก็บกระเป๋า ไปท่องโลกบ้างจะเป็นไรไป
ชายกระดูกแก้ว ผู้ซึ่งไม่เคยออกไปไหน แต่เขาเป็นผู้เก็บรายละเอียดของผู้คนรอบๆตัวไว้ในภาพวาดของเขา งานอดิเรกที่เขารัก มีบางใบหน้าที่เขายังวาดอารมณ์ไม่ได้ เขากลายเป็นเพื่อนสนิทต่างวัยกับเอมิลี่ เด็กสาวไร้เพื่อน แม้เขาจะไม่เคยออกไปไหน แต่ก็สามารถเข้าใจผู้คนได้ดี โดยเฉพาะเอมิลี่ และ หนุ่มที่เอมิลี่ หลงรัก
ในช่วงเวลาที่ ผู้คนกำลังดีไซน์ การทำความดี เพื่อพ่อ กันอยู่นี้ ตามการรณรงค์ทางสื่อ ใครจะหยิบเอาการทำความดีแบบเอมิลี่ไปเลียนแบบ คิดว่า เธอคงไม่มาเก็บค่าลิขสิทธิ์ น่ะครับ แล้วคุณจะได้รู้ว่า การทำความดี แบบเล็กๆ ก็ให้ความสุขอันยิ่งใหญ่ได้แบบสาวน้อย เอมิลี่
http://www.oknation.net/blog/moviehall/2007/10/11/entry-2
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 19, 2010, 05:11:15 pm »
เอมิลี่ สาวน้อยที่คนตกหลุมรัก ในความน่ารักสดใส และมองโลกในแง่ดีของเธอ เธอปรากฏโฉมให้เราได้เห็นบนจอภาพยนตร์ เมื่อ ปี 2001 แต่ภาพของเธอ ยังตราตรึงใจผู้ชมไม่รู้เลือน
มามองโลกใสๆ ผ่านดวงตา เอมิลี่ กัน ดีกว่าครับ
วัยเด็กของเอมิลี
พ่อของ เอมิลี่ เป็นหมอ แต่เขาไม่ค่อยแตะตัว เอมิลี่ เลย ยกเว้นตอนตรวจร่างกาย ทำให้เอมิลี่ตื่นเต้นมาก จนพ่อคิดว่าหัวใจของเธอ ผิดปกติ
แม่ของเอมิลี่ เป็นครู เธอจึงสอนเอมิลี่ที่บ้าน ด้วยความคิดที่ว่า เอมิลี่ ผิดปกติ ทำให้เอมิลี่ เป็นเด็กที่ไม่มีเพื่อน เธอจึงมักใช้เวลาอยู่ในโลกแห่งจิตนาการของเธอ และเมื่อเธอเสีย แม่ไปกับอุบัติเหตุ
พ่อยิ่งใช้ชีวิตเก็บตัวมากขึ้น และใช้เวลากับการทำที่ฝังอัจฐิ ของแม่
ฤดูกาลหมุนเวียนไป กับความเบื่อหน่ายของเอมิลี่ เมื่อเธอโตพอที่จะไปจากบ้าน เธอจึงออกจากบ้านไปอยู่ต่างเมือง หางานทำ และกลับมาเยี่ยมพ่อทุกสุดสัปดาห์
ร้านกาแฟ หัวมุมถนนในเมืองที่เอมิลี่ไปทำงานเป็นพนักงานเสริฟ
เธอ อาศัยอยู่บน คอนโด ชั้น 5 ที่ที่เธอจะสามารถใช้จินตนาการได้อย่างเสรี
เวลาว่าง เธอมักจะชอบโยนหินลงในสระ และเมื่อเจอหินแบนๆ เธอก็มักจะเก็บมันใส่กระเป๋าไว้เสมอ
เริ่ม สนใจ เธอแล้ว ใช่ไหมครับ แน่นอน เธอ ยังไม่มีแฟนครับ
มาทำความรู้จักคนรอบๆ ตัว เอมิลี่บ้างครับ
หญิงเจ้าของร้าน ในอดีต เคยเป็นนักแสดง เป็นเจ้าของที่ดูแลร้านเองด้วย และเป็นกันเองกับลูกค้า
เพื่อน พนักงานเสริฟ ซึ่งเพิ่งเลิกกับแฟนได้ 2 สัปดาห์
แฟนของเธอ มานั่งเฝ้าที่ร้านทุกวัน ยิ่งไปกว่านั้น ยังจ้องสังเกตุการกระทำของเธอทุกอย่าง และอัดเทปเสียงไว้ น่าปวดหัวไหมล่ะครับ
หญิงขายบุหรี่ในร้าน ที่มักจะเป็นโรคภูมิแพ้สารพัดชนิด จนดูเหมือนชีวิตไร้ซึ่งความสุข
หญิง แอร์โฮสเตรด เวลาบิน เธอมักจะเอาแมวมาฝากไว้ให้เอมิลี่ช่วยดูแล
ลูกค้า มีอาชีพนักเขียนตกอับ ผลงานของเขาไม่เคยได้รับการตีพิมพ์ แต่เขาก็ยังคงเขียนอยู่
ชายเจ้าของร้านชำใกล้บ้าน เอมิลี่ ผู้ที่มักหงุดหงิด และชอบดุด่าลูกจ้างในร้านอยู่เสมอ
ลูกจ้างร้านชำ ค่อนข้างทึ่ม แต่ชื่นชมเจ้าหญิงไดอาน่ามาก
หญิงผู้ซึ่งดูแลคอนโดที่ เอมิลี่เช้าอาศัยอยู่
ชายชรา ผู้ไม่เคยออกจากบ้านเลย เป็นเวลา 20 ปี เนื่องจากกระดูกของเขาเปราะบางมาก แม้เพียงเดินชนอะไรโดยบังเอิญ หรือ จับมือทักทายกับผู้คน ก็อาจเกิดอันตรายต่อกระดูกเขาได้ อาจเรียกเขาว่า เจ้าชายกระดูกแก้ว
คงพอรู้จัก โลก รอบตัวและบุคคลรอบตัวเอมิลี่บ้างแล้วน่ะครับ
มาดูต่อว่า เรื่องราวของเอมิลี่ต่อบุคคลต่างๆ รอบๆ ตัวเป็นอย่างไร
เพื่อเป็นการไม่โหลดภาพนานจนเกินไป ขอยกไปไว้อีก entry น่ะครับ