ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: พฤศจิกายน 10, 2010, 10:20:59 pm »
พ่อครับ..
เมื่อผมกลับจากสงคราม โดย ทริสตั้นไม่ยอมกลับมาด้วย
ผมเชื่อว่า เราทั้งคู่ต่างต้องการเยียวยาตัวเองให้หายจากบาดแผลในจิตใจ
ในวิถีของตัวเอง
ผมเลือกที่จะทำตามหัวใจ อย่างมีเกียรติ เมื่อแซมมวลตายไปแล้ว
ผมหวังว่า ผมจะทำหน้าที่ดูแล ซูซานน่าต่อไป
ผมขอเธอรับรักผมต่อหน้าสุสานของน้อง
เพื่อให้เขารับรู้ว่า ผมไม่ได้ทำอะไรปิดบังต่อเขา
แต่ผมก็ถูกปฎิเสธ .. ซูซานน่าไม่มีใจให้ผม
เธอรอคนคนหนึ่ง ที่เธอมอบใจให้ไปแล้ว ตั้งแต่ ก่อนไปสงคราม
ทริสตั้น กลับมา ในที่สุด
ทริสตั้น กลับมา เอาใจรักของผมไป
ผมไม่คิดว่า ทริสตั้น จะดูแล ซูซานน่า ได้
เขามีอารมณ์อ่อนไหวเกินไป เขาล่องลอยอิสระ ยากที่คนทั่วไปจะหยั่งถึง
วันนี้เขาอาจชอบใจ ลงหลัก ก็เพียงชั่วครู่
วันต่อไป เขาอาจจะลอยล่องไปไหนๆ ตามเสียงในใจของเขาที่เรียกร้อง
และที่สำคัญ ธรรมชาติในด้านมืดของเขาจะตามมาหลอกหลอนเขาในที่สุด
ผมเตือนเขาแล้ว แล้วเราทั้งสองคนก็หมางใจกันในที่สุด
เมื่อเกมส์แห่งความรักพ่ายแพ้
ผมยอมตัดใจ และถอนตัวออกมา
แต่ผมจะไม่ทำร้ายตัวเองอย่างคนโง่เขลา โง่งม
ผมเลือกที่จะสร้างทางเดินใหม่ สร้างความหวังอันใหม่
พ่อครับ..
ผมว่า เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้แหละ ที่ทำให้ผมได้เรียนรู้โลกกว้างอย่างแท้จริง
ผมออกเดินทางสู่เมืองใหม่ สร้างเนื้อสร้างตัวจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง
จากคนพลัดถิ่นคนหนึ่ง ไปสู่การมีกิจการส่วนตัวของตนเอง
พ่อครับ.. ผมภูมิใจกับตัวเองมาก
ที่สร้างอาณาจักรของตัวเองได้ด้วยสองมือเปล่า
[/CENTER]
หลังจากนั้น เมื่อกิจการผมมั่นคงแล้ว ผมหวังจะทำสิ่งที่ดียิ่งยิ่งขึ้นไป
ผมฝันว่า ผมจะเดินทามอย่างพ่อ เป็นผู้มีเกียรติยศ ชื่อเสียง
และทำให้คนทุกคนเท่าเทียมกัน
ผมหวังว่าจะสร้างการเปลี่ยนแปลง สร้างกฎเกณฑ์ สร้างสิ่งที่ดีขึ้นในสังคม
ผมคิดว่า เราเปลี่ยนมันได้
เมื่อผมจะลงสมัครรับเลือกตั้ง เป็นผู้แทนราษฎร
ผมกลับมาหาพ่อ ด้วยใจมุ่งหวังว่าจะได้รับคำชื่นชม และได้รับการสนับสนุนจากพ่อ
แล้วผมก็พบกับ ความผิดหวัง เป็นครั้งที่สอง
พ่อไม่เคยเชื่อว่า ระบบ จะเปลี่ยนแปลงได้
พ่อไม่เคยเชื่อว่า รัฐบาลจะทำเพื่อประชาชนอย่างแท้จริงโดยรวม
พ่อดูถูกว่า ผู้คนที่มารายล้อมผม หวังเพียงตักตวงประโยชน์จากผม
พ่อคิดว่า ผมเป็นเพียงเหยื่อ ในทางการเมือง เท่านั้นเอง
ถึงอย่างไรก็ตาม ผมก็ยังรักและเคารพในตัวพ่อเสมอ
ผมหวังว่า สักวันหนึ่ง ผมจะทำให้พ่อ เปลี่ยนความคิดเสียใหม่
แล้วทำให้พ่อเห็นว่าผมสามารถทำอะไรอะไร ได้มากกว่าที่พ่อคิด
พ่อครับ
วันนั้น นอกจากที่ผมจะผิดหวังเรื่องนี้แล้ว
ผมยังได้รู้ความจริงอีกอย่าง จากซูซานน่า
ทริสตั้น ที่จากไปนั้น เขาส่งจดหมาย ตัดเยื่อใยมาถึงเธอ
ผมรู้สึกเศร้าใจ ที่คนที่ผมรักต้องมาเสียใจเช่นนี้
ผมได้แต่ปลอบใจเธอ แต่พ่อก็เห็นเจตนาดีผมเป็นร้าย
พ่อไม่เคยเชื่อว่า รัฐบาลจะทำเพื่อประชาชนอย่างแท้จริงโดยรวม
พ่อดูถูกว่า ผู้คนที่มารายล้อมผม หวังเพียงตักตวงประโยชน์จากผม
พ่อคิดว่า ผมเป็นเพียงเหยื่อ ในทางการเมือง เท่านั้นเอง
ถึงอย่างไรก็ตาม ผมก็ยังรักและเคารพในตัวพ่อเสมอ
ผมหวังว่า สักวันหนึ่ง ผมจะทำให้พ่อ เปลี่ยนความคิดเสียใหม่
แล้วทำให้พ่อเห็นว่าผมสามารถทำอะไรอะไร ได้มากกว่าที่พ่อคิด
พ่อครับ
วันนั้น นอกจากที่ผมจะผิดหวังเรื่องนี้แล้ว
ผมยังได้รู้ความจริงอีกอย่าง จากซูซานน่า
ทริสตั้น ที่จากไปนั้น เขาส่งจดหมาย ตัดเยื่อใยมาถึงเธอ
ผมรู้สึกเศร้าใจ ที่คนที่ผมรักต้องมาเสียใจเช่นนี้
ผมได้แต่ปลอบใจเธอ แต่พ่อก็เห็นเจตนาดีผมเป็นร้าย
พ่อโมโหผม และด่าทอผม
ผมน้อยใจมากที่พ่อไม่เข้าใจผมเลย
ผมรู้ว่าพ่อรักทริสตั้นมากกว่าผม
ที่ผ่านมาผมไม่เคยปริปากเลย แต่ คราวนี้ผมทนไม่ไหวแล้ว
ผมโต้เถียงกับพ่อ และส่งจดหมายจากทริสตั้นให้พ่อดู
ซึ่งผมไม่น่าทำเช่นนั้นเลย
ผมน้อยใจมากที่พ่อไม่เข้าใจผมเลย
ผมรู้ว่าพ่อรักทริสตั้นมากกว่าผม
ที่ผ่านมาผมไม่เคยปริปากเลย แต่ คราวนี้ผมทนไม่ไหวแล้ว
ผมโต้เถียงกับพ่อ และส่งจดหมายจากทริสตั้นให้พ่อดู
ซึ่งผมไม่น่าทำเช่นนั้นเลย
หลายปีผ่านไป
ผมทำหน้าที่ลูกผู้ชาย รับ ซูซานน่ามาดูแล
โดยไม่คิดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วระหว่าง เธอ กับ ทริสตั้น
ผมหวังว่า เรื่องจะดำเนินต่อไปด้วยดี
และผมจะสร้างการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น ให้กับสังคม
แล้ว ทริสตั้นก็กลับมาอีกครั้ง
ผมหวังว่า ธรรมชาติในด้านมืดของเขาจะทุเลาเบาบางลง
ซึ่งก็คงเป็นเช่นนั้น เขาได้สร้างหลักปักฐานของเขาเองแล้ว
เขาได้แต่งงานกับ อลิซาเบธ ทู สาวชาวลูกครึ่งอินเดียนแดง
ซึ่งเป็นเหมือนน้องสาวเรา ที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ
ผมค่อนข้างจะแปลกใจ
แต่ก็คิดว่า ทริสตั้น เป็นคนปล่อยใจไปตามอารมณ์
เมื่อมีคนรักเขา เขาก็จะรักตอบ เป็นธรรมชาติอยู่แล้ว
งานแต่งงานของทั้งสอง แม่ก็มาร่วมพิธี และยังมอบชุดเจ้าสาวให้ด้วย
ผมคิดว่าทุกคนน่าจะมีความสุข
แต่ผมก็คิดผิด
ซูซานน่า ไม่ได้มีความสุขเลย
เธออาจจะอยู่กับผม แต่ก็อยู่แต่ร่างกาย ใจเธอยังคงอยู่กับทริสตั้น
หรือบางที เธออาจจะรู้สึกผิดกับคำพูดของตัวเองว่าจะรอ ทริสตั้น ชั่วนิรันดร์
แต่ท้ายสุด เธอก็มาอยู่กับผม
สิ่งนี้เองที่ผมคิดได้ว่า แม้หลายปีต่อมาเธอก็ตัดใจไม่ได้
และเธอก็ต้องจบชีวิตตัวเอง ด้วยความทุกข์ที่สุมอยู่ในใจของเธอ
หลายปีผ่านไป
ทริสตั้นได้ กลายเป็นคุณพ่อลูกสอง มีชีวิตอย่างสงบสุข กับพ่อที่ปศุสัตว์
พ่อครับ.
เรื่องมันคงจะจบอย่างตามที่ควรจะเป็น
ถ้าไม่ใช่เรื่องกฎเกณฑ์ ที่ผม คิดว่า อยู่เสมอว่า จะสร้างสังคมให้ดีขึ้น
ทริสตั้นกับการค้าเหล้าของเขา
เขาอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องการค้าขายตามปกติ
แต่เมื่อกฎหมายระบุว่า เป็นการค้าขายที่ผิดกฎหมาย
การกระทำเช่นนั้นก็เป็นการฝ่าฝืนกฎระเบียบของสังคม และถือว่ามีความผิด
พ่ออาจจะบอกว่า ไอ้กฎเกณฑ์ที่ตั้งขึ้นแบบนี้ เป็นการเอาเปรียบประชาชน
สร้างระเบียบเพื่อประโยชน์เฉพาะ นายทุน พ่อค้า เพียงส่วนเดียวเท่านั้น
ถ้ามองในมุมนั้น ก็อาจมีความจริงอยู่ส่วนหนึ่งนั้นด้วย
แล้วเรื่องก็บานปลาย ใหญ่โต
เพราะผู้ที่ดำเนินการให้เป็นไปตามกฎเกณฑ์นั้น กลับทำผิดเสียเอง
ทริสตั้นต้องสูญเสีย ภรรยาเขา แล้วเขาก็ต้องโทษตามกฎหมาย
ผมต้องบากหน้าไปหาทริสตั้น เพื่อ ยืนยันในสิ่งที่ผมเชื่อมาเสมอว่า
คนในสังคมต้องเคารพในกติกา กฎเกณฑ์ทางสังคม
ผมบอกว่า โทษของเขา ต้องขัง 30 วัน
เขาถามผมกลับว่า คนที่ยิงเมียเขาตาย ต้องโทษอย่างไร ?
ผมก้มหน้าตอบเขาว่า "ได้รับคำตำหนิ"
ทริสตั้น ยอมเชื่อผม ไปถูกคุมขัง ตามกำหนด
โดยที่ผมได้แต่ละอายใจในกฎเกณฑ์ที่ผมเคยเชื่อมั่นว่า
สิ่งที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้..มันยุติธรรมแล้วหรือ ?
เมื่อ ทริสตั้น ยอมทำตามกฎเกณฑ์ของผมแล้ว
หลังออกจากที่คุมขัง เขาก็ทำตามกฎเกณฑ์ของเขาบ้าง
แล้วผลที่ตามมาก็ไม่สิ้นสุด
เมื่อเขาฆ่าคนไปแล้ว
พวกของคนเหล่านั้นก็ต้องกลับมาแก้แค้น
เมื่อใช้กฎเกณฑ์ เลือดต้องล้างด้วยเลือด
ดังนั้นเมื่อมีคนต่อต่อกัน.จ้องแต่จะล้างแค้นกัน
แล้วจุดจบจะหมดลงเมื่อไหร่
เมื่อคนเหล่านั้นมาด้วยอำนาจของกฎหมาย
จ้องจะมาเข่นฆ่า ทริสตั้น อย่างผิดกฎหมาย
ผมรู้ว่า พ่อจะไม่นิ่งดูดายเป็นอันขาด
ผมไม่แปลกใจเลยที่พ่อจะใช้ปืนยิง เจ้าหน้าที่
เพื่อปกป้องลูกของตัวเอง
ขณะที่พ่อ จะถูกเจ้าหน้าที่ยิง
และทริสตั้นกำลังโดดเข้าขวางทาง ในระยะยิง
จ้องจะมาเข่นฆ่า ทริสตั้น อย่างผิดกฎหมาย
ผมรู้ว่า พ่อจะไม่นิ่งดูดายเป็นอันขาด
ผมไม่แปลกใจเลยที่พ่อจะใช้ปืนยิง เจ้าหน้าที่
เพื่อปกป้องลูกของตัวเอง
ขณะที่พ่อ จะถูกเจ้าหน้าที่ยิง
และทริสตั้นกำลังโดดเข้าขวางทาง ในระยะยิง
พ่อครับ..
ที่สุดแล้ว ณ เวลานั้น
ผมไม่สนใจแล้ว ว่า กฎเกณฑ์ที่สร้างขึ้นจะเป็นเช่นไร
ผู้รู้แต่เพียงอย่างเดียวว่า
เบื้องหน้านั้น คือคนที่ผมรัก
พ่อของผม และน้องชายของผม จะถูกยิง
ผมไม่เคยนึกเสียใจ และเสียดายเลย
ที่ยิงเจ้าหน้าที่คนสุดท้ายล้มลง
ผมยังเชื่อมั่นว่า กฎเกณฑ์ กติกาในสังคม ยังเป็นสิ่งที่ต้องมีอยู่
คนที่เคารพและเชื่อมั่นในแบบแผน ต้องได้รับความคุ้มครอง
และเราต้องปฎิบัติเช่นเดียวกับบุคคลนั้นอย่างเสมอภาคตามกฎระเบียบนั้น
แต่สำหรับคนที่ทำผิด ทำชั่ว แต่กลับอ้างใช้กฎเกณฑ์ กติกา มาบังหน้า
บางที บางที ผมก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้ กฎเกณฑ์ กติกา นั้น กับผู้กระทำผิด
ท้ายสุดนี้
ผมดีใจมากครับ ที่พ่อกอดผมในวันนั้น
หลายปีที่ผ่านมา ที่ ผม พ่อ กับ ทริสตั้น ได้ห่างเหินกันไปนาน
บัดนี้ได้ปรับความเข้าใจ และได้กลับมาอยู่เป็นครอบครัวเดียวกันอีก
ที่สุดแล้ว ณ เวลานั้น
ผมไม่สนใจแล้ว ว่า กฎเกณฑ์ที่สร้างขึ้นจะเป็นเช่นไร
ผู้รู้แต่เพียงอย่างเดียวว่า
เบื้องหน้านั้น คือคนที่ผมรัก
พ่อของผม และน้องชายของผม จะถูกยิง
ผมไม่เคยนึกเสียใจ และเสียดายเลย
ที่ยิงเจ้าหน้าที่คนสุดท้ายล้มลง
ผมยังเชื่อมั่นว่า กฎเกณฑ์ กติกาในสังคม ยังเป็นสิ่งที่ต้องมีอยู่
คนที่เคารพและเชื่อมั่นในแบบแผน ต้องได้รับความคุ้มครอง
และเราต้องปฎิบัติเช่นเดียวกับบุคคลนั้นอย่างเสมอภาคตามกฎระเบียบนั้น
แต่สำหรับคนที่ทำผิด ทำชั่ว แต่กลับอ้างใช้กฎเกณฑ์ กติกา มาบังหน้า
บางที บางที ผมก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้ กฎเกณฑ์ กติกา นั้น กับผู้กระทำผิด
ท้ายสุดนี้
ผมดีใจมากครับ ที่พ่อกอดผมในวันนั้น
หลายปีที่ผ่านมา ที่ ผม พ่อ กับ ทริสตั้น ได้ห่างเหินกันไปนาน
บัดนี้ได้ปรับความเข้าใจ และได้กลับมาอยู่เป็นครอบครัวเดียวกันอีก
บัดนี้ ผมเข้าใจแล้ว
แม้ผม กับ ทริสตั้น จะมีความเชื่อ และวิถีชีวิต แตกต่างกัน
แต่เราก็เป็นพี่น้องกัน สายเลือดเดียวกัน
สำหรับคนที่เรารักแล้ว เรารักเพราะเขาเป็นแบบนั้น
ไม่ใช่รักเพราะต้องการให้เขาเป็นแบบเรา
จะภูผา หรือ สายลม ต่างก็อยู่ในโลกใเดียวกัน
เคารพรักพ่อ อย่างยิ่ง
อัลเฟรด ..ลูกพ่อ
.................................................................................
[/COLOR][/SIZE][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/SIZE]แต่เราก็เป็นพี่น้องกัน สายเลือดเดียวกัน
สำหรับคนที่เรารักแล้ว เรารักเพราะเขาเป็นแบบนั้น
ไม่ใช่รักเพราะต้องการให้เขาเป็นแบบเรา
จะภูผา หรือ สายลม ต่างก็อยู่ในโลกใเดียวกัน
เคารพรักพ่อ อย่างยิ่ง
อัลเฟรด ..ลูกพ่อ
.................................................................................
http://www.oknation.net/blog/724room/2009/06/08/entry-1
ขอบคุณครับพี่มด