ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 11:42:54 pm »
ขอบคุณครับพี่มด^^ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ขอบคุณครับพี่มด^^ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 10:17:46 am »แดงทั่วธาร : บทกวีแห่งขุนทัพ โดย เยว่เฟย
ในบรรดาแม่ทัพจีน ที่มีชื่อเสียงมากสุดคนหนึ่งคือ งักฮุย (จีนกลางเรียก เยว่เฟย)
นอกจากฝีมือในการรบ และความรักชาติแล้ว แม่ทัพชาวไต้ซ้องผู้นี้ยังเป็นนักกวี
เขาเขียนไว้หลายบท ที่โด่งดัง ประทับใจ คือบทลำนำขับทำนอง(ฉือ)
ที่ชื่อว่า "แดงทั่วธาร" หรือ หม่านเจียงหง บทนี้
(ไม่เกี่ยวกับพวกสีแดงสีเหลืองครับ)
ถ้าใครเป็นแฟนมังกรหยกของกิมย้ง ขึ้นต้นเรื่องที่ร้านเหล้า
สองสหายดื่มจนเมาแล้วร้องขับลำนำ"แดงทั่วธาร"บทนี้
ท่ามกลางความหนาวเหน็บของเกล็ดหิมะพร่างพรู
เชิญทัศนาครับ
ลำนำขับทำนอง
แดงทั่วธาร
โกรธแค้นแสนคลั่ง เส้นเกศาตั้ง ใต้มาลา
เอนพิงอิงราว พิรุณกราวกราว ก็ละรา
แหงนเล็งเหลือบจ้อง นภาพลางกู่ร้อง ก้องโกญจา
กำแหงกล้าหาญ ปณิธานราน เร้าวิญญา
สามสิบขวบปี ยศศักดิ์แค่คลี ธุลีธรา
แปดพันลี้ทาง ท่องใต้เมฆางค์ และจันทรา
อย่ารั้งละเลย วัยทรามเศียรเอย หงอกแล้วหนา
“จิ้งคัง”ครั้งอัปยศ ยังมิแทนทด ความอัปรา
ความแค้นขึ้งใจ เสวกาคราใด ดับสูญหนา?
ขับขบวนรัถยาน หัก“เห้อหลานซาน” ด่านภิณทนา
หาญมั่นเจตน์มุ่ง หิวเนื้อ“หู”ปรุง เป็นภักษา
กระหายเลือด“ซยุงหนู” ดื่มดวดแล้วกู สรวลเสวนา
ร่วมกันอีกเรา ร่วมกอบกู้เอา ภูธารา
ค่อยค้อมบังคม บาทสวรรโยดม ณ ทวารา ฯ
บ้านเมืองเราตอนนี้มีผู้จงรักภักดีและรักชาติจนน้ำลายไหล
ขุนศึกแม่ทัพก็เช่นกัน สำแดงบทบาทรักชาติรักแผ่นดินยิ่งนัก
สงครามน้ำลายเกลื่อนสื่อจนอยากปิดหูปิดตา
อนิจจา เมืองไทย
แถมภาคภาษาจีน
滿江紅
怒髮衝冠，
憑欄處，瀟瀟雨歇。
抬望眼，仰天長嘯，
壯懷激烈。
三十功名塵與土，
八千里路雲和月。
莫等閒 白了少年頭，空悲切。
靖康恥，猶未雪；
臣子恨，何時滅？
駕長車踏破 賀蘭山缺！
壯志飢餐胡虜肉，
笑談渴飲匈奴血。
待從頭收拾舊山河，
朝天闕。
จิ้งคัง : ชื่อปีรัชกาลที่ราชวงศ์ซ้องเสียเมืองหลวง ตรงกับปี ค.ศ. 1126
เห้อหลานซาน : เป็นเมืองหน้าด่านทางภาคตะวันตก
หู, ซยุงหนู : เป็นชื่อของชนเผ่านอกกำแพงใหญ่ สามารถรวบรวมกำลังมารบรากับชาวฮั่นเมื่อสบโอกาส
เพลงร้องภาษากวางตุ้ง "แดงทั่วธาร" โดย หลอเหวิน (หล่อหม่าน)
滿江紅
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dingtech&month=12-2009&date=18&group=4&gblog=1
ในบรรดาแม่ทัพจีน ที่มีชื่อเสียงมากสุดคนหนึ่งคือ งักฮุย (จีนกลางเรียก เยว่เฟย)
นอกจากฝีมือในการรบ และความรักชาติแล้ว แม่ทัพชาวไต้ซ้องผู้นี้ยังเป็นนักกวี
เขาเขียนไว้หลายบท ที่โด่งดัง ประทับใจ คือบทลำนำขับทำนอง(ฉือ)
ที่ชื่อว่า "แดงทั่วธาร" หรือ หม่านเจียงหง บทนี้
(ไม่เกี่ยวกับพวกสีแดงสีเหลืองครับ)
ถ้าใครเป็นแฟนมังกรหยกของกิมย้ง ขึ้นต้นเรื่องที่ร้านเหล้า
สองสหายดื่มจนเมาแล้วร้องขับลำนำ"แดงทั่วธาร"บทนี้
ท่ามกลางความหนาวเหน็บของเกล็ดหิมะพร่างพรู
เชิญทัศนาครับ
ลำนำขับทำนอง
แดงทั่วธาร
โกรธแค้นแสนคลั่ง เส้นเกศาตั้ง ใต้มาลา
เอนพิงอิงราว พิรุณกราวกราว ก็ละรา
แหงนเล็งเหลือบจ้อง นภาพลางกู่ร้อง ก้องโกญจา
กำแหงกล้าหาญ ปณิธานราน เร้าวิญญา
สามสิบขวบปี ยศศักดิ์แค่คลี ธุลีธรา
แปดพันลี้ทาง ท่องใต้เมฆางค์ และจันทรา
อย่ารั้งละเลย วัยทรามเศียรเอย หงอกแล้วหนา
“จิ้งคัง”ครั้งอัปยศ ยังมิแทนทด ความอัปรา
ความแค้นขึ้งใจ เสวกาคราใด ดับสูญหนา?
ขับขบวนรัถยาน หัก“เห้อหลานซาน” ด่านภิณทนา
หาญมั่นเจตน์มุ่ง หิวเนื้อ“หู”ปรุง เป็นภักษา
กระหายเลือด“ซยุงหนู” ดื่มดวดแล้วกู สรวลเสวนา
ร่วมกันอีกเรา ร่วมกอบกู้เอา ภูธารา
ค่อยค้อมบังคม บาทสวรรโยดม ณ ทวารา ฯ
บ้านเมืองเราตอนนี้มีผู้จงรักภักดีและรักชาติจนน้ำลายไหล
ขุนศึกแม่ทัพก็เช่นกัน สำแดงบทบาทรักชาติรักแผ่นดินยิ่งนัก
สงครามน้ำลายเกลื่อนสื่อจนอยากปิดหูปิดตา
อนิจจา เมืองไทย
แถมภาคภาษาจีน
滿江紅
怒髮衝冠，
憑欄處，瀟瀟雨歇。
抬望眼，仰天長嘯，
壯懷激烈。
三十功名塵與土，
八千里路雲和月。
莫等閒 白了少年頭，空悲切。
靖康恥，猶未雪；
臣子恨，何時滅？
駕長車踏破 賀蘭山缺！
壯志飢餐胡虜肉，
笑談渴飲匈奴血。
待從頭收拾舊山河，
朝天闕。
จิ้งคัง : ชื่อปีรัชกาลที่ราชวงศ์ซ้องเสียเมืองหลวง ตรงกับปี ค.ศ. 1126
เห้อหลานซาน : เป็นเมืองหน้าด่านทางภาคตะวันตก
หู, ซยุงหนู : เป็นชื่อของชนเผ่านอกกำแพงใหญ่ สามารถรวบรวมกำลังมารบรากับชาวฮั่นเมื่อสบโอกาส
เพลงร้องภาษากวางตุ้ง "แดงทั่วธาร" โดย หลอเหวิน (หล่อหม่าน)
滿江紅
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dingtech&month=12-2009&date=18&group=4&gblog=1