ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: พฤศจิกายน 24, 2010, 12:27:13 am »

 :45: อนุโมทนาครับพี่มด^^

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: พฤศจิกายน 23, 2010, 04:02:06 pm »

 


       ปุจฉา
       จะระงับอารมณ์อย่างไร
        กราบนมัสการองค์หลวงปู่ครับ ผมได้อ่านหนังสือเรื่อง "ชนะอารมณ์" แล้วสะดุดกับประโยคที่องค์หลวงปู่ได้เขียนไว้ว่า (สรุปโดยความเข้าใจ) ปัญหาต่างๆ ชาวบ้านก็ช่วยอะไรเราไม่ได้ ถ้าเราไม่รู้จักระงับอารมณ์ ซึ่งผมก็อยากทราบว่าเราจะระงับอารมณ์อย่างไร บางทีการระงับอารมณ์ในบางเรื่องนั้นทำได้ยาก เช่น เรื่องที่เราเสียใจมากๆ การที่เราทำงานอย่างอื่นเพื่อไม่ให้นึกถึงหรือทำตัวร่าเริงสนุกสนาน แต่มันกลับกลายเป็นว่าเราหลอกตัวเอง ทั้งๆ ที่เรามีความทุกข์อย่างนั้นเหรอครับ เมื่อเราอยู่คนเดียวผมจะฟุ้งซ่านในเรื่องเดิม แล้วภาพเก่าๆ นั้นจะย้อนมาทำร้ายผมอีก ผมไม่อยากเป็นแบบนี้ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนจะตัดปัญหานั้นๆ ได้ไม่นาน แต่คราวนี้ผมว่ายิ่งตัดมันเท่าไร มันก็ยิ่งทำร้ายตัวผมหนักขึ้นทุกวัน จนขนาดผมเสียสติคิดโง่ๆ ทำร้ายตัวเอง
       
       ทั้งที่รู้ว่ามันไม่มีอะไรดีขึ้นมา เราจะตัดความทุกข์ตัวนี้อย่างไรดี แล้วความทุกข์ตัวนี้มันเกิดขึ้นมาพร้อมกับความบาปกรรมของผมที่ไม่รู้จักยั้งคิดปล่อยให้มันไปตามอารมณ์ของตัวเอง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันไม่อาจคืนย้อนมาได้ มันเป็นอดีต ผมทราบดี
       
       แต่ว่าอดีตตัวนี้มันติดแน่นจนผมไม่สามารถตัดมันได้ทั้งที่พยายามทำให้รู้ว่านี่คือปัจจุบันเราต้องทำให้ดีที่สุด ผมว่าผมได้ตัดมันแล้ว พยายามไม่นึกถึงแล้ว มองว่ามันผ่านมาแล้วนะ มันต้องไม่ใส่ใจนะ ทั้งๆ ที่มีคนที่รักเรามาก พ่อ แม่เรา แต่เรากลับมาทำร้ายตัวเอง ผมขอความกรุณาขอคำปรึกษาครับ กราบขอบพระคุณองค์หลวงปู่ด้วยครับ
       
       วิสัชนา
        ดูท่าคุณจะเป็นโรคย้ำทำย้ำคิดอ่อนๆ ฉันแนะนำว่าสิ่งที่คุณควรทำ ก็คือหากิจกรรมที่เสริมสร้างความสงบของอารมณ์ มาทำให้มากขึ้น เช่น รดน้ำต้นไม้ ปลูกต้นไม้ ทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า แล้วก็ปล่อยนก ปล่อยปลา ไหว้พระ สวดมนต์ ฟังธรรม รักษาศีล บริจาคทาน ใส่บาตร ทำบุญ เจริญภาวนา และอย่าลืมแผ่เมตตา กิจกรรมเหล่านี้มันจะช่วยดึงคุณขึ้นมาจากหุบเหวแห่งความคิดซ้ำซาก
       
       ปุจฉา
       กุศโลบายให้โดยไม่หวังผล
        กราบนมัสการหลวงปู่ครับ การให้โดยปราศจากความต้องการจะได้สิ่งตอบแทน ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีหรือเปล่าครับ เพราะที่ผ่านมาผมพยายามที่จะปฏิบัติเช่นนั้น และทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เนื่องจากผมยังเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ในบางครั้งผมก็รู้สึกว่า อยากได้ผลตอบแทนของการให้ที่ได้กระทำไว้บ้าง ผมควรจะทำอย่างไรที่จะยึดมั่นในการปฏิบัติที่จะให้หรือเสียสละโดยไม่หวังผลใดๆ เลย ซึ่งหากจะหวังก็คงมีแค่อยากให้สรรพสัตว์พ้นทุกข์จะต้องใช้กุศโลบายอย่างไรครับ
       
       วิสัชนา
        การให้แล้วต้องการผลตอบแทนนานๆ ทีมิใช่ต้องการถี่ๆ เช่นนี้ถือว่าเป็นน้ำจิ้มของหัวใจแรงบันดาลใจ ที่ปรารถนาจะให้ในโอกาสต่อๆ ไป แต่ก็ต้องระวังจะบังเกิดความละโมบ โลภ อยากได้ไม่รู้จบตามมา มันจะกลาย พันธุ์เป็นการให้ที่ไม่สุจริต และถ้าเป็นเช่นนี้สู้ไม่ให้เสียเลยจะดีกว่า จะได้ไม่พอกพูนความชั่ว


http://www.manager.co.th/Dhamma/ViewNews.aspx?NewsID=9480000011273