ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: พฤศจิกายน 24, 2010, 03:37:50 pm »กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส 
ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 09:56:34 pm »ขอบคุณค๊า าา ... พี่มดเอ็ก กับพี่ เล็ก ><" ,,, เพลงเพราะมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เลยค๊ะ ความหมายดีด้วย ... 
พี่มดเอ็กว่าก็จริงน่ะคะน่ะ ... จุดจบน้อย ๆ หลาย ๆ จุดก็คือการเริ่ม้ตนที่ยิ่งใหญ่เสมอ T^T 
แต่ทำไม .. อิ๋มยังไม่ชินสักที ฮือออออออออออออออออออออออออ 
พี่มดเอ็กว่าก็จริงน่ะคะน่ะ ... จุดจบน้อย ๆ หลาย ๆ จุดก็คือการเริ่ม้ตนที่ยิ่งใหญ่เสมอ T^T แต่ทำไม .. อิ๋มยังไม่ชินสักที ฮือออออออออออออออออออออออออ ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 07:10:36 pm »เกิดเป็นผู้ชาย ฝังไว้ในพื้นดิน 18 ฝน
เกิดเป็นผู้ชาย(ผู้หญิง)ต้องมีใจอดทน
กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้...
จะคอยทำร้ายใจกัน...อีกนานถึงไหน
..........
วันและคืน...ที่เวียนหมุนผ่าน
ผ่านชีวิต...ที่ทนมานานเหลือเกิน
มันเกินจะทน...แล้วใจ...
ทำอะไรให้เธอทุกอย่าง...
วาดความหวังด้วยความจริงจัง...ยิ่งใหญ่
ไม่เหลืออะไร...ให้เห็นกันเลย...
มีสิ่งเดียว...ก็คือช้ำใจ...แบกเอาไว้
มากมายเกินไป...เหลือทน..
ไม่รู้จะโยน...ให้ใคร...
บนแผ่นดินที่มันกว้างใหญ่...
อาจจะพอฝังความตรอมใจ...ที่มี
ชีวิตคงดีกว่า...ที่เป็นมา
เจ็บใจนักเพราะรักมากไป...
ไม่เตรียมใจซะบ้าง...
ไม่ระวัง..ก็เพราะมัวแต่ไว้ใจ
เก็บความหวังจริงจังที่ให้ไป
ฝังลงในผืนดิน แล้วลืมมันไป
ให้สิ้นไปจากใจ...เสียคงดี...
.......
เกิดปัญหา....ปัญญาก็มีแค่นี้
เกิดเป็นผู้ชาย(ผู้หญิง)ต้องมีใจอดทน
กี่ครั้งกี่หน ทนเก็บเอาไว้...
จะคอยทำร้ายใจกัน...อีกนานถึงไหน
..........
วันและคืน...ที่เวียนหมุนผ่าน
ผ่านชีวิต...ที่ทนมานานเหลือเกิน
มันเกินจะทน...แล้วใจ...
ทำอะไรให้เธอทุกอย่าง...
วาดความหวังด้วยความจริงจัง...ยิ่งใหญ่
ไม่เหลืออะไร...ให้เห็นกันเลย...
มีสิ่งเดียว...ก็คือช้ำใจ...แบกเอาไว้
มากมายเกินไป...เหลือทน..
ไม่รู้จะโยน...ให้ใคร...
บนแผ่นดินที่มันกว้างใหญ่...
อาจจะพอฝังความตรอมใจ...ที่มี
ชีวิตคงดีกว่า...ที่เป็นมา
เจ็บใจนักเพราะรักมากไป...
ไม่เตรียมใจซะบ้าง...
ไม่ระวัง..ก็เพราะมัวแต่ไว้ใจ
เก็บความหวังจริงจังที่ให้ไป
ฝังลงในผืนดิน แล้วลืมมันไป
ให้สิ้นไปจากใจ...เสียคงดี...
.......
เกิดปัญหา....ปัญญาก็มีแค่นี้
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 07:00:03 pm »ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 06:39:07 pm »18ฝน / ธนพล อินทฤทธิ์
อาจจะมี บางทีฉันดูสับสน
มีใครบ้างไหมซักคน ยอมทนรับฟังเรื่องราว
บ้านที่มี บางทีก็เหมือนไม่มี
มันคือนรกดีๆ บางทีฉันก็ปวดร้าว
เฝ้าอิจฉาดูใครเขาครบครอบครัว
ทำไมฉันมีแต่ตัว หวาดกลัวไม่รู้เรื่องราว
รู้บ้างไหม ในหัวใจ มันร้องหาใครสักคน
คอยปรึกษาคอยเข้าใจ ไม่ขอมากไปกว่านี้
18 ฝน 18 หนาว มันร้าวในใจสิ้นดี
อย่าลืมฉัน อย่าเดินหนี วันนี้หัวใจสับสน
เกิดกำแพง กำแพงที่มองไม่เห็น
ปิดใจที่แสนจะชาเย็น เหมือนไม่มีจิตใจ
เกิดปัญหา ปัญญาก็มีแค่นี้
ผ่านฝนแดด 18 ปี เป็นทางแยกอันตราย
อาจจะเหมือน อนาคตฉันไม่มี
ใครๆ เขามองไม่ดี แต่ใครจะรู้ข้างใน
รู้บ้างไหม ในหัวใจ มันร้องหาใครสักคน
คอยปรึกษาคอยเข้าใจ ไม่ขอมากไปกว่านี้
18 ฝน 18 หนาว มันร้าวในใจสิ้นดี
อย่าลืมฉัน อย่าเดินหนี วันนี้ในใจสับสน
รู้บ้างไหม ในหัวใจ มันร้องหาใครสักคน
คอยปรึกษาคอยเข้าใจ ไม่ขอมากไปกว่านี้
18 ฝน 18 หนาว มันร้าวในใจสิ้นดี
อย่าลืมฉัน อย่าเดินหนี วันนี้ในใจสับสน
รู้บ้างไหม ในหัวใจ มันร้องหาใครสักคน
คอยปรึกษาคอยเข้าใจ ไม่ขอมากไปกว่านี้
18 ฝน 18 หนาว มันร้าวในใจสิ้นดี
อย่าลืมฉัน อย่าเดินหนี วันนี้ในใจสับสน
ขอบพระคุณที่มาwww.siamzone.com
อาจจะมี บางทีฉันดูสับสน
มีใครบ้างไหมซักคน ยอมทนรับฟังเรื่องราว
บ้านที่มี บางทีก็เหมือนไม่มี
มันคือนรกดีๆ บางทีฉันก็ปวดร้าว
เฝ้าอิจฉาดูใครเขาครบครอบครัว
ทำไมฉันมีแต่ตัว หวาดกลัวไม่รู้เรื่องราว
รู้บ้างไหม ในหัวใจ มันร้องหาใครสักคน
คอยปรึกษาคอยเข้าใจ ไม่ขอมากไปกว่านี้
18 ฝน 18 หนาว มันร้าวในใจสิ้นดี
อย่าลืมฉัน อย่าเดินหนี วันนี้หัวใจสับสน
เกิดกำแพง กำแพงที่มองไม่เห็น
ปิดใจที่แสนจะชาเย็น เหมือนไม่มีจิตใจ
เกิดปัญหา ปัญญาก็มีแค่นี้
ผ่านฝนแดด 18 ปี เป็นทางแยกอันตราย
อาจจะเหมือน อนาคตฉันไม่มี
ใครๆ เขามองไม่ดี แต่ใครจะรู้ข้างใน
รู้บ้างไหม ในหัวใจ มันร้องหาใครสักคน
คอยปรึกษาคอยเข้าใจ ไม่ขอมากไปกว่านี้
18 ฝน 18 หนาว มันร้าวในใจสิ้นดี
อย่าลืมฉัน อย่าเดินหนี วันนี้ในใจสับสน
รู้บ้างไหม ในหัวใจ มันร้องหาใครสักคน
คอยปรึกษาคอยเข้าใจ ไม่ขอมากไปกว่านี้
18 ฝน 18 หนาว มันร้าวในใจสิ้นดี
อย่าลืมฉัน อย่าเดินหนี วันนี้ในใจสับสน
รู้บ้างไหม ในหัวใจ มันร้องหาใครสักคน
คอยปรึกษาคอยเข้าใจ ไม่ขอมากไปกว่านี้
18 ฝน 18 หนาว มันร้าวในใจสิ้นดี
อย่าลืมฉัน อย่าเดินหนี วันนี้ในใจสับสน
ขอบพระคุณที่มาwww.siamzone.com
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 05:33:39 pm »วัยแห่งพลังวิเศษ วัยอลวน วัยสับสน วัย วัย วัย วัย วัย วัยรุ่น วัยวุ่น วัยทอง และ ทุก ๆ วัย
เอา ก้าวที่พลาด แรงที่กำลังจะล้ม เป็น พลังสู่ก้าวต่อ ก้าวกระโดด อันยิ่งใหญ่
แต่ ต่อไป ขอพัก ดูหัวใจ อยู่เงียบ ๆ เก็บพลังเก็บแรงไว้
หายใจลึก ๆ แล้ว ปล่อยมันออกมา สิ
แล้ว เธอจะเห็น ท้องน้ำใหญ่ ท้องฟ้าอันสดใส หลังความมืดมิด
ดีแล้ว นะ อันนี้ จะทำให้เราแข็งแกร่ง
ร้องให้ มิใช่ เราอ่อนแอ ร้องไปเลย มันเป็นการเยียวยา หัวใจโดยธรรมชาติ
ร้องเสร็จแล้ว โอเค แล้ว ไป นอนซะ
หลับดีกว่า เวลา หม่น ๆ เครียด ๆ นะ
ตื่นขึ้นมา ค่อยว่ากันใหม่ คิดไม่ออก นอนไปเลย ตื่นมา แล้วสดชื่น
ล้ม ลุก สุข ทุกข์ และ ทุก ๆ ความแหว่งแห่งชีวิต
จะทำให้เรา เข้าใจโลก มากขึ้น ไม่เสพติด ความสำเร็จ ความงดงาม จนประมาท
พลาดบ้าง แพ้บ้าง จะทำให้ใจเราคลายเข้าใจโลก ขึ้น วางได้ เริ่มต้นใหม่ ได้ด้วย
ทุกจุดจบ ย่อมพบหนทางสว่าง เสมอ นะ ตั้งสติดี ๆ ล่ะ
จุดจบน้อย ๆ คือ การเริ่มใหม่ที่ยิ่งใหญ่เสมอ เป็นที่ว่างให้ เช้าวันใหม่ ได้ ฉายแสงมายังหัวใจ
แค่ จุดน้อย ๆ ร้อยแต้มน้อย ๆ บนฟ้ากว้าง เท่านั้น
ฟ้านั้นยังกว้าง สีครามและ ไพศาล เสมอ ใจเธอ นั่นไง
อย่าให้ความ มืดมิด จุดเล็ก ๆ แห่ง เส้นทาง มากลืนกิน ทั้งชีวิตเธอละกัน
อย่า ให้ มัน จมจ่อม จ่อมจม จม จม จม จิต คิดแต่ เรื่องหม่น ๆ วกวนไปมา
จนกำลัง มันกล้าแข็ง กินเธอไปทั้งตัว กินทั้งหัวใจ
อย่าให้ มันกลายเป็น ความมืดมิดอันยาวนาน แห่งชีวิต
ท่องไว้ ท่องไว้ อีกหน่อยก็เช้าแล้ว นะน้องสาว
อีกหน่อยก็เช้าแล้ว อีกหน่อยก็เช้าแล้ว อีกหน่อยก็เช้าแล้ว อีกหน่อยก็เช้าแล้ว
และ ขอให้ฝึก ต่อ ปรากฏการณ์แหว่ง ๆ ที่ จรมา เสมอ
ทุกข์จร มาสอนเรา
บางทีนะ ความทุกข์ มันสอน อะไร ๆ ได้แหลมคม มากกว่าความสุข ความสำเร็จ อีกนะ
ฟ้ายิ่งมืด ดาวบนฟ้ายิ่งแจ่ม
เธอเห็นความแจ่มนั้นใหม เมื่อเธอพบความแจ่มใสแล้ว ขอให้เธอจงขยายมันให้ใหญ่
จนมันกลืนกลบ จักรวาลแห่งความหม่น ของเธอ
อารมณ์ดี มีสติ ผ่อนคลาย ปล่อยวาง สู่เช้าวันใหม่แห่งใจเรา
เช้าวันใหม่ ทุก ๆ เช้า ยามเรามีสติ ยามเราลุกขึ้นใหม่
แด่อรุณรุ่งแห่งหัวใจเธอ ค้นให้เจอ แล้วหล่อเลี้ยงมัน นะ
ไปล่ะ หวัดดี
เอาเพลงไปฟัง เช้าแล้ว นะ ใจเธอ ไง
DEPAPEPE - START(PV)
ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 04:06:18 pm »-0- ตรงมากมายค๊า า า
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 05:42:48 am »วัยรุ่น...
วัยที่ต้องการความเข้าใจ
วัยหัวเลี้ยวหัวต่อ
วัยที่ฮอร์โมนในร่างกายเริ่มปรับเปลี่ยน
วัยที่สับสนในชีวิต
วัยที่ต้องการเพื่อนพูดคุยได้ทุกเรื่อง
วัยที่ต้องการให้คนอื่นช่วยคิดช่วยหาคำตอบว่าตัวเองเป็นอะไร
วัยที่มีความคิดเป็นของตัวเองแต่ยังคลุมเคลือ
วัยที่กำลังหาตัวเองแต่ต้องการให้คนอื่นช่วยหาด้วย
วัยที่คิดว่าพ่อแม่พี่น้องไม่เข้าใจเพราะกลัวบางสิ่งบางอย่าง
วัยที่มีความฝันและอยู่บนความคาดหวังของคนอื่นจึงรู้สึกกดดัน
วัยที่ชอบเลียนแบบสิ่งต่างๆรอบข้างจนบางครั้งลืมตัวตนของตัวเองไป
วัยที่ต้องการการเติมเต็มจากใครสักคนที่รู้สึกเชื่อมั่นว่าเขาจะช่วยเราได้
วัยที่ไม่ยอมรับอะไรง่ายๆ ต้องการเป็นที่รัก จุดสนใจ ต้องการให้ชมมากกว่าว่า
และแล้ววัยนี้ก็จะผ่านพ้นไป....
เด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ ชรา
หากหาใครเข้าใจไม่ได้...หันกลับมาเข้าใจตัวเอง...
ทบทวนตัวเอง....ว่าความต้องการต่างๆที่เราสร้างขึ้นมา
ใครคนอื่นนั้นต้องการ...หรือเราต้องการจากคนอื่นตอบแทน
ไม่มีแล้วใครจะเข้าใจเราได้เท่ากับเรา...
เพราะเราต้องเข้าใจเรามากกว่าใคร...
แม้ช่วงบางเวลา...ใครคนนั้นเหมือนจะเข้าใจเรา
แต่ทุกขณะเวลานั้น...มีเพียงเราที่เข้าใจเราได้เสมอ
เป็นกำลังใจให้ยามท้อแท้
หากอ่อนแอพักใจไว้สักครู่
แล้วเริ่มต้นใหม่หนทางยังน่าดู
หนทางอยู่ไม่ไกลสู้สุดใจไป
ไม่สู้ก็แพ้...หากสู้ก็ชนะ
แพ้ก็ให้รู้ว่าแพ้...แต่ไม่ถอยหยุดอยู่ตรงที่แพ้
ชนะก็ไม่หลง...แพ้ครั้งใหม่ยังคงวนเวียนอยู่
ไม่มีแพ้ไม่มีชนะ...พอใจกับสิ่งที่เป็น...เมื่อทำดีที่สุดแล้ว
วัยที่ต้องการความเข้าใจ
วัยหัวเลี้ยวหัวต่อ
วัยที่ฮอร์โมนในร่างกายเริ่มปรับเปลี่ยน
วัยที่สับสนในชีวิต
วัยที่ต้องการเพื่อนพูดคุยได้ทุกเรื่อง
วัยที่ต้องการให้คนอื่นช่วยคิดช่วยหาคำตอบว่าตัวเองเป็นอะไร
วัยที่มีความคิดเป็นของตัวเองแต่ยังคลุมเคลือ
วัยที่กำลังหาตัวเองแต่ต้องการให้คนอื่นช่วยหาด้วย
วัยที่คิดว่าพ่อแม่พี่น้องไม่เข้าใจเพราะกลัวบางสิ่งบางอย่าง
วัยที่มีความฝันและอยู่บนความคาดหวังของคนอื่นจึงรู้สึกกดดัน
วัยที่ชอบเลียนแบบสิ่งต่างๆรอบข้างจนบางครั้งลืมตัวตนของตัวเองไป
วัยที่ต้องการการเติมเต็มจากใครสักคนที่รู้สึกเชื่อมั่นว่าเขาจะช่วยเราได้
วัยที่ไม่ยอมรับอะไรง่ายๆ ต้องการเป็นที่รัก จุดสนใจ ต้องการให้ชมมากกว่าว่า
และแล้ววัยนี้ก็จะผ่านพ้นไป....
เด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ ชรา
หากหาใครเข้าใจไม่ได้...หันกลับมาเข้าใจตัวเอง...
ทบทวนตัวเอง....ว่าความต้องการต่างๆที่เราสร้างขึ้นมา
ใครคนอื่นนั้นต้องการ...หรือเราต้องการจากคนอื่นตอบแทน
ไม่มีแล้วใครจะเข้าใจเราได้เท่ากับเรา...
เพราะเราต้องเข้าใจเรามากกว่าใคร...
แม้ช่วงบางเวลา...ใครคนนั้นเหมือนจะเข้าใจเรา
แต่ทุกขณะเวลานั้น...มีเพียงเราที่เข้าใจเราได้เสมอ
เป็นกำลังใจให้ยามท้อแท้
หากอ่อนแอพักใจไว้สักครู่
แล้วเริ่มต้นใหม่หนทางยังน่าดู
หนทางอยู่ไม่ไกลสู้สุดใจไป
ไม่สู้ก็แพ้...หากสู้ก็ชนะ
แพ้ก็ให้รู้ว่าแพ้...แต่ไม่ถอยหยุดอยู่ตรงที่แพ้
ชนะก็ไม่หลง...แพ้ครั้งใหม่ยังคงวนเวียนอยู่
ไม่มีแพ้ไม่มีชนะ...พอใจกับสิ่งที่เป็น...เมื่อทำดีที่สุดแล้ว
ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 01:05:47 am »รู้สึกเหมือนตัวเองท้อ ... นี่คงเป็นคำตอบที่ทำไมถึงเศร้าอย่างนั้น T^T ~
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: พฤศจิกายน 21, 2010, 01:01:36 am » หัวใจจะหมุนๆไปตามความรู้สึกรอบๆข้างเสมอนะ เป็นกันทุกคนพี่รู้ว่าอุ๋มรู้สึกอย่างไรนะ พี่เป็นกำลังใจให้เสมอนะ สู้ๆ
พี่เคยบอกน้องสาวที่น่ารักของพี่คนนึงเค้าเขียนบอกอย่างนี้เหมือนกัน ตอนนี้เค้าเป็นนักศึกษาแพทย์ธรรมศาสตร์ปี2 ครับ
เค้าไม่ท้อแท้ เปลี่ยนคำว่าแพ้เป็นคำว่าพยายาม เปลี่ยนคำว่าเสียใจ เป็นกำลังใจ
ถ้าผิดพลาดก็แก้ไขครับ.. อย่าท้อนะ พี่บอลอยู่ใต้ร่มธรรมเป็นกำลังใจให้อุ๋มเสมอนะ
และพี่เชื่อว่าพี่ๆที่นี่ทุกๆคนส่งคำพูดจากใจ เหมือนพี่บอลนี่แหละ
เป็นกำลังใจให้ตลอดไปครับ
ธรรมะอวยพรความดีคุ้มครองนะ