หลวงปู่จาม เกิดข้อสงสัยว่าเราเองก็ทำความเพียรอย่างจริงจังมากแต่ไม่ค่อยได้ผลดีตามที่ปรารถนา พระองค์อื่นก็คงเป็นเช่นเดียวกับเราคงมีอีกไม่ใช่น้อย จึงอธิษฐานจิตถามหลวงปู่มั่นไว้ล่วงหน้า
หลวงปู่มั่นได้เทศนากัณฑ์แรกจบไปก็เริ่มเทศนาเตือนสติในตอนท้ายว่า “ เอาจริงเอาจังเกินไป หรือขวนขวายพยายามพากเพียรมากไปแต่ขาดปัญญา ก็เป็นเหตุให้ใจดิ้นรนอยากได้ อยากเป็น อยากเห็น อยากสำเร็จ อยากบรรลุธรรม
โลโภธมฺมานํ ปริปนฺโถ ความอยากของตนจึงเป็นอุปสรรคของตน จึงให้ดูใจดูตนของตนด้วยสติปัญญา ”
เมื่อเทศน์จบหลวงปู่มั่นก็หันหน้ามาถามหลวงปู่จาม แล้วถามว่า “ เป็นอย่างไรท่านจาม ความโลภเป็นอย่างนี้เข้าใจไหม ”
หลวงปู่จามตอบอย่างเคารพนอบน้อมเป็นที่สุดว่า
“ เข้าใจซาบซึ้งเป็นที่สุดครับกระผม ”
หนังสือ อรรถธรรมคำแก้ว วัดป่าวิเวกวัฒนาราม ( หลวงปู่จาม )
http://agaligohome.fix.gs/index.php?topic=832.0