ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ธันวาคม 12, 2010, 08:55:50 pm »
เรื่องนี้เป็นเรื่องนึงที่ชอบมากครับ นานมากเลย ขอบคุณครับพี่มด การเข้าไปในสมอง ในความฝันของคนอีกคน สุดยอดครับขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
เรื่องนี้เป็นเรื่องนึงที่ชอบมากครับ นานมากเลย ขอบคุณครับพี่มด การเข้าไปในสมอง ในความฝันของคนอีกคน สุดยอดครับข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ธันวาคม 11, 2010, 11:17:33 pm »"The Cell' Trailer
'The Cell' excerpt - mother whispers
ภาพยนตร์ในปี ๒๐๐๐ ของผู้กำกับชื่อ ทาร์เซ็ม ซิงห์ (Tarsem Singh) ซึ่งเป็นหนังเกี่ยวกับฆาตกรโรคจิตตามสูตรของฮอลลีวู้ด ที่ต้องวิปริต วิตถาร และเป็นฆาตกรต่อเนื่องด้วยปัญหาทางจิตบางอย่าง แน่นอนว่าเมื่อเป็นหนังแนวนี้ ก็จะต้องมีภาพที่ชวนสะอิดสะเอียนเหมือนในหนังหลาย ๆ เรื่อง แล้วก็ยังมีฉากเสพสังวาสที่ไม่ได้เห็นกันจะ ๆ แต่ก็พอที่จะเห็นความวิปริตของตัวฆาตกร ซึ่งปรกติหนังแนวนี้ผมก็ดูได้ แต่ไม่ค่อยชอบนัก เพราะเหมือนกับผู้กำกับหรือผู้สร้างน่าจะมี "อะไร" ในใจหรือเปล่า? แต่หนังก็มีอะไรหลายอย่างที่ผมชอบในหนังเรื่องนี้ครับ และมีสิ่งที่ผมชอบจนอยากพูดถึง
เรื่องราวน่าสนใจไม่มากนัก ก็เหมือนกับหนังฆาตกรโรคจิตทั่วไป ที่ฆาตกรหนุ่มนายหนึ่งมีจิตวิปลาส ชอบจับผู้หญิงมาใส่ไว้ในตู้กระจก แล้วค่อย ๆ ปล่อยน้ำจนท่วมมิด ทำนองว่าดูเธอทรมานก่อนตายสักระยะหนึ่งเสียก่อน จากนั้นจึงเข้าสู่กระบวนการที่ดูเหมือนจะทำให้เหยื่อทั้งหลายที่กลายเป็นศพแล้ว มีสภาพร่างกายและใบหน้าคล้ายตุ๊กตา ก่อนที่จะเสพสม ทำนองว่าตอนเป็นเด็ก ๆ ถูกพ่อทารุณจิตใจหลายอย่าง หลายสาเหตุ เหตุหนึ่งก็คงเพราะชอบเล่นตุ๊กตาเป็นชายไม่สมชายนั่นเอง แต่หนังในช่วงที่เกี่ยวกับการตามล่าหาตัวฆาตกรนี้ ไม่ใช่ประเด็นหลัก เพราะเพียงไม่นาน ตำรวจก็สามารถค้นหาตัวเจ้าหมอนี่ได้ แต่เหยื่อรายล่าสุดที่หมอนี่จับไป เจ้าพนักงานยังค้นหาไม่พบว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร และการที่จะช่วยเหยื่อรายนี้ คงจะต้องเข้าไปสำรวจจิตใจของชายผู้นี้ ที่อาการป่วยทางจิตกำเริบจนนอนนิ่งไม่มีสติไปเสียแล้ว
เจนนิเฟอร์ โลเปซ รับบทเป็นอาสาสมัครช่วยเหลือบุคคลผู้มีปัญหาทางจิต ของหน่วยงานหนึ่งที่มีเครื่องไม้เครื่องมืออันสามารถเชื่อมโยงระบบประสาทของคนสองคน หรือผู้ป่วยและตัวอาสาสมัคร เพื่อเข้าไปเรียนรู้ความคิด และเยียวยาปัญหาที่เกิดขึ้นในจิตใจ แต่ในโลกของผู้ป่วยนั้น ต่างจากโลกแห่งความเป็นจริง เพราะเป็นเสมือนภาพฝัน และหนังเรื่องนี้นำเสนอภาพนั้นอย่างจินตนาการและแฟนตาซี เป็นภาพในสมองของมนุษย์บนโลกใบนี้ แต่เป็นอาณาจักรที่ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้ ! เฉกเช่นการเข้าไปในสมองของหนูน้อยรายหนึ่ง ที่เป็นทะเลทรายดูเวิ้งว้าง
แต่การเข้าไปในสมองของเจ้าฆาตกรเพื่อให้มันคายความลับ ที่ว่าเหยื่อรายล่าสุดของมันอยู่ที่ใด ไม่ใช่เรื่องง่าย และไม่ใช่โลกที่ปลอดภัย แม้ในจิตใจของฆาตกรจะมีภาคของความเป็นเด็ก ที่ต้องการความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ที่เห็นอกเห็นใจ แต่ในด้านมืดก็พร้อมที่จะขย้ำเธอ
โลกของฆาตกรรายนี้ ทั้งในโลกของความจริง และโลกในหัวของเขา ดูต่างกันเพียงแต่ภาพลักษณ์เท่านั้น เพราะเขาเป็นดั่งปีศาจในโลกมนุษย์ และก็เป็นปีศาจจริง ๆ ในโลกแฟนตาซีของเขา ผมชอบภาพในโลกแฟนตาซีมากๆ ครับ ถ่ายภาพสวย และมีจินตนาการ มันเป็นความสวยงามปนความเร้นลับ เป็นความสวยงามที่ซ่อนความน่ากลัว เวิ้งว้าง เป็นอาณาจักรของความกลัวโดยแท้ สวยงามแต่มีอะไรผิดเพี้ยน ผิดเพี้ยนตั้งแต่สถานที่ และรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาด
เมื่อเธอประสบอันตรายในโลกแฟนตาซีนี้ ทำให้นายตำรวจที่ร่วมค้นหาเหยื่อที่น่าจะยังมีชีวิตรอดอยู่ ต้องเข้าไปช่วยเธอที่อาจจะประสบอันตรายไปอีกคนหนึ่ง แต่บทสรุปของหนัง คงไม่ได้อยู่ที่ว่าจะช่วยเหลือนางเอก หรือช่วยเหลือเหยื่อของฆาตกรรายนี้ได้หรือไม่ หรือแม้แต่ว่าเจ้าฆาตกรรายนี้ได้รับโทษสาสมหรือไม่เพียงใด แต่อยู่ที่ภาพฝันอันเป็นภาพหลอน ภาพสวยงามอย่างศิลปะ ที่แทรกไปด้วยความงามแบบรุนแรงอยู่ในที หรือจะเป็นความงามแบบเฟติช ? (Fetish) คงต้องลองค้นหาเอาเอง
http://www.oknation.net/blog/wiglud/2008/09/22/entry-1
The Cell - inside Starghers mind
'The Cell' excerpt - mother whispers
ภาพยนตร์ในปี ๒๐๐๐ ของผู้กำกับชื่อ ทาร์เซ็ม ซิงห์ (Tarsem Singh) ซึ่งเป็นหนังเกี่ยวกับฆาตกรโรคจิตตามสูตรของฮอลลีวู้ด ที่ต้องวิปริต วิตถาร และเป็นฆาตกรต่อเนื่องด้วยปัญหาทางจิตบางอย่าง แน่นอนว่าเมื่อเป็นหนังแนวนี้ ก็จะต้องมีภาพที่ชวนสะอิดสะเอียนเหมือนในหนังหลาย ๆ เรื่อง แล้วก็ยังมีฉากเสพสังวาสที่ไม่ได้เห็นกันจะ ๆ แต่ก็พอที่จะเห็นความวิปริตของตัวฆาตกร ซึ่งปรกติหนังแนวนี้ผมก็ดูได้ แต่ไม่ค่อยชอบนัก เพราะเหมือนกับผู้กำกับหรือผู้สร้างน่าจะมี "อะไร" ในใจหรือเปล่า? แต่หนังก็มีอะไรหลายอย่างที่ผมชอบในหนังเรื่องนี้ครับ และมีสิ่งที่ผมชอบจนอยากพูดถึง
เรื่องราวน่าสนใจไม่มากนัก ก็เหมือนกับหนังฆาตกรโรคจิตทั่วไป ที่ฆาตกรหนุ่มนายหนึ่งมีจิตวิปลาส ชอบจับผู้หญิงมาใส่ไว้ในตู้กระจก แล้วค่อย ๆ ปล่อยน้ำจนท่วมมิด ทำนองว่าดูเธอทรมานก่อนตายสักระยะหนึ่งเสียก่อน จากนั้นจึงเข้าสู่กระบวนการที่ดูเหมือนจะทำให้เหยื่อทั้งหลายที่กลายเป็นศพแล้ว มีสภาพร่างกายและใบหน้าคล้ายตุ๊กตา ก่อนที่จะเสพสม ทำนองว่าตอนเป็นเด็ก ๆ ถูกพ่อทารุณจิตใจหลายอย่าง หลายสาเหตุ เหตุหนึ่งก็คงเพราะชอบเล่นตุ๊กตาเป็นชายไม่สมชายนั่นเอง แต่หนังในช่วงที่เกี่ยวกับการตามล่าหาตัวฆาตกรนี้ ไม่ใช่ประเด็นหลัก เพราะเพียงไม่นาน ตำรวจก็สามารถค้นหาตัวเจ้าหมอนี่ได้ แต่เหยื่อรายล่าสุดที่หมอนี่จับไป เจ้าพนักงานยังค้นหาไม่พบว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร และการที่จะช่วยเหยื่อรายนี้ คงจะต้องเข้าไปสำรวจจิตใจของชายผู้นี้ ที่อาการป่วยทางจิตกำเริบจนนอนนิ่งไม่มีสติไปเสียแล้ว
เจนนิเฟอร์ โลเปซ รับบทเป็นอาสาสมัครช่วยเหลือบุคคลผู้มีปัญหาทางจิต ของหน่วยงานหนึ่งที่มีเครื่องไม้เครื่องมืออันสามารถเชื่อมโยงระบบประสาทของคนสองคน หรือผู้ป่วยและตัวอาสาสมัคร เพื่อเข้าไปเรียนรู้ความคิด และเยียวยาปัญหาที่เกิดขึ้นในจิตใจ แต่ในโลกของผู้ป่วยนั้น ต่างจากโลกแห่งความเป็นจริง เพราะเป็นเสมือนภาพฝัน และหนังเรื่องนี้นำเสนอภาพนั้นอย่างจินตนาการและแฟนตาซี เป็นภาพในสมองของมนุษย์บนโลกใบนี้ แต่เป็นอาณาจักรที่ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้ ! เฉกเช่นการเข้าไปในสมองของหนูน้อยรายหนึ่ง ที่เป็นทะเลทรายดูเวิ้งว้าง
แต่การเข้าไปในสมองของเจ้าฆาตกรเพื่อให้มันคายความลับ ที่ว่าเหยื่อรายล่าสุดของมันอยู่ที่ใด ไม่ใช่เรื่องง่าย และไม่ใช่โลกที่ปลอดภัย แม้ในจิตใจของฆาตกรจะมีภาคของความเป็นเด็ก ที่ต้องการความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ที่เห็นอกเห็นใจ แต่ในด้านมืดก็พร้อมที่จะขย้ำเธอ
โลกของฆาตกรรายนี้ ทั้งในโลกของความจริง และโลกในหัวของเขา ดูต่างกันเพียงแต่ภาพลักษณ์เท่านั้น เพราะเขาเป็นดั่งปีศาจในโลกมนุษย์ และก็เป็นปีศาจจริง ๆ ในโลกแฟนตาซีของเขา ผมชอบภาพในโลกแฟนตาซีมากๆ ครับ ถ่ายภาพสวย และมีจินตนาการ มันเป็นความสวยงามปนความเร้นลับ เป็นความสวยงามที่ซ่อนความน่ากลัว เวิ้งว้าง เป็นอาณาจักรของความกลัวโดยแท้ สวยงามแต่มีอะไรผิดเพี้ยน ผิดเพี้ยนตั้งแต่สถานที่ และรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาด
เมื่อเธอประสบอันตรายในโลกแฟนตาซีนี้ ทำให้นายตำรวจที่ร่วมค้นหาเหยื่อที่น่าจะยังมีชีวิตรอดอยู่ ต้องเข้าไปช่วยเธอที่อาจจะประสบอันตรายไปอีกคนหนึ่ง แต่บทสรุปของหนัง คงไม่ได้อยู่ที่ว่าจะช่วยเหลือนางเอก หรือช่วยเหลือเหยื่อของฆาตกรรายนี้ได้หรือไม่ หรือแม้แต่ว่าเจ้าฆาตกรรายนี้ได้รับโทษสาสมหรือไม่เพียงใด แต่อยู่ที่ภาพฝันอันเป็นภาพหลอน ภาพสวยงามอย่างศิลปะ ที่แทรกไปด้วยความงามแบบรุนแรงอยู่ในที หรือจะเป็นความงามแบบเฟติช ? (Fetish) คงต้องลองค้นหาเอาเอง
http://www.oknation.net/blog/wiglud/2008/09/22/entry-1
The Cell - inside Starghers mind