ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มกราคม 01, 2011, 10:15:12 am »

 :13: อนุโมทนาครับ ขอบคุณครับพี่สาว
ข้อความโดย: เลดี้เบื๊อก
« เมื่อ: ธันวาคม 30, 2010, 11:14:26 pm »

พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 126
   
   บทว่า  มญฺชุสฺสโร   คือพระกุมารมีพระสุรเสียงไม่กระด้าง.    บทว่า
   วคฺคุสฺสโร  คือพระกุมารมีพระสุรเสียงเต็มไปด้วยความฉลาด. บทว่า  มธุรสฺ-
   สโร คือพระกุมารมีพระสุรเสียงน่าพอใจ. บทว่า เปมนียสฺสโร คือพระกุมาร
   มีพระสุรเสียงทำให้เกิดความรัก.   ข้อนี้เป็นอธิบายในบทนั้น  เพราะนกการเวก
   มีเสียงเพราะ   ได้ยินมาว่า  เมื่อนกการเวกจิกมะม่วงสุกมีรสอร่อยด้วยจะงอยปาก
   แล้วดื่มรสที่ไหลออกมาแล้วกระพือปีกร้อง   บรรดาสัตว์  ๔  เท้า    เริ่มเยื้องย่าง
   เหมือนเมา.   บรรดาสัตว์  ๔ เท้า  แม้กำลังหาอาหารก็ทิ้งหญ้าที่เข้าไปในปากฟัง
   
   พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 127
   
   เสียงนั้น.   บรรดาเนื้อร้ายที่กำลังติดตามพวกเนื้อน้อย ๆ ก็ไม่วางเท้าที่ยกขึ้นยืน
   นิ่งอยู่.     และบรรดาเนื้อที่ถูกติดตามก็ละความกลัวตายยืนนิ่ง.     แม้บรรดานก
   กำลังบินไปบนอากาศก็เหยียดปีกหยุดฟังเสียง.  แม้บรรดาปลาในน้ำกระดิกแผ่น
   หูหยุดฟังเสียงนั้น.  นกการเวกมีเสียงเพราะถึงอย่างนี้.   แม้พระนางอสันธิมิตตา
   พระเทวีของพระเจ้าธรรมาโศกราช     ก็ยังตรัสถามพระสงฆ์ว่า      พระคุณเจ้า
   เสียงของใคร  ๆ เช่นกับเสียงของพระพุทธเจ้ายังมีอยู่หรือหนอ.   พระสงฆ์ถวาย
   พระพรว่า ถวายพระพรมีเสียงของนกการเวก. พระคุณเจ้านกเหล่านั้นอยู่ที่ไหน
   เจ้าคะ   ถวายพระพรว่าอยู่ในป่าหิมพานต์    พระเทวีทูลพระราชาว่า   ข้าแต่เทวะ
   หม่อมฉันประสงค์จะเห็นนกการเวกเพคะ. พระราชาทรงอธิษฐานว่า นกการเวก
   จงมาเกาะในกรงนี้แล้วปล่อยกรงทองไป.    กรงทองได้ไปตั้งอยู่ข้างหน้านกการ-
   เวกตัวหนึ่ง.     นกการเวกนั้นคิดว่า  กรงทองมาตามพระดำรัสสิ่งของพระราชา
   ไม่อาจขัดขืนได้แล้วจับเฉยอยู่ ณ ที่นั้น.    กรงทองได้มาตั้งอยู่เบื้องพระพักตร์
   ของพระราชา   อำมาตย์ทั้งหลายไม่สามารถให้นกการเวกทำเสียงได้.   ลำดับนั้น
   พระราชาตรัสว่า   ดูก่อนพระนายทั้งหลาย     นกการเวกเหล่านี้ทำเสียงอย่างไร.
   พวกอมาตย์กราบทูลว่า  ข้าแต่สมมติเทพ   นกการเวกเหล่านี้เห็นพวกญาติจึงจะ
   ทำเสียง. ลำดับนั้น พระราชารับสั่งให้เอากระจกล้อมนกการเวกนั้น. นกการเวก
   นั้นครั้นเห็นเงาของตนสำคัญว่า   ญาติของเรามาแล้ว   จึงกระพือปีกร้องดุจเป่า
   แก้วมณีวงศ์ด้วยเสียงอันอ่อน.     พวกมนุษย์ในสกลนครเยื้องกรายดุจคนเมา
   พระนางอสันธิมิตตาดำริว่า   เสียงของสัตว์เดียรัจฉานนี้ยังเพราะถึงอย่างนี้   พระ
   สุรเสียงของพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงบรรลุสิริ คือ  พระสัพพัญญุตญาณจะเป็น
   เช่นไรหนอ ยังพระปีติให้เกิดไม่ทรงละพระปีตินั้น  ทรงดำรงอยู่ในโสดาปัติผล
   พร้อมด้วยบริวาร ๗๐๐     พึงทราบว่าเสียงนกการเวกยังเพราะถึงอย่างนี้     แต่
   พระสุรเสียงของพระวิปัสสีราชกุมารได้ไพเราะกว่านั้นร้อยส่วนพันส่วน.
   
http://www.samyaek.com/pratripidok/index.php?topic=188.0
http://agaligohome.fix.gs/index.php?topic=2134.0