ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มกราคม 06, 2011, 10:08:38 pm »
ขอบคุณครับพี่เล็กขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ขอบคุณครับพี่เล็กข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มกราคม 06, 2011, 04:21:19 am »ชายแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม หลังจากแต่งงาน…
ชายแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม หลังจากแต่งงานและย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
ชายแก่…แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก เห็นลางๆ
แจ๊ค…อ๋อ วัวแหนะพ่อ
… ผ่านไป 2-3 นาที …
ชายแก่…แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค…วัว ตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย
… ผ่านไปอีก 2-3 นาที …
ชายแก่…แจ๊ค นั่นอะไรอีกละลูก
แจ๊ค…(เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัวพ่อวัว วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ
… เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที …
ชายแก่…แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค…เอ๊ะพ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆซาก ผมจะบอกครั้งสุดท้ายแล้วนะว่าวัว
… ผ่านไปอีก 2-3 นาที …
ชายแก่…แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค…โอ๊ย ! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว
… แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด …
… เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น ได้เวลาอาหารค่ำ เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา แจ๊คจึงเดินไปตามที่ห้อง ณ ที่นั้น เขาได้พบชายแก่คนนั้นนั่งเหม่อลอย ข้างๆมีไดอะรี่เก่าๆเล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ
แจ๊คถือวิสาสะเข้าไป อ่าน ความว่า…
“ครั้ง หนึ่งเมื่อ 30 ปีมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมาก เราตั้งชื่อเค้าเองว่า…แจ๊ค ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง ตอนนั้น แจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน
พอดีมีวัวผ่านมา… แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร…วัวไงลูก เราตอบ
เวลาผ่านไปอีกไม่ถึง 1 นาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบเช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง…
เราไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลยที่จะ ตอบคำถามเดิมๆเหล่านั้น เรา กลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย….
แต่ ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม แจ๊คเป็นคนตอบ… เพียง 5 ครั้งเท่านั้น ลูกก็ตวาดเรา หาว่าเราเลอะเลือน รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเรา ต่อไป
อ่านจบแล้ว …. กรุณาอย่าทำแบบนี้ กับคนที่รักเราที่สุดนะคะ
ขอบพระคุณที่มา http://sakid.com/2009/11/08/18722/
ชายแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม หลังจากแต่งงานและย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
ชายแก่…แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก เห็นลางๆ
แจ๊ค…อ๋อ วัวแหนะพ่อ
… ผ่านไป 2-3 นาที …
ชายแก่…แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค…วัว ตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย
… ผ่านไปอีก 2-3 นาที …
ชายแก่…แจ๊ค นั่นอะไรอีกละลูก
แจ๊ค…(เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัวพ่อวัว วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ
… เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที …
ชายแก่…แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค…เอ๊ะพ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆซาก ผมจะบอกครั้งสุดท้ายแล้วนะว่าวัว
… ผ่านไปอีก 2-3 นาที …
ชายแก่…แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค…โอ๊ย ! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว
… แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด …
… เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น ได้เวลาอาหารค่ำ เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา แจ๊คจึงเดินไปตามที่ห้อง ณ ที่นั้น เขาได้พบชายแก่คนนั้นนั่งเหม่อลอย ข้างๆมีไดอะรี่เก่าๆเล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ
แจ๊คถือวิสาสะเข้าไป อ่าน ความว่า…
“ครั้ง หนึ่งเมื่อ 30 ปีมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมาก เราตั้งชื่อเค้าเองว่า…แจ๊ค ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง ตอนนั้น แจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน
พอดีมีวัวผ่านมา… แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร…วัวไงลูก เราตอบ
เวลาผ่านไปอีกไม่ถึง 1 นาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบเช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง…
เราไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลยที่จะ ตอบคำถามเดิมๆเหล่านั้น เรา กลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย….
แต่ ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม แจ๊คเป็นคนตอบ… เพียง 5 ครั้งเท่านั้น ลูกก็ตวาดเรา หาว่าเราเลอะเลือน รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเรา ต่อไป
อ่านจบแล้ว …. กรุณาอย่าทำแบบนี้ กับคนที่รักเราที่สุดนะคะ
ขอบพระคุณที่มา http://sakid.com/2009/11/08/18722/