ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มกราคม 09, 2011, 12:23:20 am »

 :45: ขอบคุณครับพี่เล็ก
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มกราคม 08, 2011, 07:35:07 pm »

สมการความทุกข์

คุณรู้ไหม ความทุกข์เป็นสิ่งที่คาดคำนวณได้ ว่าทำไมบางคนถึงทุกข์มาก
ขณะที่บางคนทุกข์น้อยกว่า แต่บางคนก็แทบไม่ต้องเป็นทุกร้อนหรือกังวลกับอะไรเลย

คุณต้องรู้จักสมการความทุกข์เสียก่อน แล้วตั้งค่าตัวแปรต่างๆ ในสมการเสียใหม่
เพื่อให้ชีวิตจิตใจเบาสบายกว่าเดิม  สมการความทุกข์ที่ว่านั้นคือ

ความทุกข์ = ความคาดหวัง / ความสามารถ

คนที่มีความคาดหวังมาก โดยไม่ได้ประเมินความสามารถของตนเอง
ว่าจะทำให้ความคาดหวังนั้นเป็นจริงเป็นจังได้มากน้อยแค่ไหน
ก็มักจะต้องทุกข์ใจเพราะคาดหวังเกินจริง

เพื่อให้ทุกข์น้อยลง คุณมีทางเลือก 2 ทาง

1. ลดความคาดหวังลง

2. เพิ่มขีดความสามารถของตัวเอง

ลด ความคาดหวังลงนั้น มีทั้งคุณและโทษ อันที่จริงความคาดหวังมีฝั่งที่ดีของมันตรงที่
ช่วยกระตุ้นให้เราพยายามที่จะทำอะไรดีๆ เพิ่มขึ้น นำความเปลี่ยนแปลงดีๆ มาสู่ชีวิตได้
ความทะเยอทะยานเล็กๆ น้อยๆ พวกนี้เหมือนยาบำรุง เหมือนยากระตุ้น ทำให้คึกคัก กระชุ่มกระช่วย
เป็นแรงขับดันชีวิตให้สลับสับเปลี่ยน แทนที่จะแน่นิ่ง จำเจ
แต่หากมากไป มากจนทำตามความทะเยอทะยานหรือความคาดหวังที่ตั้งไว้ไม่ไหว ก็ตกที่นั่งลำบาก

เหมือนคนแบกของที่หนักเกินแรง นอกจากจะต้องเหนื่อยมากเกินไปแล้ว อาจต้องเจอกับอุบัติเหตุ
จนร่างกายสิ้นสภาพไปเลยก็ได้ เพราะฉะนั้นคำนวณให้ดี ว่าความคาดหวังแค่ไหน ที่ช่วยให้ "มีแรง"
อย่าให้มากเกนไป เพราะจะทำให้ "หมดแรง"  แรงที่ว่าก็คือ "ขีดความสามารถ" ที่มีนั่นเอง

คน ที่ขีดความสามารถต่ำ แต่หวังสูง ก็ต้องตะเกียกตะกายมากหน่อย ถ้ามีแรงเยอะ ไม่ท้อ ไม่ถอย ก็ไม่ค่อยเป็นอะไร
แต่บางคนคาดหวังเยอะ แต่แรงน้อย ทำนิดหนึ่งก็ท้อ หน่อยหนึ่งก็ถอย สุดท้ายก็ต้องมานั่งอมทุกข์ ผิดหวัง เสียใจ
ไม่อยากจะทำอะไรต่ออีก อย่างนี้ก็ไม่เป็นผลดีกับชีวิตเลย