ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มกราคม 13, 2011, 11:49:22 pm »

 :13: เวลาจะรักษาทุกอย่าง แล้วก็ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ขึ้นครับ ธรรมะอวยพรครับพี่ๆ
ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี
« เมื่อ: มกราคม 13, 2011, 09:02:37 pm »

ขออย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอแม้จะร้องไห้
จงลุกขึ้นสู้ใหม่จุดหมายไม่ไกลเกินจริง :yoyo108:
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มกราคม 12, 2011, 03:20:04 am »

ขณะที่มี...มันก็ไม่ดีเท่าไหร่
แต่เมื่อมันผ่านไป...มันก็ดีเหมือนกันเนอะ  :47:
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มกราคม 12, 2011, 12:18:39 am »

 :13: ขอบคุณครับพี่เล็ก
ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี
« เมื่อ: มกราคม 11, 2011, 09:47:24 pm »

หลายครั้งที่เคยนั่งสงสารตัวเองที่มีความทุกข์
แต่พอผ่านจุดนั้นไปได้
ก็รู้สึกว่าตัวเองโตขึ้น แข็งแกร่งขึ้น
ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากความทุกข์เหมือนกันอ่ะค่ะ
ทุกข์มีแล้วดีจัง เนอะคุณเล็ก  :yoyo094:


ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มกราคม 11, 2011, 05:58:09 pm »

ความทุกข์กับกุหลาบแห่งชีวิต


เวลาเรา ไปซื้อดอกกุหลาบ เราจะซื้อตอนที่ดอกมันตูมๆ เมื่อปักแจกันไปวันต่อๆมามันก็จะบานออกสวยงาม ถ้าดอกตูมยิ่งใหญ่ ดอกบานจะใหญ่และงามตามไปด้วย

แล้วถ้าเราได้แกะดูภายในดอกตูมเรา จะเห็นเลยว่า ภายในดอกตูมจะมีกลีบกุหลาบมากมาย ทับซ้อนและอัดกันแน่นมากๆ ยิ่งดอกใหญ่เท่าไร มันก็จะมีกลีบที่อัดแน่นมากเป็นทวีคูณ

เปรียบ เทียบ กุหลาบดอกตูม เช่นเดียวกับชีวิตคนเรา ชีวิตคนที่ อัดแน่นไปด้วย ปัญหา ความทุกข์ ความขมขื่น บางครั้งเรารู้สึกว่าปัญหา มันช่างทับถมเราตลอดเวลา บีบคั้นเรารอบด้าน จนเราแทบจะถอดใจยอมแพ้!!

แต่จำไว้ ความทุกข์ไม่ทำให้เรา"ตาย" แต่ทำให้เรา"โต" ( Growing Pain ) ชีวิต ที่เต็มไปด้วย ความทุกข์ ความขมขื่น ปัญหา ความบีบคั้น ฯลฯ ก็จะทำให้ชีวิตของเรา งดงาม!!! เมื่ออุปสรรค ความทุกข์ยาก ผ่านไป.. เราจะพบกับความหวานชื่น ความสุข.. แล้วดอกไม้ของชีวิตเราจะบานออกอย่างสวยงาม!! และส่งกลิ่นหอมจรุงใจ... ยิ่งทุกข์มากเท่าใด กุหลาบของชีวิตเราจะงดงามกว่าใครใคร...

เราจะยินดีต้อนรับ " ความทุกข์" ที่มาเยือน เพราะมันทำให้ชีวิตเรา มีคุณค่า ....

ไม่มี"ความทุกข์" ก็จะไม่รู้จัก "ความสุข".....

ไม่เคย"ล้ม" ก็จะ "ลุก" ไม่เป็น.....

ไม่เคย "ขมขื่น" ก็จะไม่รู้จักคำว่า "หวานชื่น"


ไม่โดน "บีบคั้น" ก็จะไม่รู้ว่า "อิสระ" นั้นดีเพียงใด.....

ไม่"อกหัก" ก็จะไม่รู้จัก"ถนอมความรัก" เอาไว้....

ไม่"ร้องไห้" ก็จะไม่รู้จัก "หัวเราะ"....

 
ขอบพระคุณ คุณนริศรา