ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มกราคม 28, 2011, 10:37:38 pm »

 :13: อนุโมทนาสาธุครับ พี่แทน พี่แป๋ม
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มกราคม 28, 2011, 08:01:20 pm »



 :13:  :12: :07:

ข้อความโดย: แปดคิว
« เมื่อ: มกราคม 28, 2011, 06:55:42 pm »


๑)คนธรรมดาทั่ว ๆ ไป รู้จักเพียงความสงบกาย หือเรียกว่ากายวิเวก กายวิเวก - สงบสงัดทางกาย ไม่มีอะไรกวน; การวิเวก ไม่มีอะไรมารบกวนกาย รวบกวนให้รำคาญ ก็เรียว่าความสงบ, มักจะรู้จักเพียงว่า สงบคืออย่างนี้ แล้วก็หนีออกมาอยู่ในป่า หรือที่ไปอยู่คนเดียว ไม่มีใครกวน

(๒) แต่นั้น ยังไม่ใช่ความสงบที่ถึงที่สุด, ยังมีความรบกวนในทางจิต , คือจิตยังมีความคิดนึก ที่เรียกว่านิวรณ์ หรือกิเลสบางอย่างรบกวน, รบกวนในจิตมันยิ่งกว่ารวบกวนกาย, ดูให้ดี; จะต้องหาวิธี หยุดการรบกวนในทางจิต

(๓) ที่นี้ยังมีความรบกวนที่สูงไปกว่านั้นอีกชั้นหนึ่งคือ ความรบกวนในทางสติปัญญา ถ้าเราโง่เรามีความสงบไม่ได้ เพราะว่าเราจะสงสัยอยู่เรื่อย ต่อเมื่อเรารู้ถึงที่สุด ไม่ต้องการจะรู้อะไรอีกต่อไป จนถึงกับว่าไม่ต้องการอะไรอีก : ไม่ต้องการการเป็นอยู่ ไม่ต้องการการปรุงแต่งอะไรอีก ; นั่นแหละจึงจะสงบถึงที่สุด นั้นคือพระนิพพาน


จากหนังสือ "ความมีนิสัยน้อมเอียงไปสู่ความสงบ" พุทธทาสบรรณาลัย ดุลย์พากย์อนุสรณ์ อันดับที่ 38


http://www.dhammathai.org/store/talk/view.php?No=98
ที่มา : "ความมีนิสัยน้อมเอียงไปสู่ความสงบ"