ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มกราคม 29, 2011, 07:35:12 pm »

 :13: อนุโมทนาสาธุครับพี่แทน
ข้อความโดย: แปดคิว
« เมื่อ: มกราคม 29, 2011, 06:44:20 pm »


ชีวิตคนเรามันไหลอยู่ตลอดเวลา
เป็นก้อนเนื้อที่มันไหลมาและจะไหลไปต่อไปไม่สิ้นสุด
อวัยวะร่างกายของเรา
มันจะแก่มันจะไหลไปสู่ความแก่
...เราห้ามไม่ได้...
ฝนจะตก น้ำจะท่วม ลมจะพัด แดดจะร้อน อากาศจะหนาว
...เราห้ามไม่ได้...


พ่อแม่พี่น้องของเรา ท่านจะแก่ จะเจ็บ จะตาย
...เราห้ามไม่ได้...
เพราะขาดประสบการณ์ทางจิต
...เราจึงรัก เราจึงหลง เราจึงร้องไห้...
เพราะมีประสบการณ์ทางจิต
...เราจึงไม่รัก ไม่หลง ไม่ร้องไห้...
พระอริยะอรหันต์ พระพุทธเจ้า
ก็ป้องกันไม่ให้ใครแก่เจ็บตายได้
แต่ท่านเหล่านั้น มีประสบการณ์ทางจิต
...ทำใจได้ไม่เป็นทุกข์ ไม่ร้องไห้ ไม่เสียใจ...
ปุถุชนเช่นเรา ขาดประสบการณ์ทางจิต ทำใจไม่ได้
...จึงเป็นทุกข์ จึงร้องไห้ จึงเสียใจ...
อริย-ปุถุชน ต่างกันตรงที่ทำใจได้ และทำใจไม่ได้
ความเกิดขึ้นของสรรพสิ่ง รวมทั้งนามธรรมในภายในด้วย
... ชื่อว่าเป็นธรรมชาติ...
ความเสื่อมดับไปรวมทั้งความเสื่อมดับไปของนามธรรม
ในภายในด้วย... ชื่อว่าเป็นกฎเกณฑ์ของโลกธรรมชาติ


ความเข้าไปรู้ความเกิดดับของสรรพสิ่ง และนามธรรม
ในภายใน ชื่อว่ามีประสบการณ์-ปฏิบัติธรรมได้ผล
...คือไม่ทุกข์ ไม่ร้องไห้ ไม่เสียใจ...
(ความไม่ทุกข์-ไม่ร้องไห้-ไม่เสียใจ ชื่อว่าเก่ง-อริยะ)
พระอริยะทั้งหลาย และพระพุทธเจ้า
ร่างกายเป็นเสมอปุถุชนทั่วไป...คือไม่เที่ยง
พระพุทธเจ้า-พระอริยะ จิตเป็นพุทธะ
ปุถุชน ร่างกายเป็นพระไตรลักษณ์
จิตใจ ไม่ยอมรับความจริง
...จึงเป็นทุกข์ จึงร้องไห้ จึงเสียใจ....

ที่มา : http://www.jarun.org/http://www.dhammathai.org/store/talk/view.php?No=103