ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มีนาคม 03, 2011, 04:53:23 pm »





ทิฏฐิจริต : ใจเห็นถูก เร็ว ,ใจเห็นผิด ช้า
พระอาจารย์บุญจันทร์ จนฺทวโร

ถาม : กระผมขอกราบเรียนถามท่านอาจารย์ว่า สิ่งมีชีวิตทุกๆ สิ่งในสากลจักรวาลนี้ มีธาตุแห่งพุทธะเหมือนกันหมดในทุกชีวิต นั่นคือทุกๆ ชีวิตสามารถที่จะเข้าถึงนิพพานได้หมด แต่แตกต่างกันที่เวลาในการเดินทางว่าจะช้าหรือเร็ว กระผมขอกราบเรียนถามว่า ความเป็นพระพุทธเจ้าต้องใช้เวลาในการบำเพ็ญบารมีไม่เท่ากันขึ้นอยู่กับจริต แต่ละองค์ซึ่งถูกกำหนดโดยความปรารถนาและระยะเวลา หรือ ถูกกำหนดแล้วตั้งแต่เริ่มกำเนิดของสากลจักรวาลครับ

ตอบ : สัตว์ที่มีชีวิต สามรถจะบรรลุมรรคผลนิพพานในเมื่ออินทรีย์แก่กล้าเป็นภัพบุคคล ที่เป็นอภัพสัตว์ คือจำพวกที่ไม่ควรแก่การบรรลุมรรคผลเพราะเป็นมิจฉาทิฏฐิ คือเห็นผิด ปฏิบัติผิด เช่นเห็นกรรมชั่วเป็นดี เห็นผิดจากอริยสัจ เช่นเห็นทุกขว่าเป็นสุข เห็นเหตุให้เกิดทุกข์ว่าเป็นเหตุให้เกิดสุข เห็นผิดจากนิโรธ เห็นผิดจากมรรค คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ปฏิบัติผิด จึงทำให้เห็นช้าในการบรรลุมรรคผลนิพพาน

พระพุทธเจ้าตรัสว่า สิ่งที่ทำให้เนิ่นช้าในการบรรลุ วิมุตติ คือ มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด มิจฉาญาณะ รู้ผิด มิจฉาวิมุตติ ใจหลุดพ้นผิด เพราะมานะ ความสำคัญ สิ่งที่ทำให้รวดเร็วในการบรรลุ วิมุติ คือ สัมมาทิฏฐิ เห็นถูก สัมมาญาณ รู้ถูก สัมมาวิมุติ ใจหลุดพ้นถูกคือใจหลุดพ้นจากความยึดมั่นถือมั่น

รวมความอันสำคัญคือ ใจเห็นถูก เร็ว ใจเห็นผิด ช้า ซึ่งท่านเรียกว่าทิฏฐิจริต


ที่มา : คัดลอกจาก.. หนังสืออัตโนประวัติ พระอาจารย์บุญจันทร์ จนฺทวโร




นำมาแบ่งปันโดย.. baby@home
Pics by : Google
สุขใจดอทคอม * อกาลิโกโฮม
อนุโมทนาสาธุที่มาทั้งหมดมากมายค่ะ