ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:
Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: เมษายน 14, 2011, 11:10:49 am »

วันหยุดวันพักผ่อนของใครหลายคน
กลับเป็นวันที่คนบางคนรู้สึกเสียดาย
ที่ขาดบางสิ่งบางอย่างจากวันที่หยุด
ไม่มีได้ตลอดไม่มีเสียตลอด...
มีได้มีเสีย สลับสับเปลี่ยนไปอย่างนี้
เมื่อได้ก็ไม่ลืมว่ายังต้องเสีย...
เมื่อเสียก็ไม่ลืมว่ามันยังมีวันได้...
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: เมษายน 10, 2011, 06:02:53 pm »

เพราะว่ามันไม่เป็นไปอย่างที่เราต้องการ
เราเลยรู้สึกไม่พอใจผิดหวังผิดเป้าหมาย
พอวางไม่ได้มันก็เลยวนเวียนเรื่องเดิมๆ
เรื่องเดิมมันก็หนักขึ้นเรื่อยๆไปตามระดับของมัน
เพราะเราไม่รู้จักวาง แต่กลับเลือกแบกอยู่นั่นล่ะ
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: เมษายน 10, 2011, 03:27:53 am »

เพราะจำได้ไง...มันเลยไม่ลืม
ไม่ลืมว่าเป็นตัวเราของเรา...
มันก็เลยจำซะจนเคยชิน...
มันก็เลยมีอะไรมากมายจนเคยตัว
เดี๋ยวก็คิดจุกคิดจิกคิดอะไรสารพัดสารพัน
คิดอะไรเรื่อยเปื่อยไม่เป็นความจริง...
ความไม่จริงมันก็เลยคอยตามหลอกหลอน
เราก็หลงให้หลอกอยู่เรื่อยเพราะมันเคยชิน
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: เมษายน 03, 2011, 03:40:52 am »

อากาศที่มันเปลี่ยนแปลงไปมา
มันเป็นเช่นนั้นของมันเอง...
เราก็ร่วมรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงนั้น
เพราะเราร่วมรับรู้ไปกับสิ่งที่เปลี่ยนแปลง
คือความทรงจำที่เราเอามาเปรียบเทียบ
ทำให้เรารู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง...
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มีนาคม 28, 2011, 04:07:10 am »

ทุกครั้งที่คิดถึง
ทำให้รู้ว่าเราหลงคิด
คิดเข้าข้างตัวเอง
สร้างฉากหลงตัวเอง
คิดในสิ่งที่มันไม่เกิดขึ้น
จินตนาการต่างๆนานา
เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้
แต่เรากลับรู้สึกคนเดียว
หลงคิดว่าเธอจะรู้สึกเหมือนกัน
แต่ในความจริงมันไม่ใช่
มีแต่เราที่คิดไปเองคนเดียว
บ้ามั๊ยล่ะคิดอะไรออกไปอย่างนี้
ก็ดีเหมือนกันที่คิดออกมา
ทำให้รู้ว่าเรานี่ยังหลงคิดอะไรอยู่
ถ้าไม่รู้ตัวว่าหลงจะหาทางกลับเจอมั๊ย
รู้ตัวว่าหลงเมื่อไหร่จะได้หาทางกลับให้เจอ
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มีนาคม 03, 2011, 08:27:29 pm »

เธอต้องรักตัวของเธอเองบ้างนะ
ไม่ใช่อะไรก็ห่วงแต่คนอื่น...
ทำอะไรก็ทำเพื่อคนอื่นไปเสียหมด
เธอรู้มั๊ย...เธอทุ่มเททำให้คนอื่นแบบนี้
จนลืมดูแลตัวเองแบบนี้...
เท่ากับเธอทำร้ายคนอื่นที่เธอรักด้วยนะ
เพราะถ้าเธอเป็นอะไรไป...
ก็หมายถึงทำร้ายคนที่เธอรักด้วยเหมือนกัน
เธอคงลืมข้อนี้ไปสินะ...
ถ้าคนที่เธอรัก...เค้าขาดเธอไป...
จากที่เธอให้อะไรต่อมิอะไรกับคนที่เธอรัก
แล้ววันหนึ่งเธอหายไปจากไป...
วันนั้นแหละ คนที่เธอเคยดูแลเค้าจะทุกข์แค่ไหน
เธอจึงจำเป็นที่จะต้องดูแลตัวของเธอเองบ้าง...
เพื่อที่จะได้ดูแลคนที่เธอรักนานๆยังไงล่ะ
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มกราคม 21, 2011, 04:02:07 am »

ต่างคนต่างอยู่....
ต่างก็มีทั้งทุกข์และสุข
ต่างก็มีอิสระเสรีตามทางเดินของตน
ต่างก็มีความคิดความฝันความหวังกันทุกคนไป
ต่างก็มีกรรมตามแบบฉบับของตนตามที่ทำมาและที่ทำอยู่

ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มกราคม 16, 2011, 02:56:14 am »

อาการ"เหลิง"ทำให้เราเป็นทุกข์ในภายหลัง
เหลิงกับหลงคล้ายกันจนแยกแทบไม่ออก
เมื่อเรามีอะไรที่เราคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีให้ความสุขกับเรา
เราก็เหลิงคิดว่ามันจะไม่หายไปไหนจะอยู่กับเราได้ตลอด
แต่สุดท้ายมันก็ไม่ใช่...มันต้องจากเราไปสักวัน
ไม่ช้าก็เร็วมันต้องหายไปจากเรา...ไม่ก็เราไปจากมัน
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มกราคม 11, 2011, 04:21:00 am »

ฉันก็คงต้องทำใจ...
กับการสูญเสียใจตัวเองครั้งนี้
เพราะฉันสร้างให้มันเกิดมี...
เมื่อมันไม่มีฉันจึงต้องสูญเสียมันไป
กลับมาทบทวนเห็นความเป็นจริง
ในทุกสิ่งล้วนอิสระเสรีต่อกัน...
มีแต่เราเท่านั้น...ที่คว้าจับมาเกี่ยวข้องกัน
เราเป็นสาเหตุ...ของทุกสิ่ง
กลับคืนสู่ความเป็นจริง...
ดับเหตุ...ไร้ผล...แต่จงทำดี
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: มกราคม 10, 2011, 07:48:59 pm »

กำลังเป็นทุกข์....
เพราะเราสร้างมันขึ้นมาเอง
เรากำเนิดตัวตนเราขึ้นมา
จนทำให้ตัวตนเรากำหนดเขาขึ้นมา
เมื่อมีทั้งเราและเขา...
เราก็มีอารมณ์ความต้องการต่างๆ
ตามความคุ้นเคยและการลอกเลียนแบบ
เมื่อความต้องการไม่ได้ตามที่ต้องการ...ก็ทุกข์
เมื่อเป็นไปตามต้องการก็สุข...
แต่ทุกอย่างล้วนไม่แน่นอน...
มีการเปลี่ยนผันแปรไปตลอด...
จึงต้องเกิดความรู้สึกขึ้นๆลงๆทุกข์ๆสุขๆร่ำไป