ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี
« เมื่อ: พฤษภาคม 05, 2011, 10:11:00 pm »ขอบคุณนะค่ะพี่แทน 
ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: พฤษภาคม 04, 2011, 07:49:45 am »
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: พฤษภาคม 03, 2011, 11:06:23 pm »
อนุโมทนาครับ ขอบคุณครับพี่แทนข้อความโดย: แปดคิว
« เมื่อ: พฤษภาคม 03, 2011, 09:38:05 pm »
.มารู้จัก "กายตัวจริง"
ของตัวเองกัน...
...ชื่อว่า
"ร่างกาย" นี้ โดยปกติเป็นที่สุมของกระดูก 300 กว่าชิ้น อยู่ติดกันด้วย "ข้อต่อ" 180 ข้อ รัดรึงไว้ด้วย "เส้นเอ็น " 900 เส้น ฉาบไว้ด้วย "เนื้อ" 900 ชิ้น หุ้มด้วย "หนังสด"
บาง ๆ ปิดไว้ด้วย "ผิว" มี "ช่องน้อยช่องใหญ่" มี "มัน"
หลั่งไหล ทั้งเบื้องบนและเบื้องล่างตลอดเวลา เหมือน
"โถใส่มันข้น" มี "หมู่หนอน" เข้าไปเสพอยู่ เป็นบ่อเกิดแห่งโรคทั้งหลาย
เป็นที่ตั้งอาศัยแห่ง "ทุกขธรรม" มีสิ่งหลั่งไหลจากบาดแผลทั้ง 9 เป็นประจำ เหมือน
"ฝีสุกที่แตก"
...คือ
เป็นร่างกายที่มี "ขี้ตา" หลั่งออกจากตาทั้งสอง
...มี "ขี้หู"
ไหลออกจากหูทั้งสอง
...มี
"น้ำมูก" หลั่งออกทางช่องจมูก
...มี อาหาร ดี เสมหะ และเลือด หลั่งออก จากปาก
...มี "อุจจาระปัสสาวะ"
หลั่งออกจากทวารทั้งสองเบื้องต่ำ
...มี "หยาดเหงื่อ" สกปรก หลั่งออกจากขุมขน 9 หมื่น 9
พันขุมขน
...มีแมลงวันหัวเขียวเป็นต้น บินตอมห้อมล้อมไป
เป็นร่างกายที่บุคคลไม่ปรนนิบัติด้วยกิจมี ล้างหน้า แปรงฟัน สระผม อาบน้ำ นุ่งห่ม
เป็นต้น ปล่อยผมยุ่งหยาบตามมีตามเกิดแล้วเที่ยวไปสู่บ้านโน้นบ้านนี้เมื่อไหร่
ไม่ว่าเป็นพระราชา คนเทขยะ เป็นต้น คนใดคนหนึ่ง ก็ไม่แปลกกัน เพราะความที่มีร่างกาย "เป็นปฏิกูล" เสมอกัน
...เพราะความที่ร่างกายเป็นของสกปรก มีกลิ่นเหม็น
น่าเกลียดและเป็นปฏิกูลอย่างนี้ ในร่างกายของคนทุกชนชั้นวรรณะ จึงชื่อว่า
ไม่มีความต่างกัน
...ก็ร่างกายนี้ บุคคลขัดถูกมูลฟัน (ขี้ฟัน)
ด้วยกิจมีการล้างหน้าสีฟันเป็นต้น ใช้ผ้าต่าง ๆ ปกปิดอวัยวะ
อันจะยังความละอายให้กำเริบเอาไว้ ลูบไล้ด้วยเครื่องลูบไล้กลิ่นหอมมีสีต่าง ๆ
ประดับด้วยเครื่องประดับประดาต่าง ๆ
ก็ย่อมกระทำให้ถึงซึ่งอาการอันจะพึงถือเอาได้ว่า "เรา" ว่า
"ของเรา"
...จากนั้นไป
เพราะอาศัยเครื่องแต่งตัว อันเป็นของจรมานี้ปกปิดเอาไว้ เมื่อไม่รู้อยู่
ซึ่งลักษณะแห่ง "อสุภะ" อันมีรสของตนตามความเป็นจริงอย่างนั้นของร่างกาย
...ชายย่อมทำความยินดีในหญิง
...หญิงย่อมทำความยินดีในชาย
...แต่ว่าโดยปรมัตถ์แล้ว ชื่อว่า
ฐานะที่ควรแก่ความเป็นสิ่งน่ายินดีในร่างกายนี้
แม้เพียงอณูก็หามีไม่.
*******************
...หากเราได้พิจารณาเห็นร่างกายของเราตามความเป็นจริงแล้ว ความ "หลง"
ในกายคงจะลดน้อยถอยลง แล้วเริ่มแสวงหาสิ่งที่เป็นความงามที่แท้จริงใน "ใจ" กันเพิ่มขึ้น
...จากส่วนหนึ่งของ "หนังสือวิสุทธิมรรค" ว่าด้วยเรื่อง
อสุภกรรมฐาน
http://variety.teenee.com/saladharm/34926.html