ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี
« เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2011, 09:11:25 pm »

 :46: :46: :46: :46:
ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: พฤษภาคม 08, 2011, 04:25:29 am »

:19: :19: :19: :19: :19: :19: :19:

ระเบิดปรมาณูในดวงใจ
เรื่อง : ฐิตินาถ ณ พัทลุง

 

           คุณคิดว่าคุณจะสามารถฆ่าคนพร้อมกันทีเดียวนับแสน โดยที่คุณไม่รู้จักเขาเลยได้หรือเปล่า คุณคิดว่าจะมีใครในโลกสามารถฆ่าเด็กทารก ผู้หญิงท้อง คนแก่ คนพิการ ชายหญิงทุกเพศทุกวัยหลายแสนคนโดยไม่เคยรู้จักกันได้ไหม

มันเป็นไปได้แน่นอน และมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว วันที่ระเบิดปรมาณูลงที่ฮิโรชิมาและนางาซากิ คนนับแสนต้องตาย บาดเจ็บ พิการทางกายและทางใจไปตลอดชีวิต

ดิฉันเคยสงสัยมาตลอด ว่าคนทำเขาทำได้ลงคอได้อย่างไร วันนี้ดิฉันถึงเข้าใจ

คนที่ทำแบบนั้นได้ เพราะเขาไม่เห็นคน ไม่เห็นชีวิต เขาไม่ได้มองผู้คนที่ฮิโรชิมา นางาซากิว่าเป็นคน มีเลือดมีเนื้อมีหัวใจ มีคนที่เขารักและรักเขา

มันง่ายที่จะสั่งการให้ทหารหยิบลูกระเบิดปรมาณูใส่เครื่องบินแล้วปล่อยมัน มันเป็นปฏิบัติการ เป็นชุด ตามระบบของการปกป้องตัวเอง

คุณอาจจะคิดว่า นั่นมันเรื่องไกลตัว แล้วในช่วงชีวิตหนึ่งเราอาจจะได้เห็นมันอย่างมากก็สักครั้ง

เราไม่โชคดีอย่างนั้นหรอกค่ะ ความเป็นจริงก็คือ มันเกิดขึ้นรอบตัวเราตลอดเวลา ผู้คนห้ำหั่นทำลายกัน เหมือนไม่เห็นว่าอีกฝ่ายหนึ่งมีชีวิต

เราจะไม่สังเกตไม่รู้สึกจนกว่ามันจะเกิดขึ้นใกล้ตัวเรา กับชีวิตเรา หรือคนที่เรารัก

มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาบอกดิฉันว่า นายใหญ่ของเขาต้องลงมือทำบางอย่าง ซึ่งมีผลในการทำลายชีวิต ชื่อเสียง ความดีงามของคนหลายคน ด้วยเหตุที่ว่า เพราะกลัวว่าตัวเองและองค์กรจะดูไม่ดี ภาพลักษณ์ในสายตาคนอื่นจะเสียไป วิธีการที่ฉลาดที่สุดคือลงมือโจมตีทำลายผู้อื่นก่อน เพื่อดึงความสนใจออกไปจากตัวเอง

เหมือนกับที่คุณคิดจะเล่าความเลวร้ายของคนที่คุณไม่ชอบให้คนอื่นฟัง เพราะกลัวว่าฝ่ายโน้นเล่าก่อน คุณจะดูไม่ดี สำนึกฝ่ายดีของคุณจะดึงไม่ให้เล่า ไม่พูด แล้วฝ่ายโน้นก็จะว่าคุณก่อน แล้วคุณก็เสียหาย สิ่งต่างๆ ในชีวิตเป็นแบบนี้ จนคนมักจะเชื่อและเลือกที่จะทำร้ายผู้อื่นก่อน ก่อนที่จะถูกกระทำ

ผู้ชายบางคนมีแฟนใหม่ ก็ออกมาแฉแฟนเก่า เพื่อปกป้องตัวเอง ไม่ได้มุ่งหวังจะทำลายแฟนเก่า แต่ก็เหมือนฆ่ากันทั้งเป็น

ผู้หญิงบางคน พอคนรักเขาไม่ได้รักตัวเอง ก็ทำลายชีวิตคนรักทุกวิถีทางจนย่อยยับไปคามือ มีเหตุผลมาสนับสนุนว่าการกระทำนั้นเหมาะสม สมควร"ทำเพราะรัก"เพราะเขาสมควรได้รับมัน

ที่น่าตลกก็คือ เวลามีเหตุการณ์การทำลายกันเกิดขึ้น เราจะสนใจข่าว รายละเอียด สีสัน ด้วยกิเลสตัวเล็กๆ ในใจที่เรามองไม่เห็น ว่าเป็นความสนใจที่จะเห็นชีวิตผู้อื่นย่อยยับไป ลองสังเกตใจตัวเอง เวลาเปิดคอลัมน์ซุบซิบสังคมดูก็ได้

เรามัวสนใจข่าว เรื่องราว สีสัน จนลืมมองย้อนทวนกลับไป แล้วถามตัวเองว่า การที่คนๆ หนึ่งทำร้าย ทำลายคนอื่น ถูกต้องเหมาะสม ดีงาม เป็นแบบแผนที่ดีแล้วหรือ

ศาสนาความเชื่อของเรา สอนให้เราทำแบบนั้น หรือห้ามเราไม่ให้ทำอย่างเด็ดขาด

หลายคนมีข้อแก้ตัวให้ตัวเองว่า คนๆ นั้นสมควรได้รับการทำร้ายทำลาย แต่ความจริงก็คือ เราไม่มีทางรู้ หรือเข้าใจเหตุการณ์เบื้องหลังอะไรจริงๆ จนมั่นใจได้

มีนิทานเล่าว่า ในประเทศด้อยพัฒนาแห่งหนึ่ง ประธานาธิบดีออกมาไล่เบี้ยโจมตีขับไล่รองประธานาธิบดี เป็นเรื่องราวใหญ่โต ไม่มีใครรู้เลยว่าเกิดจากหลังบ้าน-ภรรยาของทั้งสองฝ่ายแย่งกันซื้อกระเป๋าหนังจระเข้ แล้วภรรยารองประธานาธิบดีได้ไป ภรรยาประธานาธิบดีถือเป็นภารกิจสำคัญที่ต้องเอาคืน

โจมตีก่อน แล้วเดี๋ยวเหตุผลว่าสมควรทำก็ตามมาเอง

เวลาเราเห็นชีวิตเยอะๆ เราจะประหลาดใจเสมอ ว่าเหตุผลที่อ้างหน้าฉากกับเหตุผลที่แท้จริงเบื้องหลัง มันคนละเรื่องกัน

เวลาเราเห็นประเทศมหาอำนาจลุกขึ้นมากีดกันทางการค้า ด้วยเหตุผลว่าประเทศเล็กๆ นั้นไม่รักษาสิ่งแวดล้อม คุณคิดว่าเหตุผลที่แท้จริงจะเป็นอะไร

หรืออเมริกาต้องโจมตีอิรัก เพราะอิรักมีอาวุธที่เป็นอันตรายต่อโลกจริงหรือ

เรื่องราวต่างๆ ในชีวิตเป็นเรื่องตลกสิ้นดี

เวลาเราเห็นการโจมตีทำลายล้างกันระหว่างประเทศ บริษัท องค์กร ระหว่างศาสนา ความเชื่อ สำนัก หรือระหว่างบุคคล มีเหตุผลลับที่บอกใครไม่ได้เสมอ

อันที่จริง เพียงแค่เราเห็นคนเป็นคน เป็นชีวิต มีเลือดเนื้อ มีความรู้สึก มีชีวิตจิตใจ

เพียงเราสัมผัสได้ว่าเขาก็มีความรู้สึก เจ็บปวดได้เหมือนกับเรา เราก็จะทำลายชีวิตใครไม่ลง

ไม่ว่าคุณจะเจอกับอะไรมาบ้าง ถ้าคุณลุกขึ้นมาทำลายล้างคนอื่น คุณเป็นจำเลยหมายเลขหนึ่งทันที

หยุดฮิโรชิมา นางาซากิในใจเสียแต่ตอนนี้

แล้วเราจะมีบางอย่างที่อบอุ่นมั่นคงอยู่ภายในใจตลอดไป

 http://www.i-am-image.com/column/dec2007/life.html

จากหนังสือ IMAGE ฉบับ เดือน พฤศจิกายน 2550
ขอบพระคุณที่มาจากhttp://www.dhammajak.net/zen/2.html