ตอบ

ข่าว:

เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"

ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ

« เมื่อ: พฤษภาคม 26, 2011, 08:03:31 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

อย่าเอาเรื่องขยะมาทำร้าย ตัวเอง ..

ปีนี้เป็นปีที่ 3 ของการทำงานที่นี่ ในขณะนี้รู้สึกสบายใจกว่าเมื่อ 2 ปีแรกที่มาทำงานที่นี่

แต่ไม่เคยลืมเรื่องที่ผ่านมา..

และวิถีทางที่ทำให้ตัวเองพ้นทุกข์ด้วยตนเองได้เลย เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ 3 ปี

ที่แล้วขณะที่มาทำงานที่นี่เป็นปีแรก

ขณะนั้นทำงานช้ามากเพราะงานที่ทำเป็นงานที่ต้องรับผิดชอบสูงและใช้ความละเอียดมาก

มีผู้ช่วยที่อาวุโสกว่า 2 คน คนหนึ่งชอบติและนินทาทุกคนที่ทำงาน

ขณะนั้นเราไม่รู้ว่าใครเป็นอย่างไร รู้อย่างเดียวว่าตั้งใจทำงานให้ดีที่สุด

แต่โดยบังเอิญเมื่อทำงานมาได้ 1 สัปดาห์

ขณะที่ทานข้าวอยู่ข้างๆห้องทำงาน

บังเอิญได้ยินพี่คนนี้กำลังนินทาว่าเราทำงานช้า

และเอาไปเปรียบเทียกับคนอื่นที่ทำงานมานานกว่าเรา

ตอนนั้นรู้สึกเสียใจ และคิดว่าจะตั้งใจทำให้เร็วขึ้น มีวันหนึ่งครั้งนี้เป็นงานที่ยากเราตั้งใจทำเต็มที่

งานออกมาดีและมีพี่คนนี้ช่วยอยู่ข้างๆ ขณะที่ช่วยเค้าพูดดีเหมือนเข้าใจและให้กำลังใจ

แต่พอลับหลังเราที่ได้ยินโดยบังเอิญเพราะเค้าเข้าใจว่าเราไม่อยู่แต่เรากลับมาเอาของพอดี

เลยได้ยินว่าเค้าว่าเราทำงานนนั้นแบบดันทุรังทำไม่ได้ยังอยากทำ

และทำให้เค้าปวดเมื่อยมาก(พี่แกอาวุโสแล้ว)

ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน พอฟังแล้วรู้สึกเสียใจมาก ใจสั่น มือสั่น อยากจะออกไปต่อกรกับพี่เค้าเลย

แต่ขณะนั้นคิดขึ้นมาได้ว่าเวลาโกรธหรือโมโหอย่าพูดอะไรทั้งสิ้นให้เดินหนีไปซะ

ไปตั้งสติก่อน กำลังจะเดินไปแล้ว แต่คิดว่าตัวเองเป็นคนที่เถียงและตอบโต้ไม่เป็น

จึงหยุดและเดินหนีไป

แต่ก็กลับมานั่งร้องไห้อยู่ที่ห้องพักคนเดียว

วันนั้นผอ.เรียกประชุมในขณะที่จิตใจกำลังเศร้าอย่างแรง ไม่อยากเข้าประชุมเลย

แต่ก็ต้องไปเพราะเป็นคำสั่ง แต่ก็รู้สึกดีถ้าหากไม่ไปเข้าประชุมวันนั้น..

ก็คงจะยังเศร้าและทำร้ายตัวเองไปอีกนานเช่นกัน

เพราะในวันนั้นก่อนการประชุมผอ.เอากระดาษวางให้ทุกคนคนละ 1 แผ่น

หัวข้อเขียนว่ามงคลจากในหลวง มีทั้งหมด 29 ข้อ อ่านมาเรื่อยๆ

ก็มาโดนตรงข้อที่เท่าไหร่จำไม่ได้แต่มีใจความที่จำแม่นมากว่า..

- ใครจะวิจารณ์เราอย่างไร ไม่ต้องเสียเวลาไปตอบโต้

- ฟังให้ดีโอกาสทองจะมาแบบแว่วๆเท่านั้น

- ประเมินตนเองด้วยมาตรฐานของตนไม่ใช่ของคนอื่น

- มีมารยาทและอดทนต่อผู้ที่สูงวัยกว่าเสมอ

ในวันนั้นอ่านแล้วโดนมากจำได้แม่น และรู้สึกสบายใจขึ้นมาก ดีใจที่วันนั้นไม่ทำอะไรที่มันวู่วาม

ขณะเดียวกันก็ได้อ่านคำสอนของพระ ว .วชิรเมธีซึ่งโดนอีกเช่นกันตรงที่ว่า..

เวลาเจอคนตำหนิ ให้บอกตัวเองไว้ว่านี่คือขุมทรัพย์มหาสมบัติ

และ

หากเจอคำนินทาให้ระลึกเสมอว่า..

นี่แสดงว่า..เรายังเป็นคนสำคัญอยู่

เมื่อนำมาปฏิบัติทำให้รู้สึกว่าจริงมากๆ เพราะการที่เค้านินทา ตำหนิ

แสดงว่าเรายังมีข้อบกพร่องอยู่ แทนที่เราจะเอามาบั่นทอนจิตใจตนเอง

หากมองในมุมที่กลับกันแล้ว..

จะพบว่า มันเป็นโอกาสที่จะทำให้งานเราสมบูรณ์ยิ่งขึ้นได้ต่างหาก

และหากอันไหนที่เราว่าเราทำดีที่สุดในมาตรฐานของเราแล้วก็ไม่ต้องไปสนใจ

ทำในส่วนที่ดีแล้วให้ดียิ่งๆขึ้นและแก้ส่วนที่ยังไม่ดีให้ดียิ่งๆไปไม่ดีกว่าเหรอ

จากวันนั้นทำให้ได้แนวคิดใหม่ในการทำงานทำใสบายใจมากขึ้น

ทำงานได้เร็วขึ้น และไม่กังวลและคิดมากกับคำนินทาอีก

หากแต่ถ้าได้ยินจะเอามานั่งทบทวนว่าจริงหรือไม่ถ้าจริงก็นำมาแก้ไข

ปัจจุบันนี้พี่คนนั้นก็มีเรื่องนินทาคนอื่นแทนเราแล้ว

เรื่องเรามีน้อยลงหรืออาจจะเป็นเพราะไม่ใส่ใจมากเหมือนเมื่อก่อน

หรือเพราะทำใจได้ก็ไม่ทราบ

รู้แต่ว่าขณะนี้สอนตัวเองที่จะไม่ให้เอาเรื่องขยะมาทำร้ายตัวเองอีก เท่านั้นเองจ้า ..

โพสโดย : สิ่งๆหนึ่ง วันที่ : 2010-11-20 11:08:06

ขอขอบพระคุณที่มาของบทความทั้งหมดจาก : www.athingbook.com มา ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ

ข่าว:

ตอบ

สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน

ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ