ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: พฤษภาคม 27, 2011, 12:36:59 am »

^^ อ่านแล้วได้กำลังใจดีจังครับ
กำลังใจเล็กๆจากคนที่เรารักช่วยเราได้มากมายจริงๆครับ

ขอบคุณนะครับผม :13:
ข้อความโดย: bunchjop
« เมื่อ: พฤษภาคม 26, 2011, 10:19:04 pm »

จุดเปลี่ยนชีวิต
            ผมจำได้ช่วงหนึ่งของชีวิต ตอนนั้นจำได้งานก็ยุ่งๆ ทุกข์กับปัญหาครอบครัว,หนี้สินและอนาคตมากๆ มันไม่เห็นทางออกในชีวิต ไม่เคยคิดถึงเป้าหมายในชีวิต ทุกวันของชีวิตมีแต่งานและงาน เท่าที่จำได้
     ได้คุยกับเพื่อนคุณked(ภรรยาผมเอง) จำได้ว่าเคยทำงานร่วมกันมาก่อน kedมีแฟนเป็นหมอ เราแค่ติดต่อปรึกษาเคยคิดจะจีบเหมือนกันแต่ก็ไม่กล้า
        ได้อ่าน Blog ของked   ถ้าจำไม่ผิดเขาไปทำงานช่วยเหลือคนน้ำท่วมสึนามิภาคใต้ รู้สึกชอบมากๆ ถือว่าได้ทำงานที่มีคุณค่ามากๆ ชีวิตเราคงไม่มีโอกาสได้ทำอย่างked ไม่ได้อิจฉาแต่รู้สึกภูมิใจในตัวked บางคนไม่มีโอกาสที่จะเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ  ตอนนั้นรู้สึกว่าทำงานเพื่อความก้าวหน้าและเงินมาใช้จ่ายในครอบครับอย่างเดียว
         แล้ววันหนึ่งผมก็ได้มาแต่งงานกับkedเชื่อไหมครับ ทั้งๆที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ ยิ่งว่าในละครอีก ผมซึ่งใช้ชีวิตแบบไม่มีคุณค่าอะไร วันนี้ผมได้แต่งงานกับคนที่ผมศรัทธามากๆ ผมใช้หนี้ใช้สินได้ ผมเลิกเป็นทุกข์ ผมมีเวลากับไปดูแลแม่และพ่อที่เลี้ยงผมมามากขึ้น สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นมันมากมาย ไม่สามารถเล่าได้หมด แต่ก็ขอสรุปสั้นๆสิ่งที่ทำให้เปลี่ยนดังนี้
•   ภรรยาผมเองครับ มันเป็นแรงผลักดันให้ผมสามารถทำสิ่งต่างๆได้ เพียงแต่คิดศัทธาในสิ่งที่คิดและทำ แม้บางครั้งชีวิตครอบครัวทำใหkedเสียใจ ผมจะเจ็บมากๆเพราะทำให้คนที่เรารักและศัทธา เสียใจ

•   แม่ผมเอง อาจเป็นเพราะอนิสงค์ของแรงกตัญญู แม่แกทุกข์เพราะพ่อมากๆ แต่จำใจต้องทนอยู่จนลูกมีครอบครัว ความทุกข์ที่โดนทำร้ายโดยคนที่รักมันยิ่งเจ็บ (ไม่ยังนั้นคงไม่มีการฆ่าตัวตายเพราะแฟนหรอก) มันสะสมมานาน จนทำร้ายชีวิตแม่ทั้งชีวิต ผมเริ่มกับมาดูแลแม่,ส่งเงินให้แม่,โทรคุยกับแม่,พยามศึกษาวิธีแก้ทุกข์และบอกสอนเพื่อหวังว่าวันหนึ่งแม่จะหลุดจากทุกข์ เลิกยึดในความโกตรแค้น แต่สิ่งที่เปลี่ยนจริงๆคือผม ขอบคุณครับแม่

•   ผมไม่ทุกข์และจิตผมเริ่มนิ่งขึ้น จริงๆแล้วความทุกข์และความกังวลมันเกิดจากความคิดเราเอง ที่ทำร้ายเรา แค่เราหยุด แปลกนะมันง่ายมากๆ ผมนิ่งขึ้น มองโลกในแง่ดีขึ้น ทำงานอย่างมีความสุข ทุกวันผมจะตื่นอย่างมีความสุข อยากปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงเพื่อสร้างคุณค่าในชีวิต ดูแลเพื่อนหรือลูกน้องในที่ทำงาน ทำทุกๆวันในชีวิตให้ดีที่สุด

•   ผมเป็นคนที่มีเป้าหมายในชีวิต กล้าคิดและเชื่อมั่น,ศรัทธาในสิ่งที่คิดมากๆ มันเลยทำให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้สามารถทำได้

•   เริ่มเข้าใจในชีวิตมากขึ้น ลดกิเลสและลดความอยากลง เริ่มสนใจคนอื่นมากขึ้น มีความสุขเมื่อเห็นคนอื่นมีความสุข ไม่ใช่แค่ตัวเองมีความสุข

•   BLOG    http://bunchjop.blogspot.com/
•   bunchjop@yahoo.com