ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: มิถุนายน 08, 2011, 09:45:01 pm »

 :13: อนุโมทนาครับพี่ปู
ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: มิถุนายน 07, 2011, 12:44:10 pm »








หนังสือเป็นยารักษาความโง่ให้หายได้ ห้องสมุดคือโรงพยาบาลรักษาความโง่ ตู้หนังสือก็คือตู้ยาสำหรับใส่ยารักษาความโง่ แม้ผู้ที่ฉลาดปราดเปรื่องอยู่แล้วหนังสือก็ยังเป็นก้อนหินสำหรับลับสมองให้เฉียบคมอยู่เสมอหนังสือเป็นคลังแห่งความรู้ทุกอย่างเป็นแสงสว่างที่ทำความเจริญให้แก่โลก หนังสือทำให้คนมีตาทิพย์สามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ไกล ๆ ได้ทำให้คนมีหูทิพย์คือสามารถฟังเสียงพูดที่อยู่ไกล ๆ ได้เช่น(เขียนเป็น

จดหมาย)หนังสือทำให้คนมีอายุยืนขึ้นเป็น 100 ปี - ถึง1, 000 ปีเพราะสามารถทำให้รู้เหตุการณ์ที่ผ่านล่วงมาแล้วเป็น 100 ปี 1,000 ปี (การจดบันทึกประวัติศาสตร์) หนังสือเป็นครูที่ดีเลิศตามใจลูกศิษย์คือผู้อ่านไม่ดุ - ด่าเฆี่ยนตีอ่านเมื่อใดก็ได้ความรู้เมื่อนั้นไม่มากก็น้อยทุก ๆ ครั้งที่ได้อ่านหนังสือเป้นเพื่อนที่ดีคอยให้สติและแก้เหงาเช่นในคราวที่อยู่คนเดียวหรือในคราวที่เดินทางไกลทั้งเป็นเพื่อนที่ไม่เคยทรยศต่อเพื่อนคือผู้อ่านหนังสือ

เป็นศูนย์กลางการติดต่อรู้จักกันเหมือนสมาคมสำหรับนัดพบปะสนทนาปราศัยกันเช่น(หนังสือพิมพ์)การศึกษาต้องใช้หนังสือเป็นคู่มือเสมอเช่นโรงเรียนต่าง ๆ ต้องอาศัยหนังสือเป็นคู่มือทั้งนั้นแม้แต่พระพุทธศาสนาก็ยังต้องใช้หนังสือจารึกพระธรรมวินัยและประวัติพระพุทธเจ้าเป็นหลักฐานเพื่อ

มิให้สูญหายไปกับกาลเวลาหนังสือเป็นอาหารใจและเป็นมันสมองถ้าขาดหนังสือใจและมันสมองก็ไม่สดชื่นและต้องเหี่ยวแห้งหนังสือเป็นสิ่งจำเป็นที่ช่วยให้การทำงานดำเนินไปได้ด้วยดีผู้ที่สามารถทำการงานให้เกิดประโยชน์แก่ประเทศชาติและพระพุทธศาสนาก็ล้วนแต่ผ่านหนังสือมาแล้วทั้งนั้นหนังสือเป็นสินค้าที่แพร่หลายทำให้คนร่ำรวยเช่นผู้ที่ร่ำรวยเพราะหนังสือมีชื่อเสียงเพราะหนังสือก็มีให้เห็นอยู่มากมายการเล่าเรียนแม้จะมีครูสั่งสอนก็ยังต้องใช้หนังสือเป็นคู่มือเสมอ เรียบเรียงโดย พระธรรมวโรดม(สนิท)



จากวารสาร มงคลสาร




เป็นชาวพุทธอย่างมงาย


การแก้ปัญหาชาวบ้านที่นับถือพระพุทธศานาอย่างงมงายนั้นไม่ยากเพียงแต่บอกให้เขารู้ตามความเป็นจริงเขาก็จะเข้าใจเช่นมีคนถามว่ารอดใต้ท้องช้างทำให้ร่ำรวยจริงหรือ ? ถ้าเป็นจริงดั่งว่าคนเลี้ยงช้างก็รวยแล้วดังนี้เป็นต้นชาวบ้านที่นับถือพระพุทธศานาอย่างมงายบอกเขาเพียงสั้น ๆ ง่าย ๆ เขาคงเข้าใจเขาหลงใหลเรื่องหวยไปหาพระก็บอกเขาไปเลยว่าพระใบ้หวยได้จริงทำไมไม่แทงหวยเสียเองจะได้สร้างโบสถ์ให้เสร็จเร็ว ๆ

ทำไมต้องมานั่งเรี่ยไรดังนี้เป็นต้นยังมีอีกเยอะงมงายกันอีกมากหนังสือต่าง ๆ ก็โหมโฆษณากันอย่างดีทั้งนั้นว่า เก่งอย่างนั้น เก่งอย่างนี้ศักด์สิทธิ์ฉมังคนก็หลงงมงายไปตาม ๆ กันเพราะความงมงายเป็นสิ่งที่ชาวบ้านทั่วไปละได้ยากเพราะ(อวิชชาโมหะ)ครอบงำบังใจเอาไว้เราสอนพระสัทธรรมอยู่อีกพวกหนึ่งสอย(อสัทธรรม)ในนามของพระเหมือนกันจึงมีการต่อต้านเกิดขึ้นเหมือเตะฟุตบอลล์ถ้ามีฝ่ายเดียวก็เตะเข้าโกล์ได้เร็วที่ไม่เข้าก็เตะเป็นชั่วโมงไม่เข้าเพราะถูกต้านเตะเท่าไรก็ไม่เข้าสักที



โดยอาจารย์ วศิน อินทสระ


มัชฌิมประภาสปุญสถาน

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ...................................