ตอบ

ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ

« เมื่อ: กรกฎาคม 18, 2011, 06:39:33 pm »

ใส่การอ้างถึงคำพูด

นั่นสิ.. " จิต อะไรหนอ ? "

ขึ้นต้นกระทู้ มาแบบนี้ .. คงอาจ งงกันสักเล็กน้อย-ปานกลาง / บางคนอาจงงมาก ใช่ปะคะ? ^^ .. เก็บความงงสงสัย? / สต๊อปความแปลกใจในชื่อกระทู้ไว้ก่อนนะคะ ..แล้วเดี๋ยวจะถึงบางอ้อ! หรือ อาจมี เควสชั่นมาร์ค ลอยเต็มหัว เต็มหน้า กว่าเดิม เมื่ออ่านจบก็ได้ค่ะ..อิ อิ

ก่อนอื่นขอเท้าความให้ฟังสักน้อยก่อนนะคะ ว่า..บล๊อกนี้ เกิดขึ้น หรือได้แรงบันดาลใจในการพิมพ์นี้ มาจาก กระทู้ "ปัจจุบันสำคัญกว่า" ของน้องแป้งผู้น่ารักของแห่งใต้ร่มธรรมของเรานั่นเองค่ะ .. เลยทำให้ ได้ นึกไปถึง นิทานธรรม เรื่องนึง ที่ป่าป๊า เคยเล่าให้ฟังนานมากแล้วค่ะ แถมทิ้งปริศนาจากเรื่องนี้ให้ ใช้ปัญญาขบคิดหาคำตอบในตอนท้าย..อีกด้วยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า : มีไต้ซือท่านหนึ่ง กำลังอยู่ระหว่างการเดินทางไกลกลับไปอารามของท่าน .. ในระหว่างทาง นั่นเอง .. เสบียงอาหารท่านเกิดหมด และ ท่านรู้สึกหิวขึ้นมาในตอนนั้น ..

จึงมองหา ร้านขายอาหาร/โรงเตี๊ยมในละแวกนั้น .. ซึ่งใช้เวลาเดินหาอยู่นานพอสมควร จึงได้..พบ แผงขายหมั่นโถวเล็กๆริมข้างทางเพียงเจ้าเดียวเท่านั้น .. ซึ่งเจ้าของเป็นหญิงชราตัวเล็ก ท่าทางใจดี และหลังค่อมเล็กน้อย ตามวัยของนาง ที่เราทั้งหลายเรียกกัน ติดปากเป็น สำเนียงภาษาแต้จิ๋วว่า "อาซิ่ม" .. นั่นเอง

เมื่อได้เห็นควันหอมกรุ่น..ลอยออกมาจาก ซึ้ง ซึ่งภายในเต็มไปด้วย หมั่นโถวร้อนๆ หน้าตาดี สีขาวนวล แถมกลิ่นชวน หอมยวนยั่วให้ ผู้ซึ่งสัญจรผ่านไปมาแถวนั้น อดน้ำลายสอกันแทบไม่ได้ หรือ หากบางคนอดรนทนกลิ่นหอมกรุ่น ควันฉุยของเจ้าหนมตรงหน้านี้ไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องควักพกเงินหลายอีแปะ หลายตำลึง ออกมาส่งให้อาซิ่มเพื่อแลกกับเจ้าหมั่นโถวที่ทั้งขาวอวบอ้วน หอมหวน ชวนลิ้มชิมรส ซะเหลือเกินในตอนนั้นไปประทังความหิว/ตอบสนองความยาก..ได้อย่างไม่ยากเลยสักนิดเดียว

ไต้ซือรูปนั้น ก็เป็นหนึ่งในจำนวนผู้ที่ต้องการ ลิ้มชิมรส เจ้าหมั่นโถวของหญิงชราร่างเล็ก นั้น ด้วยเช่นกัน .. เมื่อประสบพบเป้าหมายอยู่เบื้องหน้า ท่านจึงมิรอช้า .. รีบตรงเข้าไปยังแผงขายในทันที!

เมื่อไปถึง..แทนที่ อาซิ่มผู้เป็นเจ้าของแผงจะรีบขายหมั่นโถวให้ไต้ซือรูปนั้น เหมือนลูกค้าคนอื่นๆโดยเร็ว ..แต่เหตุการณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่ ..

หลังจากที่นางได้นมัสการ พร้อม ไถ่ถามทักทาย และได้สนทนากับ ท่านไต้ซือได้พอสมควรแล้ว แทนที่นางจะรีบหยิบหมั่นโถวขายให้กับท่าน นางกลับ เริ่มต้นการสนทนากับท่านต่อไปดังนี้ ว่า :

อาซิ่ม ขายหมั่นโถว : " ข้าขอรบกวนเรียนถามข้อข้องใจสงสัยอะไรบางอย่างจากท่านไต้ซือ สักเล็กน้อย

จะได้หรือไม่เจ้าคะ"

ไต้ซือ : "อ๋อ ได้สิ .. สีกามีข้อสงสัยอันใดหรือ?"

หญิงชรานางนั้น ..หันมายิ้มกรุ้มกริ่ม เล็กน้อย ก่อนจะ เสนอเงื่อนไข ข้อตกลงอะไรบางอย่างกับไต้ซือ ว่า ..

หากแม้ไต้ซือไม่สามารถตอบคำถามของนางได้ถูกต้อง ...นางจะไม่ยอมขายหมั่นโถวสักลูกให้กับไต้ซือแม้ประสงค์จะซื้อนางมากแค่ไหนก็ตาม แต่ ตรงกันข้าม หากไต้ซือสามารถตอบได้ นางยินดีจะยกหมั่นโถวของนางให้ไต้ซือท่านนั้นไปแบบฟรีๆ กี่ลูกก็ได้ ตามแต่ความต้องการของไต้ซือ .... เมื่อตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว การสนทนาระหว่างอาซิ่มกับไต้ซือ จึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง ..

อาซิ่ม ขายหมั่นโถว : " ตกลงตามนี้นะ งั้นข้าไม่เกรงใจ ท่านละนะ .. สิ่งที่ข้าข้องใจนั้นก็คือ .."

ไต้ซือ : " คืออะไรหรือ ..สีกา? "

อาซิ่ม ขายหมั่นโถว : " .. สิ่งที่ข้าข้องใจ และ ใคร่อยากที่จะทราบคำตอบจากท่านไต้ซือนั้นก็คือ .."

อาซิ่ม ขายหมั่นโถว : " ข้าเคยได้ยินมาว่า ในคัมภีร์วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร ได้กล่าวไว้ว่า .. อดีต ล่วงผ่านไปแล้วมิอาจย้อนกลับคืน , ปัจจุบันอย่าไปยึดมั่น เพราะเพียงชั่วครู่ชั่ววันก็จะผันไปเป็นอดีต , ส่วนอนาคตนั้นก็ยังมาไม่ถึง...จึงอย่าได้ไปกลัดกลุ้มกังวล.. ดังนั้นเราพึงทำจิตให้ไร้ทั้ง๓จิต (จิตอดีต,จิตปัจจุบัน และ จิตในอนาคต) ฉะนั้น แล้ว จึงขอเรียนถามท่านว่า.."

อาซิ่ม ขายหมั่นโถว : " ท่านเอาจิต อะไร? .. มาซื้อ หมั่นโถวของข้า ในวันนี้กันเล่าเจ้าคะ ท่านไต้ซือ"

คำถามของนาง ทำให้ไต้ซือรูปนั้น ..ถึงกับอึ้งอยู่นาน พลางนึกในใจว่า " อาซิ่มท่านนี้ ผิดแผกแปลกหญิงชราธรรมดาทั่วไปยิ่งนัก" .. เอ? แล้วเราจะตอบ นางว่ากระไรดีละเนี่ย? ..

หลังจากให้ปัญญาขบคิด หาคำตอบอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะยิ้มตอบนางไปว่า :

อ๊ะ..อ๊ะ!~ ลุ้นอยู่ละสิคะ

คริ๊ คริ๊ คริ๊ .. ยั๊งง ยัง ค่ะ ...ยังไม่เฉลยง่ายๆหรอกค่ะ อิ อิ ..

แต่จะแอบขี้ตู่เล็กน้อยขอยืม คำถามของอาซิ่มเจ้าปัญหา เอ๊ยย เจ้าปัญญาแสนน่ารัก ท่านนั้น มาให้..ทุกท่านที่อ่านกระทู้นี้ได้ลองขบคิด/ตอบกันเล่นๆ สนุกๆ แลกเปลี่ยน ความรู้ แชร์ธรรมะ และ ฝึกฝนปัญญาในการลองแก้ปัญหา ปริศนาธรรม .. ไม่ต้องซีเรียสไปนะคะ ...ลองตอบกันดูก่อนนะคะ แล้วจะค่อยเข้าเฉลยคำตอบให้ ภายหลังค่ะ ...

ข่าว:

ตอบ

สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน

ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ